ناتو گرایی "بومی و ملی"

فیکرت آکفیرات

ترجمه ی: علی قره جه لو

با کی میجنگیم؟  پاسخ واضح است: ایالات متحده آمریکا. همه می دانند، اما کسانی هستند که سعی می کنند آن را پنهان کنند. واشنگتن سالهاست که در مقابل چشمان ترکیه، سازمان تروریستی پ ک ک را با تسلیحات و مهمات سنگین، متوسط و سبک تجهیزمی کند. پ ک ک از آن سلاحها علیه سربازان ما در ترکیه، شمال عراق و شمال سوریه استفاده میکند. آمریکا همان طرحی را که در شمال عراق اجرا کرد، با جایگزینی پ ک ک به جای بارزانی - طالبانی در سوریه اجرا میکند. هیچ پوشش و پنهان کاری در میان نیست ، همه چیز روشن و آشکاراست!

ولی، حکومت ما چه می کند؟  سه روز پس از شهادت 12 سرباز ترک در حمله یک سازمان تروریستی مجهز به تسلیحات آمریکایی - ناتو ، "الزامات اتحاد با ایالات متحده" را برآورده کرده، و تضمین می کند که عضویت سوئد در ناتو، توسط کمیسیون امور خارجی مجلس ملی بزرگ ترکیه، تائید شود.

حزب اپوزیسیون اصلی، CHP، که بیانیه مشترک مجلس ملی ترکیه علیه حمله تروریستی را امضا نکرد، وقتی موضوع ناتو باشد، بلافاصله رای مثبت می دهد. وضعیت MHP نیز چنین است: "هم گریه می کنم، و هم قبول می کنم".

معنای کل این صحنه روشن است: ناتو سیاست ترکیه را گروگان گرفته است. رنگ و لعاب "بومی و ملی" ریخته، و چهره واقعی ناتوگرایی آشکار شده است.

هیچ کس نباید دلخور شود، این حقیقت امر است!

چانه زنی جعلی

وانمود نکنید که این یک تاکتیک یا معامله است. "اگر ترکیه با عضویت سوئد موافقت کند، ایالات متحده، باصطلاح خرید اف 16 ها را در گنگره تصویب خواهد کرد ". ما خود، خود را عروس و داماد کرده ایم. دولت بایدن هیچ قولی در این زمینه نداده است، و هیچ گامی هم در کنگره در این زمینه برنداشته است. بنابراین، در واقع، چیزی به نام چانه زنی وجود ندارد.

حتی اگر چانه زنی هم می شد، اوضاع وخیم است. زیرا امنیت کشور را نمی توان موضوع معامله قرار داد. بیایید به اصل موضوع بپردازیم. آیا به جز شکایت از پ ک ک، اقدام بازدارنده ای علیه ایالات متحده در مورد حمایت از پ ک ک انجام می دهید؟  پ ک ک یک سازمان تروریستی است که سعی دارد ترکیه را تجزیه کند. آمریکا این سازمان تروریستی را در آغوش خود نشانده، و از آن مانند ابزازی در جنگ علیه ترکیه استفاده نمی کند؟  وقتی ترکیه مواضع پ ک ک را در عراق و سوریه با خاک یکسان می کند، چه کسی بیش از همه خود را به آب و آتش می زند؟  ایران، عراق، سوریه یا روسیه؟  همین سه ماه پیش که ترکیه به تاسیسات پ ک ک در سوریه حمله می کرد، آیا این آمریکا نبود که هواپیمای بدون سرنشین ما را ساقط کرد، و با پر رویی زیاد نیز آنرا اعلام کرد؟  آیا می توان در مورد مشارکت دوجانبه، و وجود اتحاد در ناتو بین ایالات متحده و ترکیه صحبت کرد؟  وقتی وضعیت چنین است، و انگار، همچین اتفاقاتی نیافتاده است، جعلیاتی مانند، "ما عضویت سوئد را تایید می کنیم و آنها ها هم F 16 ها را به ما می دهند" روانه بازار می شود.

حکومت در نزد افکار عمومی واکنش نشان داده، و داد و فریاد می کند، ولی، خواسته های واشنگتن در ناتو را، "به عنوان الزامات اتحاد" اجرا می کند. حکومت نظاره گر هر اقدام آمریکا علیه ترکیه است. زمانی که استراتژی اشتباه باشد، تمام ابتکارات به اصطلاح تاکتیکی به طرف مقابل کمک می کند تا مواضع جدیدی بدست بیاورد.

ناتو ابزار جنگ با ترکیه است

پ ک ک ابزار است و دستی که آن ابزار را در دست دارد ایالات متحده آمریکا است. این آمریکاست که در تلاش است تا ترکیه را تجزیه کند. اما نکته ای که در اینجا نباید از آن غافل شد این است: ناتو که آمریکا صاحب آن است، ابزار اصلی جنگ با ترکیه است. ناتو ائتلافی نیست که ترکیه برای تضمین امنیت خود، همانطور که برخی ادعا می کنند، باید در آن حضور داشته باشد، بلکه برعکس، سازمانی است که دستان ترکیه را در برابر تهدیداتی که با آن مواجه است، می بندد. از گذشته هم، همینطور بوده است، اما گذشته را کنار بگذاریم، تحولات روابط ترکیه، آمریکا و ناتو، به ویژه از زمان آغاز عملیات همه جانبه علیه تروریسم پ ک ک در 24 ژوئیه 2015 و تلاش برای کودتای آمریکایی در 15 ژوئیه 2016، به وضوح این نتیجه را آشکار می کند. در این دوره نه تنها آمریکا، بلکه ناتو نیز، هر اقدامی که ترکیه در راستای الزامات منافع امنیت ملی خود انجام داده، در مقابل ترکیه قد علم کردند.

ترکیه باید در روابط خود با آمریکا بر اساس این واقعیت عمل کند، و سیاست خارجی خود را به طور کلی از نظر گذرانده و تغییر دهد. این امر مستلزم یک تغییر کلی در سیاست امنیت ملی و مکمل آن، یک تغییر کلی درمفهوم سیاست استراتژیک نظامی ملی است که ضرورت، جایگزینی اتحاد های جدید را خواهد داشت.

لینک اصل مقاله:

https://www.aydinlik.com.tr/koseyazisi/yerli-ve-milli-natoculuk-442299

با گسترش ناتو، پ ک ک قویتر میشود

غفار یاکینجا

ترجمه، علی قره جه لو

حمله ای که در آن 12 سرباز ما به شهادت رسیدند، خارج از ظرفیت های پ ک ک است.

اولاً 12 شهید ضایعه بزرگی است. زیرا مجموع شهدای ما در تمامی عملیات های برون مرزی از سال 2015 تاکنون 280 نفر است. تلفات ما عموماً زمانی رخ داده اند که سربازان ما در حال انتقال بوده، و یا در، درگیری فعال بودند. به عبارت دیگر، از زمان فاجعه "داغلیجا" (Dağlıca)، هیچ حادثه ای رخ نداده است که ما در اثر یک حمله غافلگیرانه، متحمل چنین تلفات بزرگی شده باشیم. (1)

ثانیاً شرایط جغرافیایی و فصلی، برای تروریست ها برای انجام چنین اقدامی مناسب نیست. ما در مورد یک جغرافیای مرتفع و سخت صحبت می کنیم که در آن حتی در تابستان نمی توان به راحتی حرکت کرد. علاوه بر این، شرایط زمستانی بسیار سختی وجود دارد، و مه غلیظ امکان دید را به صفر می رساند.

پشتیبانی اطلاعاتی، لوجستیک، و تسلیحاتی از پ ک ک

غیرممکن است که پ ک ک در این شرایط به تنهایی بتواند دست به چنین اقدامی بزند. کارشناسان نظامی اطمینان دارند که پ ک ک در سه حوزه اطلاعاتی، لوجستیک و تجهیزات از حمایت خارجی برخوردار بوده است.

"نیروهای مسلح ترک" ( TSK) بدون شک بهترین ارتش جهان در زمینه عملیات ضد تروریستی هستند. برنامه های عملیاتی و مناطق پایگاههای موقت به شدت محرمانه نگهداری می شوند. حتی سیستم های دید در شب نیز در این شرایط فصلی کار نمی کنند. اما، بدیهی است، نیرویی که دارای تجهیزات بسیار پیشرفته ای است، اطلاعاتی را در مورد محل استقرار سربازان ما به پ ک ک منتقل کرده است. این فناوری، امروزه فقط در چند کشور وجود دارد.

برای اینکه تروریست ها قادر به چنین اقدامی باشند، لازمه اش این است که، هنگام نزدیک شدن به منطقه پایگاه، نباید خسته شده باشند. برای پیمودن مسافتی حداقل 50 تا 100 کیلومتری، زیر منهای بیست درجه و برف سنگین، و همچنین درگیری، داشتن امکانات حمل و نقل پیشرفته مانند هلیکوپتر یا " نفر برهای زرهی" ضروری است. این نوع امکانات حمل و نقل تا همین اواخر برای پ ک ک در دسترس نبود. ظاهراً برخی دولت ها این امکانات را در اختیار پ ک ک قرار داده ا ند.

نهایتا، برای درگیری با ارتشی مانند نیروهای مسلح ترک، داشتن سلاح های بسیار پیشرفته ضروری است. سلاح هایی که در دست سازمانی که به سربازان ما حمله می کند مانند قبل، فقط تفنگ های ساده پیاده نظام نیست. قابل درک است که این سازمان دارای سیستم های دید در شب، سلاح های بسیار پیشرفته مانند راکت انداز و حتی سیستم های موشکی است. از آنجایی که پ ک ک دولت نیست، به نظر میرسد که اینها نیز توسط برخی دولت ها تامین شده است.

نه پ ک ک، اما ایالات متحده یک دولت راهزن است

سوال کلیدی این است: دولتی که سربازان ما را با تجهیز و حمایت از پ ک ک به شهادت رساند کدام است؟

این مسئله یک پاسخ بسیار واضح و ساده دارد: ایالات متحده آمریکا. زیرا، ایالات متحده آمریکا، دولتی است که پنهان نمی کند که به پ ک ک کمک تسلیحاتی می کند، و این امر را با قوانین داخلی خود نیز تطبیق داده است، و حتی تا آنجا پیش رفته است که این سازمان تروریستی را "نیروی زمینی من" می نامد. (2)

آیا چنین دولتی می تواند وجود داشته باشد؟  آری می تواند، اما در ادبیات به چنین دولتی دولت راهزن می گویند. ایالات متحده آمریکا دولت راهزنی است که تاکنون، 40 هزار کامیون و 4 هزار هواپیمای پر از سلاح به سازمان تروریستی اهدا کرده است. بنابراین، قدرتی که ما با آن می جنگیم، سازمان تروریستی پ ک ک نیست، بلکه قدرتی است که آن را تجهیز می کند، یعنی آمریکاست.

آیا حامیان پ ک ک فقط آمریکا هستند؟  البته که نه. به استثنای چند مورد، همه اعضای ناتو به نوعی از پ ک ک حمایت می کنند. به عبارت دیگر، رشد ناتو به معنای گسترش باشگاه حامیان پ.ک.ک است.

بمب سوئدی علیه سرباز ترک

سوئد نیز که منتظر نامزدی ناتو است، قبل از عضویت، شرایط عضویت را به جا می آورد. آیا می دانید آن شرایط حمایت از ترور پ ک ک است. و این، کاری است که سوئد نیز انجام می دهد. پ ک ک سلاح های ساخت سوئد زیادی دارد. سوئدی که این سلاح ها را به ترکیه نمی فروشد، می گوید، "شما می توانید از آنها علیه پ ک ک استفاده کنید" به معنای واقعی کلمه آنها را به پ ک ک اهدا می کند. بعد سربازان ما با آن سلاح ها شهید می شوند.

موضوع، نامزدی سوئد در مجلس است. لابی یی که از طریق دلالی تسلیحات آمریکایی امرار معاش می کند نیز، سر کار است. آنها سعی می کنند ما را به خصوص با این موضوع F16 بترسانند: " نیروی هوایی ما بیست سال است که نتوانسته هیچ هواپیمایی خریداری کند، خیلی تضعیف شده است..." انگار اجازه می دهند از هواپیماهایی که از آمریکا خریده ایم استفاده کنیم! (3)

آنها از ما می خواهند که فوراً از عضویت سوئد در ناتو "استقبال" کنیم. در حالی که، منافع مادی و معنوی ما برعکس این را می گوید. از همه مهمتر، اکثریت قاطع مردم انتظار دارند که مجلس ملی بزرگ ترکیه ازغرور و آبروی کشور محافظت کرده، و به عضویت سوئد نه بگوید.

توضیحات مترجم:

(1) اشاره به حمله پ ک ک به یک پاسگاه نظامی در روستای "داغلیجا" در ایالت حکاری ترکیه، در اکتبر 2007 است. این حمله بوسیله یک گروه 150 نفری که از شمال عراق وارد خاک ترکیه شده بودند انجام گرفت. در این حمله 12 سرباز ترک کشته و 16 نفر زخمی شدند. این حمله با استفاده از راکت و سلاح های سنگین انجام گرفت. اکثر سلاح ها مورد استفاده در این حمله ساخت کشور سوئد بودند.

(2) اشاره به تخصیص 156 میلیون دلار به پ ک ک از بودجه دفاعی آمریکا برای سال 2024 است، که به تصویب گنگره آمریکا رسید. این مبلغ شامل کمک های تسلیحاتی، اطلاعاتی، آموزشی ... به نیروهای پ ک ک نمی شود.

(3) زمان بندی حمله اخیر پ ک ک به دو پاسگاه نظامی ترکیه در شمال عراق ( 23-22 دسامبر 2023 در منطقه "هارکوک" و "متینا" نیز، مجموعا 12 سرباز کشته و 13 سرباز زخمی شدند). که در آستانه بحث های عضویت سوئد در ناتو در مجلس ملی ترکیه انجام شد، آشکارا پیام تهدیدی علیه ترکیه تلقی می شود.

* لینک اصل مقاله:

https://www.aydinlik.com.tr/koseyazisi/nato-genisledikce-pkk-gucleniyor-442094

ناتو و تمدن

آتاکان خطیب اوغلو

ترجمه ی: علی قره جه لو

مشاور ارشد رهبر "حزب جمهوریخواه خلق" (ح ج خ)، و مسئول روابط خارجی این حزب، "نامیک تان" Namik Tan، دلیل رای مثبت نمایندگان ح ج خ به پروتکل الحاق سوئد به ناتو را، در نشست کمیته امور خارجی مجلس ملی بزرگ ترکیه در 26 دسامبر، توضیح داد.

طبق این توضیح، اساس نگرش ح ج خ، تعهد باصطلاح قاطع ح ج خ، به الگوی آتاتورک از یک کشور و جامعه مدرن، دموکراتیک و لائیک نهفته است. در این بیانیه، ضمن اینکه در ظاهر، از عدم انسجام سیاست خارجی حکومت انتفاد می کند، ادعا شده است که حکومت در واقع، به اندازه کافی به ناتو وفادار نبوده ، و هر گونه گزینه ای غیر از پیوستن به غرب به معنای "بیرون بردن ترکیه از تمدن معاصر" است.

جا دادن چند وعده "موضع شرافتمندانه" در میان خطوط بیانیه، علیه تحمیلهای سلطه امپریالیستی که از سوی کشورهای غربی متوجه ترکیه است، دلیل وجود ناتو را از بین نمیبرد. به گفته "اوغور مومجو"، این سازمان {ناتو} یک سازمان جنگی است که آمریکا برای مداخلات نظامی خود از آن استفاده می کند، و ترکیه باید بلافاصله از ناتو خارج شود. موضع اوغور مومجو کجا، رهبری ح ج خ کجا! (1)

واضح است که حکومت در مواجهه با گسترش تهدیدآمیز ناتو، با رفتار غیر منسجم خود ، به گونه ای حرکت می کند که منجر به تشویق تهاجم آمریکا خواهد شد.

خوانندگان "آیدینلیک"، دلایل و نقد این موضوع را به خوبی می دانند. از سوی دیگر، تلاش رهبران ح ج خ برای مشروعیت بخشیدن به غرب گرایی خود، از طریق مفاهیم کمالیسم و تمدن، حداقل به اندازه تلاش های حکومت "حزب عدالت و توسعه" بی اعتبار است.

تمدن از معنای سکونت در ولایت مدینه، مدینه ای بودن، یعنی شهری بودن ناشی می شود. کلمه "سیویلیزاسیون" که از زبان لاتین سرچشمه می گیرد نیز در نهایت به زندگی در یک مکان، سکونت و در نتیجه شهری بودن اشاره دارد. بر اساس فرهنگ ریشهشناسی زبان ترکی "عصمت زکی ایوب اوغلو"، واژه تمدن که معادل ترکی این مفهوم است، به حالت سکونت در یک مکان و تطبیق با آن مکان اشاره دارد.

ویژگی متمایز کننده تمدن ها در طول تاریخ، تمرکز شکوفایی اقتصادی در مناطق خاصی است که به لطف وجود شبکه های تجاری ایجاد شهرها را ممکن و ضروری می کند. شهرهایی که قدرت اقتصادی در آنها متمرکز است، با تمرکز قدرت سیاسی در دستان خاصی، تاسیس دولت را ممکن میسازند. رفاه ناشی از توزیع منابع اقتصادی فراوان در میان طبقات اجتماعی، در چارچوب قانونی معین در روابط اجتماعی، به عنوان صلح، مدارا و آرامش منعکس می شود. غنیسازی فرهنگی که با ظهور نوآوریهای علمی و خلاقیت هنری حاصل میشود در فضایی که این چارچوب اقتصادی، سیاسی و اجتماعی فراهم میکند، امکانپذیر میشود.

آیا کسی هست که نداند کانون اقتصادی جهان امروز به جغرافیای اقیانوس آرام معطوف شده است؟  عدم درک این موضوع که این مجموعه شکوفایی اقتصادی، به ناچار پیامدهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را به همراه خواهد داشت، کوته نظری منحصر به فرد نخبگان سیاسی ما است. ما وارد دورانی شده ایم که کانون تمدن در حال تغییر است. جوامع غربی که به مراکز تمدن قدیم دنیای مدرن تبدیل شدهاند، تنها میتوانند بازتابهای نابودی خود را، از فرهنگ مواد مخدر گرفته تا همجنسگرایی، از ارزشهای جامعه مصرفکننده تا تهاجم امپریالیستی را به بشریت ارائه دهند. از سوی دیگر نمی توان گفت که تمدن آسیایی در حال عروج را نیز شناخته ایم.

وقتی روشنفکران عثمانی در قرن نوزدهم، متوجه شدند که ما در مقایسه با غرب عقب مانده ایم، بین نگرش هایی مانند، خود باختگی، عقده حقارت، و طرد کلی، سرگردان شدند، اما نتوانستند تمدن مقابل خود را در یکپارچگی اقتصادی، سیاسی، فلسفی و جامعه شناختی درک کنند. امروز هم، کسانی که به ظن خود، با نگاه به مفاهیم و نظریه هایی که محصول هژمونی ایدئولوژیک آمریکاست، دنیای خارج از غرب را "درک" می کنند، درباره بقیه جهان، قضاوت های جاهلانه ای می کنند. همانطور که در گذشته نتوانستند اروپا را بشناسند، امروز هم آسیا را نمی شناسند، و نمی دانند، چرا باید بشناسند.

ما در دوره گذار بین تمدن ها هستیم. ما این را درک می کنیم: قرار دادن کمالیسم، و دفاع از ناتو در یک جمله، بوسیله رهبری ح ج خ ، تلاشی برای مشروعیت بخشیدن به غربگرایی شان از طریق آتاتورک است. با این حال، نمی توان پایه های ح ج خ را که صادقانه به کمالیسم اعتقاد دارند، را درک کرد، که به گفتمان های کاملاً متضاد با واقعیت های رهبری خود را اعتبار می بخشند.

توضیح مترجم:

(1) اوغور مومجو، (Uğur Mumcu) روزنامه نگار، نویسنده و محقق شهیر ترک، به علت مخالفت و مبارزه علیه طرح های آمریکا - اسرائیل در ترکیه و خاورمیانه، در 24 ژانویه 1993 بدست ایادی سازمان های اطلاعاتی آنها در ترکیه بر اثر بمب گذاری در اتوموبیل اش به قتل رسید. طبق گفته علی سیرمن، مفسر مسائل بین المللی روزنامه جمهوریت در آن تاریخ، اوغور مومجو زمانی به قتل رسید که روی کتابی بنام "پرونده کرد" کار می کرد. در این کتاب، مومجو، گذشته، ارتباطات بسیار مشکوک و حامیان بین المللی عبدالله اوجالان را افشاء و سر نخ های مهمی درباره تروریسم پ ک ک ارائه می داد.

- لینک اصل مقاله

- لینک ترجمه مقاله در ایران گلوبال

https://www.aydinlik.com.tr/koseyazisi/nato-ve-medeniyet-442706

https://iranglobal.info/node/192225

بیانیه "حزب وطن" درباره عضویت سوئد در ناتو

ترجمه ی: علی قره جه لو

رهبر "حزب وطن" (Vatan Partisi) همراه دفتر سیاسی حزب وطن، در یک کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد که تصمیم کمیسیون روابط خارجی مجلس ترکیه که با اکثریت آرا عضویت سوئد به ناتو را تصویب کرد، خلاف اراده ی مردم ترکیه است. حزب وطن خواستار برگزاری رفراندوم در این زمینه شد، و این درخواست را بصورت کتبی تقدیم مجلس ترکیه کرد. بدنبال آن، بیانیه ای به شرح زیر و خطاب به ملت ترک صادر نمود.

ملت عزیز ترک:

"ناتو، سربازان و پلیس ما را شهید می کند، آقایان طرفدار ناتو، به ناتو آری می گویند. همان طرفداران ناتو، در تشیع جنازه شهیدان شرکت می کنند. مردم از این دورویی و ریا کاری متنفرند. آنهایی که به عضویت سوئد در ناتو آری می گویند، نبایستی در مراسم تشیع جنازه شهیدان شرکت کنند! عینک های سیاه این آقایاندر مراسم تشیع جنازه نمی تواند چهره واقعی آنها را پنهان کند."

خیانت به ترکیه

"آری گفتن به ناتو، آری گفتن به جاسازی گلادیوی ناتو در ترکیه است. آری گفتن به ناتو، آری گفتن به کودتاهای آمریکاست. آری گفتن به ناتو، آری گفتن به گلوله هایی است که به سرباز و و پلیس ما شلیک می شود. آری گفتن به ناتو، آری گفتن به پایگاه های ناتوست که آمریکا علیه ترکیه در سواحل یونان برپا ساخته است. آری گفتن به ناتو، پشتیبانی از پ ک ک است. رحم کردن به گلادیوی ناتو سازمان ترور فتح الله گولن (FETÖ) است. آری گفتن به ناتو، ورشکستگی افتصادی است. آری گفتن به ناتو، آری گفتن به سیاست تهاجم نظامی آمریکاست. آری گفتن به ناتو، آری گفتن به طرح باصطلاح "کردستان" آمریکا - اسرائیل است. آری گفتنی به ناتو، خیانت به همسایگان است. آری گفتن به ناتو، خنجر به فلسطین است. آری گفتن به ناتو، خیانت به ترکیه است."

آنهایی که به ناتو آری می گویند، زیر آوار ناتو خواهند ماند

"روی سخن مان با آنهایی است که به ناتو آری می گویند: آقایان، نمی توانید به ناتو آری بگوئید. ناتوی شما در حال از هم پاشیدن است. صاحبان ناتو خود اعتراف می کنند که "ناتو یک مرده مغزی" است. شما حتی نخواهید توانست در تشیع جنازه ناتو شرکت کنید، زیرا، زیر آوار ناتو خواهید ماند".

تسلیم شدن به ناتو را متوقف کنید

"آنهایی که اراده ی ملت ترک را به هیچ می شمارند، باید تسلیم شدن به ناتو را متوقف کنند. مردم مخالف ناتو هستند! ملت ترک، حکومتی را که در مقابل ناتو اراده ای از خود نشان نمی دهد، نمی خواهند. ملت ترک، مجلسی را که در مقابل ناتو سرخم کند نمی خواهند. ترکیه نه زیاد، بلکه در چند سال زنجیرهای ناتو را پاره خواهد کرد! ترکیه مستقل و مولد در افق میهن مان است".

این گوی، این میدان

"از اینجا، تمامی احزاب طرفدار ناتو را به چالش می کشیم. ناتو را از مادران، پدران، خواهران، برادران، همسایگان و همرزمان سربازان بپرسیم. ناتو را از مردم ترکیه بپرسیم. شکم این ملت از لفاظی های دموکراسی سیر شده است! برای ناتو، خواستار همه پرسی عمومی هستیم. این گوی، این میدان، ناتو را از ملت ترک بپرسیم"

https://iranglobal.info/node/192152

https://iranglobal.info/node/192151

https://iranglobal.info/node/192123

https://iranglobal.info/node/192225