روز جهانی کارگران و زحمتکشان یدی و فکری را گرامی می داریم

کارگران، پرستاران، معلمان و بازنشستگان کشور امسال نیز همچون سالهای قبل در شرائط اضطراری حاکم بر کشور - که پایانی بر آن متصور نیست – به استقبال جشن اول ماه مه می روند.

شرائط زحمتکشان و رنجبران کشور نسبت به سالهای قبل نه تنها بهتر نشده، بلکه با شروع بیماری همه گیر کرونا - که بیشترین قربانیان آن تهدستان و قشرهای دست به دهان جامعه است - بدتر نیز شده است.

رژیم مافیائی جمهورى اسلامى که بخش مهمی از درآمدهای کشور را در راه ماجراجوئی های منطقه ای، اختلاسها و دزدی های میلیاردی حلقه ی چند صد خانواری حاکم تلف کرده است، به بهانه ی تحریمها نه تنها حاضر به تامین هزینه ی واکسیناسیون برای همه ی مردم کشور نیست، بلکه با خصوصی سازی سیستم تامین واکسن عملا اقشار ضعیف جامعه و خانواده هایشان را به کام مرگ می فرستد. روزی نیست که هر کدام از ماها خبر مرگ یکی از عزیزانمان را دریافت نکنیم.

بسته شدن کارخانه ها، بنگاههای صنعتی و خدماتی به بیکاری انبوه رنجبران حامعه منجر شده است. با کم شدن درآمدهای دولت از طریق فروش نفت، تامین اجتماعی که قبلا نیز بخش مهمی از اقشار تهیدست جامعه را تحت پوشش مناسبی قرار نمی داد، در حال از هم پاشیدن کامل است.

در چنین شرائط فاجعه باری اعتراضات کارگری و بازنشستگان سراسر کشور که به صورت متوالی تمامی شهرهای کشور را در هم می نوردد، کم کم شکل رادیکالی به خود می گیرد. همین چند روز قبل بود که در اعتراض انبوه بازنشتگان تبریز شعار « دشمن ما همینجاست، دروغ میگن آمریکاست» سر داده شد.

در بخشی از گزارش سه ماه ی جمعیت حقوق بشر آذربایجان- ارک آمده است:

«در شهرهای تبریز، اورمیه، اردبیل، همدان، قزوین، کرج، اراک در طول ۹۰ روز دستکم ۴۰ تجمع اعتراضی بازنشستگان برگزار شد. بازنشستگان خواهان افزایش حقوق خود مطابق با قوانین کار و تورم و گرانی هستند. آنها همچنین خواهان دریافت خدمات درمانی پزشکی و بهداشتی بهصورت کاملاً رایگان میباشند. در این تجمعات، سفرههای خالی کارگران در شعارهایشان منعکس میشد. نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران در اغلب شهرهای آذربایجان با توسل به خشونت و با تهدید کارگران بازنشسته، تجمعات مسالمت آمیز آنان را متفرق کردهاند.»

همین جمعیت در گزارش سه ماه ی خود در باره ی وضعیت کارگران، کارکنان و اصناف آذربایجان می نویسد:

« در سه ماه اول سال ۲۰۲۱ طبق اطلاعات منتشرشده ۹۱ حادثه ی کارگری که در سایه فقدان ایمنی محیط و شرایط کار در شهرهای آذربایجان رخ داده و منجر به کشته و یا مصدوم شدن کارگران شدهاند.»

در ادامه ی گزارش جمعیت مزبور آمده است که:

«بر اساس آمارهای رسمی، بالغ بر هفت میلیون کارگر رسمی در ایران شناسایی شدهاند که هیچ نوع بیمه ای ندارند.»

همچنین به تجمعات متعدد اعتراضی و اعتصابات کارگری در شهرهای تبریز، بناب، ارومیه و زنجان اشاره شده است.

بعد از چهل و سه سال حاکمیت مافیای حاکم کارگران و معلمان و بیکاران کشور عملا امید به آینده را از دست داده اند. فشارهای اقتصادی، ترس از دست دادن کار، آینده ی ناروشن کشور و شرمندگی در مقابل خانواده و فرزندان، کارگران و مزد بگیران را از نظر روانی و روحی در مقایسه با اقشار دیگر جامعه آسیب پذیرتر کرده است.
معضل بیکاری و گرانی، کارگران و مزد بگیران را بیشتر از اقشار دیگر جامعه زیر فشار و تنگنا گذاشته است. با ادامه ی سیاست های کشور بر باد ده مافیای حاکم و تحریمهای آمریکا، هر روز بر انبوه لشگر بیکاران افزوده شده و کار چانه زنی برای دستمزدهای بهتر را برای کارگران شاغل مشکل تر می کند. 
کارگران!... معلمان!... پرستاران!... بیکاران!... بازنشتگان کشور!...
رژیم فساد و سرکوب اسلامیان حاکم - صرف نظر از وابستگی شان به هر جناحی- کشور را به سوی فلاکت و ویرانی پیشتر می برد. 
رژیم مافیائی حاکم برای ادامه ی عمر ننگین خود، کشور را برای دور تازه ای از بحرانها آماده می کند. "اقتصاد مقاومتی" ادعائی اصولگرایان و اصلاح طلبهای حاکم، به معنای گرسنگی بیشتر برای رنجبران و خانواده های آنهاست. 
هنگامی که اکثریت اصولگرایان و اصلاح طلبها - با پولهای غارتی از جیب زحمتکشان و خانواده هایشان- فرزندان خود را به آمریکا، انگلستان، کانادا، استرالیا، تایلند فرستاده و خود تعطیلاتشان را در ویلاهای خریداری شده در کشورهای غربی می گذرانند، کارگران باید بار تحریمهائی را که نتیجه ی سیاستهای ماجراجویانه، توسعه طلبانه و پان شیعی رژیم است، بر دوشهای نحیف خود بکشند.

امسال به مناسبت جشن اول ماه مه پانزده تشکل شامل سندیکاها و دیگر تشکل های مستقل کارگری، کانونهای صنفی معلمان، تشکل های مستقل بازنشستگان و تشکل های مدافع حقوق زنان، با انتشار بیانیه ی مشترکی زحمتکشان کشور را به ایجاد تشکلهای صنفی خود و مبارزه ی مشترک فراخوانده اند.

جنبش فدرال- دموکرات آذربایجان با حمایت از خواسته های این تشکلها، کارگران و زحمتکشان آذربایجانی و ترک کشور را برای مبارزه در جامه ی عمل پوشاندن به این خواسته ها فرا می خواند.
جنبش فدرال دموکرات آذربایجان همراه با کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و بیکاران کشور طلب می کند:

- واکسیناسیون مجانی برای تمامی زحمتکشان و خانواده های آنها بدون اتلاف وقت.
- تعیین حداقل دستمزد متناسب با تورم موجود در کشور زیر نظر سندیکاها و انجمن های صنفی کارگران و کارمندان.
-مزد برابر با مردان در مقابل کار مشابه برای زنان.
- حق تشکیل سندیکاها و انجمن های صنفی مستقل برای کارگران و کارمندان. سازمانهای صنفی دولت ساخته همچون خانه ی کارگر نماینده ی کارگران نیستند.
- آزادی کارگران و کارمندان زندانی و تمامی زندانیان سیاسی بخصوص فعالین ملی زندانی آذربایجانی.
- اعلام روز اول ماه مه به عنوان تعطیل رسمی.

_ ازدیاد حقوق بازنشستگی مناسب با تورم موجود. حق نظارت نمایندگان بازنشستگان بر صندوقهای بازنشستگی. دست دولت از صندوقهای بازنشستگی کوتاه!...
- برقراری بیمه ی بیکاری برای بیکاران.

جنبش فدرال دموکرات آذربایجان

تاریخ ۲۸ آوريل ۲۰۲۱/ ۸ اورديبهشت ۱۴۰۰