زنگ ها در تبریز برای گوشهای شنوا به صدا در آمده است

http://www.iranglobal.info/I-G.php?mid=2-64945

مجید نظری

منطقه آبستن حوادث است. موجی که از تونس و مصر شروع شده تمام خاورمیانه را در نوردیده است. ملت های منطقه خواهان دمکراسی های پایدار هستند. هر ملتی خواسته های مخصوص بخود دارد. تهران بر علیه نظام دیکتاتوری سر برفراشته است. بعد ازاعتراضات 25 بهمن حال نوبت به اعتراضات 1 اسفند رسیده است. هنوز سران جنبش سبز نتوانسته اند بجز تهران شهرهای مهم و بزرگی چون تبریز، سنندج، اهواز، زاهدان وگنبد را با خود همراه سازند. دمکراسی که در تهران خواسته می شود توانائی بسیج ملل غیرفارس در ایران را ندارد. روزهای آتی بلوغ سیاسی سبزها را نمایش خواهد داد. آیا سبزها قادر خواهند بود حداقل اصل اساسی دمکراسی یعنی فدرالیزم ملی را در چارچوب دمکراسی مطلوب خود بگنجانند.

برای گوشهای شنوا امروزها تبریز پیام بزرگ و مهمی فرستاد. پیامی که متاسفانه سبزها و رسانه های آن از ترجمه، تجزیه و تحلیل آن بسیار عاجزند. علیرغم سیاستهای آسیملاسیون صد ساله اخیر و سعی در تحریف هویت ملی تورکهای آذربایجان مردم تبریز با استقبال بی نظیر از رییس جمهور ترکیه بار دیگر بر هویت تورکی خویش پای فشرده و با سردادن شعارهائی چون "زنده باد ترکیه"، "ترکیه-آذربایجان" و "ما خواهان تدریس به زبان مادری خویش یعنی ترکی هستیم" توانستند از طریق تلویزیون ملی ترکیه صدای خویش را به همه جای جهان برسانند. این اقدام مردم آذربایجان متاسفانه از سوی بعضی ازقلم بدستان نژادپرست آریائی تبار بدرستی ترجمه نگردید. گویا بعضی ها همیشه علاقمندند که گوشهایشان و چشمهایشان را ببندند و از قبول واقعیت فرار کنند. مردم تبریز با این اقدام خود نشان داد که توانائی بسیج حرکت های خیابانی را دارد بشرطی که به هویت تورکی آن احترام گذاشته شود و مطالبات بحق و هویت طلبانه آن جدی گرفته شود.

پتانسیل بزرگ مردمی که پشت سر تیم فوتبال آذربایجان تراختور قرار دارد همیشه در استادیومهای ورزشی با طرح شعارهای یاشاسین آذربایجان و تورک دیلینده مدرسه مرتبا پیام و خواسته خویش را به مطرح می کند. این پتانسیل به لحاظ ماهیت قطعا نمی خواهد و نمی تواند حامی یک نظام دیکتاتوری مذهبی باشد. این پتانسیل عظیم قادر است جبهه ضد دیکتاتوری در تبریز را سامان داده و بدنبال تسخیر استادیومهای ورزشی اقدام به تسخیر خیابانهای تبریز نماید. و قطعا در روزهای آتی این پتانسیل عظیم و جوان در شرایطی که چشمها همه بسوی تهران است نگاه خبرگزاریهای بین المللی را بسوی تبریز جلب خواهد نمود. اما جنبش سبز مطمئن باشد این پتانسیل ملی در درون جریان سبز آنها حل و هضم نخواهد گردید بلکه با طرح مطالبات ملی خویش و با شعارهای تورکی که سر خواهد داد بعنوان یک جریان مستقل ملی و ضد دیکتاتوری سر برخواهد آورد.

روز دوم اسفند روز جهانی زبان مادری روزی ملی برای حرکت ملی آذربایجان است. بنظر می رسد پس از وقفه ای چهار ساله در اعتراضات خیابانی مردم آذربایجان زمان برای به خیابان آوردن حرکت ملی مساعدتر از هر زمان دیگری است. ما می توانیم در روز اول اسفند با پرچم های سرخمان به خیابانها بیایم و نشان دهیم که فاکتور آذربایجان جنوبی موثرترین فاکتور سیاسی در آینده خاورمیانه نوین خواهد بود. در حالیکه رژیم در تهران سرگرم سرکوب جنبش سزهاست می توانیم در تبریز حکومت را زمین گیرکنیم. سیاست علم بهره برداری دقیق و به موقع از فرصتهاست. امروز زمان اعتراض است. بایستی تاکتیک مبارزه را با توجه به شرایط جدید بازخوانی نمود. شرایط تغییر یافته است. شرایط جدید تاکتیکهای جدید می طلبد.

جنبش دانشجوئی آذربایجان بعنوان موتورحرکت ملی آذربایجان تابحال نشان داده است که توان بسیج و راه اندازی اعتراضات مدنی و دانشجوئی را دارد. هیچ اعتراضی بی حضور جنبش دانشجوئی ثمر نخواهد داد. دوم اسفند موعد حرکت و قیام است. قیامی که می تواند از دانشگاهها شروع شده و به شهرهای آذربایجان سرازیر شود. جا دارد فعالین دانشجوئی با درک عمیق شرایط حساس موجود نسبت ترسیم نقشه راه حرکت خویش اقدام نمایند. سیستم دیکتاتوری در ایران زخم جدی برداشته است. برای ترمیم این زخم نبایستی فرصتی به دیکتاتورها داد. اگر دیکتاتورها جانی دوباره گیرند همچون سگ های وحشی بسوی ما هجوم خواهند آورد. تا دیر نشده بایستی قدرت و توان خویش را به جهان نشان دهیم. بایستی نشان داد که سیاست در ایران نه از تهران بلکه از تبریزخط می گیرد. اگر موتور حرکت ملی آذربایجان به راه بیافتد مطمئنا پشت سرآن عربها، کردها، بلوچ ها و ترکمن ها نیز به ما خواهند پیوست. آنانیکه از مصادره حرکت ملی آذربایجان توسط سبزها می ترسند نگران نباشند. عقربه های تاریخ هرگز به سی سال گذشته برنخواهدگشت. حرکت ملی آذربایجان حرکتی قدرتمندتر و ریشه دارتر از حرکت سبزهاست. ملت آذربایجان مسیرخود را مشخص نموده است و هرگز بعد ازاین زیربارشونیسم فارس نخواهد رفت.

تبریز 29 اسفند 1389