فراخوان
حضور در
خاوران!
با
ما به دشت شقایق
با ما به دشت
ستاره
با ما به
گلزار خاوران
بیائید
ما مادریم، همسریم،
خواهریم،
پدریم،
برادریم،
رفیقیم ما،
فرزند
آفتابیم،
با ما به
خاوران بیائید.
روز جمعه ۹
شهریور به
گلزار خاوران
می رویم تا
جاودانه
میثاقمان را
با جانهای
شیفته خفته در
خاک خاوران
تجدید کنیم .
با گل و بوسه و
لبخند چونان
که آنان بودند
به دیدارشان
خواهیم رفت.
دادخواهان
کشتار ۶۷
چهارشنبه
هفتم شهریور
ماه ۱٣٨۶
***********
یادمان
زیباترین
فرزندان
آفتاب و باد
در دشت خاوران
گزارش
برگزاری
مراسم خاوران
را بهمراه
تصاویرمی
توانید
درلینک زیرمشاهد
نمائید
http://avayedaneshgah.blogfa.com/post-37.aspx
گزارشی
از برگزاری
مراسم
بزرگداشت در
خاوران
خاوران،
ای خاوران
گرد
غم از رخت، ما
می زدائیم
خاک
پاک تو را، ما
می ستائیم
به
رغم تما م
تهدیدها و
فشارهایی که در
طی چند هفته
گذشته توسط
مامورین
جمهوری اسلامی
برای برگزار
نکردن مراسم
بزرگداشت در
خاوران، به
خانواده ها
وارد شده بود،
امروز حضور
خانواده ها و
خویشان و
بستگان جانباختگان،
در خاواران،
بیشتر از هر
زمان دیگر
بود. ماموران
امنیتی
جمهوری
اسلامی طی
هفته های گذشته
به درب منزل
برخی از
خانواده ها
مراجعه کرده و
آنها را برای
عدم حضور در
گلزار خاوران
تحت فشار قرار
داده بودند.
با چندین تن
از
خانواده ها
تلفنی تماس
گرفته و تهدید
کرده بودند که
در صورت حضور
درگلزارخاوران
با آنها به
شدت برخورد
خواهد شد. اما
خانواده
جانباختگان،
که طی نوزده
سال گذشته، با
مرارت و سرسختی
این روز را به
فراموشی
نسپرده اند،
این بار نیز،
پا پس نکشیده
عزم به برگزاری
مراسم در
خاوران جزم
کردند.
با
توجه به فضای
تهدید و
ارعابی که از
سوی حکومت
ایجاد شده
بود، دیروز،
چند تن از
مادران و
اعضای
خانواده
جانباختگان، به
خاوران رفتند
تا وضعیت را
بررسی نمایند.
آنها متوجه
شدند که
جمهوری
اسلامی برای جلوگیری
از حضور
خانواده ها،
تمام مسیر
جاده فرعی
منتهی به
خاوران را
خاکبرداری و کانالیزه
کرده است تا
حضور در
خاوران را به
طور طبیعی با
مشکل مواجه نماید.
اما
هیچکدام از
این اقدامات
مانع از حضور
خانواده ها
نشد و امروز
مراسم با شکوه
فراوان
برگزار شد .
ماموران
حکومت با لباس
شخصی وهمچنین
با لباس
انیفرم نیروی
انتظامی، در
تمام مسیر و
در محل
خاوران، حضور
داشتند و برای
خانواده ها
مزاحمت ایجاد کرده
و آنها را
شدیدا تحت
فشار قرار میدادند
تا هر چه
زوردتر محل را
ترک کنند. اما خانواده
ها همچون
سال های
گذشته مراسم
خود را به
آرامی آغاز
کردند. به رغم
اینکه مسیر
منتهی به
گلزار
خاوران،
کاملا توسط
کوپه های خاک
مسدود شده
بود،
خانواده ها
با دور زدن
محل، به سختی
خود را به گلزار
می رساندند.
بعضی از
مادران چندین
بار به زمین افتادند
و پای یکی از
آنان نیزمجروح
شد.
خانواده ها،
با دسته های
گل، محل دفن عزیزانشان
را آراسته
بودند. امروز
خاوران چون
همیشه، غرق گل
شده بود. در
قسمت وسط محوطه،
عکس های
جانباختگان
که با گل
تزئین شده
بود، کنار یکدیگر
گذاشته شده
بودند. خانواده ها
گرداگرد عکس
عزیزانشان
جمع شدند و با
شعر خاوران
خاوران ....
مراسم را آعاز
نمودند ( این
شعر که برای
اولین بار
توسط مادر
میلانی سروده
شد، توسط دیگر
مادران کامل
شده است.
امروز، این
سروده، تقریبا
به سرود ویژه
خاوران تبدیل
شده است. در
ابتدای این
گزارش چند بیت
از آن آورده ایم)
در
این مراسم چند
تن از مادران جانباختگان
سخنرانی
کردند و خطاب
به ماموران
رژیم گفتند:
شما حق ندارید
که با ما به این
شکل رفتار
کنید. ما اگر
به جای این
همه کوپه خاک،
که شما بر سر
راه ما قرار داده
اید، قیر داغ
هم بر سرمان
بریزید، باز
به اینجا
خواهیم آمد.
اینجا خانه
عزیزان ماست.
معیادگاه
ماست با
عزیزانمان.
شما نمی توانید
ما را از آمدن
به اینجا منع کنید.
مادر
معینی در
مورد پسرش هبت
معینی(همایون)
و خاطراتش
صحبت کرد. او
آخرین صحبت
هبت در زندان
را که همانا
وصیت نامه اش
بود، برای
حاضرین خواند.
او به هنگام خداحافظی
به زندانیان
گفته بود که: نامم
را به خاطر
احترام به
ایستادگی و
مقاومت همایون
کتیرایی،
"همایون"
نهاده ام. نام
دخترم را نیز
بخاطر عشق به
مردم کشورم،
"میهن"
نهاده ام.
مادر معینی به
نقل از یکی از
زندانیان حاضر
در آن زمان
گفت که او با
لبی خندان و
سری افراشته
پذیرای اعدام
شد.
مادر
لطفی هم در
اعتراض به
بستن مسیر گفت:
شما حق ندارید
راه ما را
مسدود کنید ما
همیشه خواهیم
آمد و هیچ چیز
مانع حضور ما
نخواهد شد.
و
خواهری به
اعتراض به
ماموران گفت اگر
سنگ هم بر سر
ما ببارد، ما
دست از اینجا
بر نمی داریم.
اگر ما را
نگذارید که به
اینجا بیاییم
با عکس های
عزیزانمان به
خیابان ها
خواهیم رفت.
ماموران
در همه جا
حضور داشتند و
موبیل و
دوربین افراد
حاضر در مراسم
را می گرفتند.
آنها به طور
مرتب اعلام
می کردند که
باید مراسم را
هر چه زودتر
تمام کنید.
اما مراسم
مانند همیشه
با سخنرانی
چند تن از
مادران آغاز و
با گردش به
دور محوطه
خاوران پایان
یافت و در
تمام طول
مراسم خانواده
با آرامش و
متانت همیشگی
شان مانع از ایجاد
درگیری شدند.
امسال نیز
همچون هر سال،
خانوده ها،
سرود و شعر و
مرثیه های
محلی شان را
خواند ند و دست
در دست هم در
محل تا آخر
ساعتی که از
قبل مقرر کرده
بودند، حضور
داشتند. حضور
دانشجویان و جوانا
ن علیرغم تمام
فشارها بسیار
چشمگیر بود.
همچنین
خانواده ها
خواستار
آزادی زندانیان
سیاسی و بویژه
اسانلو شدند و
با شعار
زندانی سیاسی
آزاد باید
گردد حمایت
خود را از
آنان اعلام
نمودند .
آقای
زرافشان که تا
بازار گل آمده
بود، توسط
مامورین
برگردانده شد.
و به آقای عمویی
و رئیس دانا
هم، اجازه
حضور و سخنرانی
ندادند. آنها
نیز
برگردانده
شدند.
مراسم
با آرامش
پایان یافت.
در اواخر مراسم،
ماموران جلوی
چند تن از
جوانان را گرفتند
و قصد دستگیری
آنان را
داشتند، که خانواده
با آنان همراه
شده و مانع
دستگیری آنان
شدند. اما به
گفته برخی از
شرکت کنندگان
در مراسم،
ماموران چند
نفر را دستگیر
کرده اند. تا
به حال اطلاع
موثقی از آنها
در دست نیست.
دادخواهان
کشتار 67
نهم
شهریور 1385
******
"می ستائیم
نامت را با
سرود، دشت
خاوران!"
19 سال پیش در
چنین روزهایی
بود که هزاران
تن از بهترین
فرزندان خلق
پس از سالها
اسارت و شکنجه
در
دادگاههائی
چند دقیقه ای
به جوخه های
اعدام سپردند.
از آن هنگام
تا کنون یاد
آن عزیزان با
شرکت خانواده
ها و فعالین
جنبش های
اجتماعی در
گلزار خاوران
گرامی داشته
می شود.
امسال نیز
علیرغم
تهدیدها و
فشارهای سران
حکومت به
خانواده
جانباختگان،
جمعیتی بیش از
500 نفر از
مادران،
پدران، فرزندان،
همسران،
جوانان و
یاران آن
عزیزان بار
دیگر در زیر
نگاه دهها
مامور امنیتی و
نیروی
انتظامی و
علیرغم خندق
عمیقی که به
بهانه لوله
کشی مقابل در
ورودی گلزار کنده
شده بود و تپه
ای را ایجاد
کرده بود، پس
از عبور از
خاکریز ها، از
در پشت وارد گلزار
شدیم .
ما چند نفری
بودیم که
زودتر از دیگران
به محل
رسیدیم. این
احساس را
داشتیم که
نکند به خاطر
تهدیدات قبلی
حضور امسال کم
رنگ باشد.
بلافاصله چند
نفر از جوانان
مقابل در
ورودی برای
هدایت جمعیت و
کمک به مادران
و پدران
رفتند. پس از
مدتی شاهد ورود
خانواده ها و
پدران و
مادران داغدیده
شدیم که
علیرغم کهولت
سن و وجود
خندق و کوه،
با چهره های
مصمم و دسته
های گل وارد
گلزار شدند.
به محض رسیدن
به گلزار محوطه
را تمیز کردند
و با گذاشتن
شاخه های گل و
عکس جانباخته
گان، پارچه ای
را با این
مضمون گشودند
:"یاد شهدای 67 گرامی
باد!" خانواده
ها با چهره ای
بشاش از
حاضرین
پذیرایی می
کردند و
یکدیگر را در
آغوش می
کشیدند. چند
مامور امنیتی
دوربین به دست
در محوطه حضور
داشتند و بی وقفه
از جمعیت چهره
به چهره فیلم
و عکس می گرفتند.
یکی از پدران
داغدیده که
سنی ازش گذشته
بود بی درنگ
با دیدن این
وضعیت گفت:
"اینها فکر می
کنند با ایجاد
خندق می توانند
مانع آمدن ما
شوند." مضحک
اینجا بود که در
این میان یک
مامور نیروی
انتظامی جلو
آمد و ضمن
سلام و عرض
تسلیت!!!!!؟ گفت
:"لطفا چون یک
لودر قرار است
که در اینجا کار
کند قبل از
ساعت 10 مراسم
را تمام کنید."
وقتی با بی
توجهی حاضرین
روبرو شد سر
افکنده از ما
دور شد.
سپس یکی از
شرکت کنندگان
که خود از زندانیان
سیاسی سابق و
از خانواده
جانباختگان
بود گفت:
"اینها هر سال
برای ما برنامه
دارند. از
مرده عزیزانمان
هم وحشت
دارند. البته
باید هم
بترسند. چون
مرگ آنها با
عزت و شرف
بود...." یکی
دیگر گفت: "بچه
های ما در راه
انسانیت و حق
و حقیقت جان
دادند. آنها
جانشان را
برای آزادی
دادند. اینها
چه می خواهند
با ما بکنند؟
اما من هر سال
می آیم. اگر می
خواهند مرا هم
اعدام کنند،
بکنند. ما هیچ
ترسی نداریم ."
متعاقب این
سخنان چند نفر
متونی را در
همین رابطه
قرائت کردند.
یکی از حاضرین
گفت:"ما باید
همبستگی
داشته باشیم.
آن زمان که عده
ای فرزندان،
همسران،
خواهران و برادران
و رفقایشان را
از دست دادند
و زیر فشار
بودند، باقی
کاری نمی
کردند اما الان
وضعیت خیلی
عوض شده است و
تا اتفاقی می
افتد همه
همدردی می
کنند." او در
ادامه گفت:
"بسیاری از
عزیزان به خاک
خفته کسانی
بودند که
سالها از حکم
شان در زندان گذشته
بود، برخی از
این عزیزان
بیرون از زندان
بودند که
دوباره
دستگیر شدند."
یکی دیگر از سخنرانان
خواستار
رسیدگی و
محاکمه آمران
و عاملان این
جنایت شد.
سخنان امسال
بسیار صریحتر
و محکم تر از
سالهای قبل بود
و همه بی
باکانه حرف
دلشان را می زدند
و علیرغم
تهدیدات
وفشارها ترس و
واهمه ای
نداشتند.
در اواسط
برنامه یکی از
مامورین امنیتی
که مشغول فیلم
برداری بود
هنگامی که با
اعتراض روبرو
شد بساطش را
جمع را کرد و
به
"برادرانش"
نزدیک در
ورودی پیوست.
مثل هر سال
جمعیت سرود
خوانان گرد محوطه
خاوران
چرخیدند و
ترانه
سرودهای "خاک پاک
تو را می
ستائیم دشت
خاوران ..."، زده
شعله در چمن،
انترناسیونال
و چند ترانه دیگر
را سر دادند.
برنامه تا
ساعت 11:15 ادامه
داشت.
هنوز محوطه
را ترک نکرده
بودیم که لودرها
سر رسیدند.
همزمان تعداد
نیروهای انتظامی
بیشتر می شد.
هنگام خروج
هنوز به سر
جاده نرسیده
بودیم که یکی
از دانشجویان
را دستگیر و
با کتک و زور
سوار یک ماشین
شخصی کردند.
سپس یکی از
پدران را
دستگیر کردند
و در همین هنگام
الگانس فاطمه
کماندو ها
برای دستگیری
زنان سر رسید.
تا هنگامی که
در محل بودیم
شاهد دستگیری
سه نفر بودیم.
نکته جالب
توجه این بود
که برخی از
ماشین هائی که
از منطقه رد
می شدند حضور جمعیت
و این حد از
حضور نیروی
انتظامی توجه
شان را جلب
کرده بود و
برخی نیز توقف
می کردند که
با تذکر
مامورین از
منطقه دور می
شدند.
هر ساله
هنگام ورود به
خاوران شاد و سر
حال هستیم و
دل کندن از
آنجا بسیار
سخت است و غمی
همه وجودمان
را در بر می
گیرد. چرا که
با گلهای خفته
در خاک انسی
عمیق داریم .
چون آرمانها و
اندیشه آنها
برایمان مادیت
دارد. چهره
هاشان در قاب
عکس روی خاک
هم آرام و
قرار نداشت و
آزادی و
مبارزه و
رهایی را
فریاد می زدند.
جمعه نهم
شهریور ماه 1386
گزارشی از
نشریه بذر
*******
اطلاعیه
برگزاری
مراسم های
یادبود قتل
عام زندانیان سیاسی
درایران
طبق خبردریافتی
امروز
مراسمهای
مختلفی درشهرهای
تهران ، سنندج
وکرمانشاه به
یاد
جانباختگان
سال شصت وهفت
برگزار شد.
درتهران
باوجود
تدابیرامنیتی
وممانعت های
پلیس تعداد
زیادی از
خانواده ها در
گلستان
خاوران بیاد
عزیزان
جانباخته گرد
هم آمدند.
خانواده ها
وشرکت کنند ه
گان درمراسم
با شاخه ها
وحلقه های گل
سرخ زمین
خاوران را به
احترام
جانباختگان
را ه آزادی
وعدالت آذین کردند.
تعدادی
از جوانان و
شرکت کنندگان
درمراسم
درمورد زندانیان
سیاسی و شخصیت
و آرزوهایشان
جنایات دهه
شصت واعدام
کردن
فرزندانشان
توسط حکومت اسلامی
صحبتهای
ایراد کردند
وتعدادی از مردم
حاضر درمراسم
سرود، برای
آخرین بار مرا
ببوس ، مرغ
سحر وسرود
خاوران را
باهم خواندند.
مردم حاضر
درمراسم به
اتفاق هم دورتا
دور زمین
خاوران را
باهم
راهپیمایی
کردند.
برخی
از فعالین
مدنی وسیاسی ،
فعالین
زنان و فعالین
دفاع از حقوق
زندانیان
سیاسی وحقوق
بشردرمراسم
امروز شرکت
داشتند و
سخنانی درجمع
ایراد کردند.
تراکتهای
بیاد
جانباختگان ،
علیه شکنجه واعدام
و شعار آزادی
زندانیان
سیاسی درمیان مردم
دست به دست می
شد.
ازطرف
دانشجویان
آزادیخواه
وبرابری طلب
بیانیه ای
ایراد شد که
درآن خواستار
آزادی زندانیان
سیاسی
ومحکومیت
شکنجه وجنایت
شده بودند
همچنین یکی از
شرکت کنندگان
با خواندن
پیامی ایراد
کرد که درآن
خواستار محاکمه
عاملین اعدام
زندانیان و
آزادی فعالین
کارگری
وزندانیان
سیاسی شد.
جمعیتی بیشتر
از پانصد نفر
در محل مراسم
شرکت داشتند.
ماشین
های امنیتی
وپلیس از
پیوستن
تعدادی از
مردم به محل
مراسم ممانعت
کردند چندین
باردرمورد
پایان دادن به
مراسم به شرکت کنندگان
هشدار
دادندوتعدادی
را مورد بازجویی
واذیت وآزار
قرار دادند.
درسنندج
تعدادی
ازخانواده ها ی جانباختگان
درمحل
گورستان دسته
جمعی نزدیک شهرستان
قروه مراسمی
برگزارکردند
و حلقه های گل
را بیاد آنها
درمحل
گذاشتند. حلقه
ای از گل سرخ
که درمیان آن
نوشته شده بود
گرامی باد یاد
رزمندگان
کمونیست
گردان شوان
درمحل مراسم
به چشم می
خورد.
درکرمانشاه
تعدادی از
خانواده ها در
محل گوردسته
جمعی زندانیان
قتل عام شده
تجمع کردند و
شاخه های گل
را نثار کردند.
ن
جانباخته ه
است.
مراسمهای
دیگری
درمنازل
جانباختگان و
پارکها
وتفریحگا
ههای بیرون
ازشهرها
برگزار شده
است که به محض
دریافت خبر آن
را به اطلاع
عموم میرسانیم.
انجمن
دفاع از
زندانیان
سیاسی وحقوق
بشر ایران