انتخابات
24 ژوئن ترکیه (1)
علی قره
جه لو
22 ژوئن 2017
تلویزیون
ها، روزنامه
ها، شرکت های
نظر سنجی،
امکانات
دولتی، رشوه
های
انتخاباتی و
ماشین جنگ
تبلیغاتی، دو
ترجیح عمده
سیستم را در
مقابل مردم
گذاشته اند، و
انتخاب
کنندگان را به
انتخاب یکی از
این دو ترجیح،
هدایت می
کنند. انگار
این انتخابات
نیست، بلکه
رفراندوم
"آری" و یا "نه
" به اردوغان است.
سیاست
های اردوغان
علیه آتاترک،
تلاش در پاکسازی
آثار و میراث
جمهوری
آتاترک از
جامعه، دزدی و
فساد، تحت
حمایت گرفتن
شرکای خود در
قدرت، زیرپا
گذاشتن
قانون،
سیاستهای
موذیانه علیه
اصل جدائی دین
از دولت و
جامعه (لائیسیسم)،
برچیدن
اصل لیاقت و
شایستگی از
سلسله مراتب
بوروکراسی
دولت، و در یک
کلام برقراری
سلطنت مطلقه،
شکاف بزرگی در
جامعه ایجاد
کرده و سبب
قطبی شدن
جامعه گردیده
است.
اردوغان که
تاکنون با
قطبی کردن
جامعه
توانسته بود
در قدرت
بماند،
اینبار
مخالفین خود
را نیز به سمت
اتحاد سوق
داده و با جدی
شدن بحران
اقتصادی همه
حساب های
اردوغان می
تواند نقش
برآب شود.
"اردوغان
سرنگون شود،
بعدش مهم
نیست، خدا کریم
است" مضمون
شعاری است که
مخالفین در
انتخابات سر
می دهند.
تا جائی که
برای سرنگونی
اردوغان دست
به دامن آرای
"سازمان ترور فتح
الله گولن" FETÖ
(گلادیوی آمریکا
در ترکیه) و
پکک شده اند. کار
بجایی رسیده
که فتح الله
گولن به
طرفداران خود فتوای
می دهد که
آرای خود را
به پکک/ حدپ PKK/HDP
بدهند!
ترجیح
اول سیستم:
"اتحاد
جمهور" از
زبان رهبر خود
اردوغان اعتراف
می کند:
"ترکیه با یک
زلزله اقتصادی
روبروست"، و
یا، "جمهوری
ترکیه با
مسئله بقاء رو
در روست". این
اعتراف رهبر
حزبی است که 16 سال
به تنهایی در
ترکیه حکومت
کرده، و حتی
در این اواخر
همراه "حزب
حرکت ملی" MHP
دارای 350 کرسی
مجلس بوده
است.
یعنی با اکثریت
داشتن در مجلس
قادر به هر
عملی بوده و
هر قانونی که
خواسته به
تصویب رسانده
است.
حزبی که 16 سال
در ترکیه در
قدرت بوده،
امروز اعتراف
می کند که
ترکیه با
زلزله
اقتصادی و مسئله
بقاء
روبروست، در
واقع حزبی است
که ترکیه را
به این روز
انداخته، و
حال باز از
مردم می خواهد
به آن حزب رای
دهند!
در واقع
"آکپ" AKP از
زبان رهبر
بلامنازع خود
اعتراف می کند
که نمی تواند
ترکیه را
اداره کند! (1)
ترجیح
دوم سیستم:
خانم
پروفسور
"بیرگول
آیمان گولر" Güler Birgül Ayman
حقوقدان،
نماینده مجلس
و معاون سابق
کمال قلیچداراوغلو
رهبر حزب
جمهوریخواه
خلق CHP در
مورد بیانیه
انتخاباتی
اخیر این حزب
می گوید:
"هر چه که در
اسناد IMF و
اتحادیه
اروپا از ما
می خواهند بجا
آوریم، قول
انجام همه
آنها در این
بیانیه وجود دارد. بیانیه
ای خارج از
تاریخ.
سیستم جهانی
شدن سالهای 2001
فروپاشید. با این
بیانیه می
خواهند کارهای
نیمه تمام
سیستم
فروپاشیده را
به اتمام برسانند. این
بیانیه ، پس
مانده
طرفداری از
سیستم جهانی
شدن از هم
پاشیده است ....
این بیانیه،
همان بیانیه ی
سال 2005 آکپ است".
"شش
تیر" Altı ok اصول
موسس حزب است. اگر
قرار است آنرا
دوباره مورد
تفسیر قرار
دهیم، جای آن،
گنگره حزبی و
یا زمانی است
که در مورد
برنامه حزبی
متقابلا بحث
می کنیم.
تغییر اصول بنیادی
و موسس حزب،
بدون با خبر
بودن بدنه
حزب، جرمی است
که علیه حزب
ارتکاب یافته
است". (2)
"اتحاد
ملت" از زبان
رهبر خود
"محمد اینجه" می
گوید: "یا
کره جنوبی
خواهیم شد و
یا ونزوئلا،
اگر عقلمان را
جمع کنیم می
توانیم کره
جنوبی شویم". او در
مقابل سوال: "آیا در
جبهه شانگهای
خواهید بود،
یا در جبهه
غرب" ؟ جواب
میدهد،
"مسلما غرب"، "ترجیح
ما غرب و ناتو
است"!
اگر مقایسه
ونزوئلا و کره
جنوبی از روی
جهالت باشد،
نباید آنرا
جدی گرفت. ولی اگر
آگاهانه
باشد، مسلما
او دارد به
جاهایی پیام
می دهد!
محرم
اینجه می
گوید: "روسیه
همسایه شمالی
ما بود و
اکنون همسایه
جنوبی ماست،
روسیه از هر
طرف ما را
محاصره می کند.
پوتین مشغول
محاصره ترکیه
است"! این
اظهارات
زمانی صورت می
گیرد که، آمریکا،
تنها در سال
پیش، 5 هزار
کامیون، و 2
هزار
هواپیمای پر از
تسلیحات در
شمال سوریه، در
مناطق تحت
کنترل آمریکا به
پکک/ پید PKK/PYD تحویل
داده است. آمریکا
امروز بطور
منظم به 10 هزار
عضو پکک/پید
حقوق ماهیانه
پرداخت می
کند. در بودجه
وزارت دفاع
آمریکا که به
تصویب سنای آمریکا
نیز رسید،
قرار است به 65
هزار نفر دیگر
از اواخر
امسال، حقوقی
ماهیانه ای
بین 200/400 دلار پرداخت
شود!
آمریکا،
به منظور
محروم کردن
ترکیه از منابع
نفت و گاز شرق
مدیترانه، با
یونان و
اسرائیل در
دریای اژه و
مدیترانه،
مانور دریایی انجام
دادند.
علاوه بر آن
آمریکا در چند
روز اخیر اعلام
کرده است که
علاوه بر
تحریم های
اقتصادی، تحریم
های تسلیحاتی
نیز علیه
ترکیه اعمال
خواهد کرد. در
مقابل اقدامات
خصمانه
فوق، محرم
اینجه و
رهبر حزب
جمهوری خواه
خلق CHP کمال
قلیچداراوغلو
سکوت کامل
اختیار کرده
اند.
ولی وقتی
ترکیه و روسیه
که هر دو در
معرض تحریم و
تهدید مشترک آمریکا
هستند، بهم
نزدیک شده، و همکاری
می کنند، محرم
اینجه روسیه
را دشمن اعلام
می کند!
(3)
ترکیه
با سنگین ترین
بحران
اقتصادی
دوران جمهوری
روبروست، ولی
هیچکدام از
ترجیح های سیستم
هیچ گونه
برنامه برای
برون رفت از
بحران اقتصادی
و سیاسی
ندارند.
آنها بجای
بحث و چاره
جویی در باره
مشکلات مزمن و
راه حل های
آن، به
"افشای"
همدیگر مشغول
اند.
همه نظر سنجی
ها متفقا
تاکید می کنند
که طرفداران
هیچکدام از
احزاب سیستم
در مقابل این
سوال که راه
حل رهبران شما
در مورد بحران
اقتصادی چیست
؟ هیچ
جوابی ندارند!
به
دلایل فوق، نتیجه
انتخابات در
ترکیه هر چی
باشد، از منظر
احزاب سیستم،
بحران سیاسی -
اقتصادی - امنیتی
در ترکیه عمیق
تر خواهد شد. زیرا
ترکیه به نقطه
ای رسیده است
که باید
تصمیمات فوق
العاده و غیر
مترقبه اتخاذ
کند. یعنی
شرایط فوق
العاده نیاز
به تصمیمات
فوق العاده دارد.
این
شرایط کدام
اند:
- ترکیه
به نقطه تقابل
با آمریکا
رسیده است. در مقابل
جبهه آمریکا،
باید به جبهه
اروآسیا روی بیاورد. برای
ریشه کن کردن
ترور مذهبی -
قومی تحت
حمایت آمریکا،
راهی جز
نزدیکی و
همکاری با
همسایگان خود
که زیر همان تهدید
مشترک هستند،
ندارد.
ادامه بی
اعتمادی و حتی
دشمنی با همسایگان،
سیاستی در
خدمت دشمن و
تضعیف و ضربه
پذیر کردن
ترکیه است.
- ترکیه
باید اقتصاد
بازار آزاد را
به نفع اقتصاد مختلط (
دولتی - خصوصی) ترک
کند و بجای
استقراض باید
به تولید روی
بیاورد.
پایان دادن
به سیاست مخرب
خصوصی سازی که
از زمان
"تورگوت
اؤزال" شروع،
و در زمان
اردوغان به
اوج خود رسید،
و برگرداندن
شرکت ها و
کارخانجات
خصوصی سازی
شده به مالکیت
دوباره دولت،
وظیفه ای عاجل
و حیاتی برای
یک حکومت ملی
است.
-
ترکیه نمی
تواند با
نمایندگان
سیستم پوسیده،
و در حال
فروپاشی غرب
به راه خود
ادامه دهد. با رقص
پای احزاب
مخالف و تحت
کنترل جورج
سورس و آمریکا،
نمی توان
آلترناتیوی
برای اردوغان گردید. لذا روی
کار آمدن یک
حکومت ملی
اجتناب ناپذیر
است.
حکومتی که
بتواند راهی
دگرگون
کننده
پیش پای
ترکیه قرار
دهد. (4)
ترکیه
با مشکلات
بسیار جدی رو
در روست.
آکپ یک سال و
نیم قبل از
موعد
انتخابات،
تصمیم به
انتخابات زود رس
گرفت، که
تماما غیر
قانونی و
مخالف قانون اساسی
و قانون
انتخابات
بود، زیرا
صدای پای بحران
اقتصادی را می
شنید، که می تواند
همه چیز را
زیر و رو کند. ولی
واقعیت این است
که هر کی
انتخاب شود
نخواهد
توانست تا پنج
سال دیگر در
قدرت بماند. هیچ
کدام از کاندیداها
نمیتوانند
ترکیه را به
تنهایی اداره
کنند.
توضیح:
(1)
"اتحاد
جمهور"
از احزاب AKP, MHP, BBP, HÜDAPAR تشکیل
شده است.
(2)
"شش تیر" اصول
موسس حزب
جمهوریخواه
خلق است، که
بوسیله
آتاترک
بنیانگذاری شده
است.
این اصول
عبارتند از: جمهوری
خواهی، ملی
گرائی، دولت
گرائی (در
اقتصاد)، خلق
گرائی،
انقلاب گرائی،
ولائیسیسم.
(3)
"اتحاد
ملت"
از احزاب CHP,IYI,SP,HDP
تشکیل شده
است.
(4) این
وضعیت دقیقا
در مورد "حزب
خوب" IYIP و
شخص " مارال آکشنر" صادق
است.
بویژه
ارتباطات او
با فتح الله
گولن سر
آشکاری است. او در
کودتای
آمریکایی فتح
الله گولن
علیه اردوغان
کاملا سکوت
کرد و هیچ
گونه موضعی
اتخاذ نکرد.
"حزب
سعادت" SP خود
را میراث دار
"حزب سلامت
ملی" MSP نجم
الدین اربکان
می داند.
25 سال قبل، "تمل
کارا ملا اوغلو"
شهردار شهر
سیواس بود. شهری که
قتل عام
روشنفکران
ترک - علوی
بدنبال آتش
زدن هتل محل
اقامت آنان بدست
افراطیون
مذهبی صورت
گرفت. ولی او
هنوز هم می
گوید: "
آنچه که در
مادیماک
اتفاق افتاد
را نمی توانم
قتل عام
بنامم، اگر
آنها پنجره ها
را باز می کردند
کشته نمی
شدند"! رهبر
حزب سعادت، کسی
است که
عبدالله گول،
آدم خاص
آمریکا را به
عنوان
کاندیدای
مشترک "اتحاد
ملت" برای
ریاست جمهوری
را پیشنهاد کرده
بود، که مورد
مخالفت قرار
گرفته، و رد
شد.
صلاحدین
دمیرتاش، خود
اعتراف کرده
است که رهبر
حزبی است که
اوجالان
تاسیس کرده
است (شاخه سیاسی
پکک) در تمامی
حوادث اخیر
مناطق شرق
ترکیه،
دستورات از
قندیل می آمد،
و این حزب،
تنها مجری
دستورات بود. در جنگ
خندق در کنار
پکک و آمریکا
موضع گیری
کرد.
"حدپ" HDP (حزب
دموکراتیک
خلق ها) از
امضای بیانیه
مشترک احزاب
ترکیه در
مجلس، علیه
پایتخت اعلام
کردن قدس
بعنوان پایتخت
اسرائیل،
توسط دانلد
ترامپ، نیز خوداری
کرد! در
واقع حزب
جمهوریخواه
خلق سردمدار "اتحاد
ملت"، با زیر
بال گرفتن
احزاب فوق به
مصاف آکپ می
رود.!؟