خرداد تبریزده 
ارسلان ائل دایاق

 خردادین اولینده یئنه ده آذربایجان ... من تورکم ... دییه آیاغا قالخدی. نئچه گون خرداد دیرچلیش ینین ایل دونومونه قالمیش، حاکمیت قارا قووه لرین کوچه بازارا توکموشدو.مسلمان معصوم بالالاری مچید انجمن لریندن توپلاییب  ال لرینه چماق وئریب  خالقی دویمه یه مشق ویریردیلر.بسیج دایاق دسته لری هر گون شهرین بیر طرفینده مانور وئریردی.خردادین بیرینه یاخین لاشدیقجا شهریده قارا قووه لرین سایشی داها دا آرتیق راخ گوزه  ده ییردی . بیلدیریش لر یاییلیردی، ائل آرا حاضیرلیق گئدیردی،خبرلر ایزله نیردی، جاوان لار آرا گوزه ل شعورلی تحلیل لر اوخونوردی.

قره قووه لریالنیش اتهام لار لا آذربایجان ایگیدلرین توتوب ترمه لره آپاریر دیلار. بو ایل گئچن لردن آرتیق  قادین لار حرکتی اوز ایستک لرین آذربایجان  ملت چی لرینین عمل لرینده گوره رکن حرکته یوغویوب آذربایجان ملی دیرچلیشینین بیر قولونو تشگیل وئریب ،چالیشیر دیلار.

شهرده یئتگین، شعورلی گنج لر ملیت حسی نی دویدوقدا تشکیلات لانیردیلار، بو تشکیلات ایلک آددیملاریندا  آذربایجانین نئچه شهرینده یاخالاندی و چالیشقان جاوان لارین چوخو زیندانا آلیندی .

هر بیر حرکت چی اوزونو آذربایجانا بوشلو بیله ره ک گئده نین یئرین دولدوروردو،  بیر طرف دن ده آذر بایجان ملی حرکتی بیر کیمسه یه باغلی اولمادان کوتلوی ایره لی له شیردی و بو سایاق دا ایره لی گئدیر. بونا گوره ده چوخ لاری اوز ال لریله سوزلرین یازیب یاییردیلار و اطلاعات دادا سوزلرینین اوستونده دوروب  ساوونوردولار.

بازار اوز کوندوایله حضورونو نهضت ین دوامیندا آنلاشدیریب امکداشلیغین گوستریردی.اویره نجی لریئنه ده حرکت ین ایچینده یونه تیجی سایئلیرلار.

اردیبهشت ین 29ندا مامورلارین آیریم لاردا گزمه سیندن شهرین ایچی یابانجی الیله فتح اولموش بیرخانلیقا بنزییردی.شهری هئی دن سالماق اوچون،حجاب طرحینین اجرا نیت ایله اوغلان قیزین اوستونه یومولوردولار. قاراقووه لر چالیخلیردیلار، محکمه سئور بیر اتهام لا بیرینی یاخالییانمیردیلار.یئنه ده دهشته جوموب تانیلمیش ملتچی لری گوز ده ن قاچیرمیردیلار.

بونونلا بیله شهرین دورومو سولوشقاسایدی دا یئرینده ایدی،ظاهری سویوق ایچینده ولقان لار گئدیردی.

اردیبهشت ین 30نجی گئجه سی قارا مامورلار ماتورلارا مینیب کوچه لری گزیردیلر غفلت دن خالقی یاخا لاییب، قاباغین کسیب آختارییردیلار.

بو ایران اسلام جمهوریتینین ایلک گون لریندن اویره نیلمیش بیر دب دیر، امما بو ایره نجیلیکده یوخ.

31ینجی گئجه اطلاعات مامور لاری آدربایجان ملی حرکتینین یئکه با شلارینین ائوینه توکولوب اونلاری آپارمیش لار ،اونلارین عایله سیله تماس توتدوقدا،چوخ ساده دئیردیلر:آپاریب لار...خبریمیز یوخدور....عایله لر ایل لر بویو دور بیله نچی حادثه لرله اوزلرین یوغوشدوروبلار.

خردادین بیری،کیملیک گونو دور،بو گون آذربایجان، شاه عاباسین الی ایله ایتیردیگین اوز آیاغی ایله اوز ائوینده تاپیب،جانیندان باشقا بو گونه هر نه قربان  وئریرسه آز دیر.

گونون ایلک ساحات لاریندا تبریزین دورومو باهار بولوتو کیمی دولموشدو. آددیم باشی پلیس- لر کوچه لرین ،دربندلرین آغزینی کسمیشدیلر.ایکی نفر بیر یئرده دوراندا دیلله نیر دیلر.خالقین ایچینده حددن آرتیق قورخو یارادیردیلار،نئچه گون ایدی چوو سالمیشدیلار تبریزه کرمان دان ، اصفهان دان ،یزد ده ن  آدام دویه ن گتیریب لر،تهران طرفیندن " خالقی قیرما " فرمانینین یازیلماسی آغیزلاردا  گزیردی، شهرین گوزونون ایچینده خالقین بالاسین دویوب ماشینا باسیردیلار،بیر طرف دن ده جماعات ایچینده دیک باشی-راستا کوچه توپلانتی سی نین نغمه سی باخیش لاردااوخونوردو.

نییارانلیق ایکی طرفی ده بوروموشدو. دولت ایشین نه اولاجاغیندان خبرسیز ایدی، ملت ده دولتین نئجه داوراناجاقینی بیلمیردی.

آخشام اوستو ساحات 5/4دا راستا کوچه آغزی یله بازار باشی-و راستا کوچه ا یله شهناز آغزی -  ایکی قووه ایله دولویدو. مامورلار نئچه گون ایدی ایشه باشلامیشدیلار،امما ایشلری نین آخرینی اوخویانمیردیلار. بو یاندان دا جماعات کوند آختاریردی.مامور لار دسته ایله دولاندیقدا بیر بیریندن آیریلمیر دیلار ،هر جاوانی یانقیلیجی گوردوکده یاخالاییب 16 نمره لی کلانتری یه آپاریر- دیلار،وضعیت چوخ آغیریدی،مامورلار گوزلرینی خالقین آغزینا دیره میشدیلر،یوروش باشلاماغا یول آختاریردی بو حین ده " امین " آغزیندا بیر قانلی دالاشیق دوشدو.بیر افسر بیر جاوانا توهین ائتیکده ن سونرا چیغیر الده ن چیخدی، آرا قاریشدی دوروم پوزولدو.

ساحات 5 ایدی راستا کوچه آغزی چاخناشدی،بیر باخیش دا خیاوان باغلاندی،دسته لر سیره ام له شیب یولا دوشدولر...هارای هارای من تورکم ... شعاری گوی لره قالخدی.

جماعت استان دارلیغا دوغرو یوروش باشلادی،ساحات 7ایدی استاندارلیق قاباغی زیم به زیم خالق لا دولویدو،ایش دولت ین الیندن چیخمیشدی.

تورکون کیملیک تورکوسو آی اولدوزو اوینادیردی،بیر طرف ده قادین لارین بیریسی خالقین ایچینده هیجانلی اود یاغدیریردی،تبریز تورک ته پیگی نین آلتیندا جان لانیردی،قد آتیردی ،آچیلیردی،مای روحون گوستریردی.

قارا قووه لر قارانلیغا داش آتیردیلار ،اوزلرین ایتیرمیشدیلر، صف لری بیر بیرینه ووروردولار ماتورلاریله دسته لری یاریردیلار،شوک باتوم لارلا خالقین باشیندان ووروردولار،امما جماعت اوز ایشینده ایدی ،یوروشونو ایره لی آپارییردی.

استاندارلیق قاباغیندا ملی یوروش تام مدنیت له ملت طرف یندن ایره لی گئدیکده باقر خان کورپوسونده بیر آیری دسته یولا دوشدو، گئجه ساحات 8ی آشمیشدی یوروش اورادا گئدیردی.

قره قووه لر اشاغی دان حاج احمد مچیدیندن بویوردن طوباییه مچید یندن چیخیب قارقا قوزقون کیمی میدانا قلبیره ک ووردولار،دورد طرفدن خیاوانی باغلاییب یوروشو حلقه له دیلر، اوچ مینی- بوس ادام توتوب اطلاعاتا آپاردیلار.

تبریزین خرداد دیرچلیشی بیرینجی ایل دونومو بوتون تهلیکه لر ایچینده  مدنیت له ایره لی سورولدو،بو یولدا چالیشان لار حاکمیت ین هفته لر جه آپاردیغی قورخولو خبر لری یان توتموش جان دان گئچن قوجا- جاوان ملی اراده سیله ثمره چاتدی.

بو یوروشده آذربایجانین شعورلی  ائللیک اراده سی سرگیلندی و بیر داها تبریزده باشقا شهرلریمیزله بیرلیکده ...هارای هارای من تورکم... سوزو آیری حاقلی دیلک لریله بوغونتولو  دورومو یاریب اوره ک لرده اوتوردو.

 بوگون خردادین ایکیسی... اوچ یوزه یاخین دوستوموزهله حاکمیت دوستاغیندا...

پست شده توسط Öyrenci در شنبه ۰۵ خرداد ۱۳۸۶ و ساعت 13:07

 

 

 

ماهیت تضاد فارسیستی با جنبش ملی خلقهای ایران     
 مصطفی برزگر

 

آنچه امروزه به عنوان یک غلط مشهور یا مصطلح در ادبیات سیاسی ما جا افتاده ،مفهوم اصطلاح "شوونیسم"است.اصطلاح شونیسم که امروزه به عنوان ناسیونالیسم افراطی واخیرا درمورد فارسیستهای افراطی رایج گردیده درواقع ربطی به ناسیونالیسم نداشته و اصلا از نام یک افسر فرانسوی ارتش ناپلئون بناپارت موسوم به "شون" گرفته شده است. نامبرده به سبب علاقهء دیوانه وار وافراطی به فرانسه مشهور بود وازآن پس به میهن پرستان افراطی شونیست گفته شد که درواقع معادل اصطلاح "اولترا پاتریوتیست " یا میهن پرست افراطی میباشد ،نه "اولترا ناسیونالیست" یا ملی گرای افراطی.بدیهی است اگر چنانچه فارس یا پارس را به معنی یک مفهوم جغرافیائی مد نظر داشته باشیم و فارسیسم را مترادف با پارسیسم به عنوان طرفداران یک واحد ارضی بدانیم واژه شونیسم بد رستی استعمال گردیده ودرغیر اینصورت بایستی به باز تعریف اصطلاح فوق بپردازیم.

ناسیونالیسم به مفهوم گرایش به ملیتی خاص وبه عبارتی ملی گرائی فارغ از اختلافات مذهبی ویا جزئی درون آن ملت میباشد ودراغلب موارد به عنوان یک نهضت دفاعی در مقابل هجوم بیگانگان به اساس موجودیت ویا وحدت آن ملت مطرح میشودبعنوان نمونه از ناسیونالیسم عرب دردهه 1960 به رهبریت جمال عبدالناصر جهت دفاع از اعراب درقبال تهاجمات اسرائیل میتوان یادکرد.

اما ناسیونالیسم در سیر افراطی آن وقتی به پیروزی هائی نائل میاید وظرفیت های لازم در کنترل تمایلات ملی گرایانه را بواسطهء کسب قدرت غیر متعارف واستقبال انبوه ملت ازدست میدهد،ودچار عدم تعادل تئوریسین های خود میشود،از یک نهضت سیاسی به یک نهضت ایدئولوژیک بدل میگردد و از خود گرائی به خودپرستی میرسد،رهبران برای کسب قدرت بیشتر به ملت بیشتر وبزرگتری که تحت فرمانشان باشد احساس نیاز میکنند بنابراین دایرهء شمولیت نهضت خود را از ملت به نژاد ،گسترش میدهند تا مجموعهء چند ملت را ولو در موقعیتهای جغرافیائی پراکنده ودور ازهم زیر چتر رهبری خود داشته باشند،به این فرایند"راسیسم" یا نژاد پرستی میگوئیم.

اگر ناسیونالیسم جهت اثبات پائین تر نبودن ملت خود دربرابر سایر ملل وبه عنوان یک حرکت تدافعی ودر واکنش به تحقیرهای ملی وخطرات سیاسی واجتماعی پای به عرصهء مبارزه نهاد،هدف راسیسم اثبات برتر بودن نژاد خویش دربرابر سایر نژادها است با این وجود هنوز هم راسیسم بصورت جدلی وعکس العملی برخورد میکند وماهیت دفاعی خودرا حفظ کرده لیکن درونگرایانه برخورد مینماید ونهایتا دیگران را دفع مینماید اما به آنها حمله نمیکند،از اختلاط نژادی میپرهیزد وحداکثر نژادهای دیگر را بایکوت مینماید اما درپی نابودی آنها نیست.چنانچه قرنها در آمریکا یا آفریقای جنوبی مسئلهء "آپارتاید"یا تبعیض نژادی علیرغم امتناع از اعطای حقوق مساوی به نژاد سیاه با نژاد سفید بطور عام وانگلوساکسون بطور خاص ،در پی نابودی آنها برنمی آمد،نمونهءدیگر مسئله تبعیض نژادی در مستعمراتی مثل هند است که انگلستان با وجود مقررات نژاد پرستانه تنها به بهانه حفظ خلوص نژاد انگلوساکسون از برابری هندیها در برخورداری ازحقوق شهروندی ممانعت مینمود ولی برنامهء ازبین بردن نژادآنها را به عنوان هدف مقدس دنبال نمیکرد.
اما بیماری خودپرستانه ءراسیسم یک بیماری رو به توسعه میباشد وبا پیشرفت ونهادینه شدن راسیسم به عنوان یک ایدئولوژی مقدس ورشد خودباوری وایمان به نگاه خاص خداوندی به نژاد برتر وپاک که تئوریسین ها گاه با توسل به روایت سازی وحدیث تراشی ازقول خدایان اساطیری ویا پیامبران مورد باور ملت ،آنرا به عنوان اعتقادات غیر قابل انکار ویا نقد، وبه اصطلاح"تابو" دربین تودهء مردم جا می اندازند،تغییر ژنتیک بزرگی در پروسهء تبدیل ملی گرائی به ملت پرستی ودرحقیقت نژادپرستی رخ میدهد وباعث ظهور پدیده ئی میشود بنام"فاشیسم" ، درعین حالیکه خصوصیات ملیگرایانهء افراطی ونژادپرستانه را داراست صاحب موضع تهاجمی نیز میگردد،بعبارت دیگر اگر ناسیونالیسم یک فرایند سیاسی وراسیسم یک فرایند ایدئولوژیک بود،اکنون فاشیسم به مثابه یک فرایند سیاسی ایدئولوژیک،حامل قداست ایدئولوژی نژاد پاک وبرتر وقدرت نظامی سیاسی تواما وهمزمان میباشد همانگونه که موسیلینی درایتالیا وهیتلر درآلمان به عنوان نمونه های بارز این جریان شناخته شده اند ومیتوان سرگذشت وسرنوشت آنها را به عنوان الگوی ظهور تفکر فاشیستی مورد مطالعه قرار داد.

ازخصوصیات مشخص تفکر فاشیستی اعتقاد به ملت ونژاد برتر پاک وآسمانی بودن این امتیاز است،ونیز فقدان حق زیستن برای ملت ها ویا نژادهای ناخا لص وپلید ولزوم تبعیت این ملتها از ملت برتر که بواسطهء اتصال نژادی ملتهای پاک یک امت پاک بوجود آورده اند ،همچنین استفاده ازعامل خشونت وارعاب تئوریزه شده وحذف فیزیکی دیگران جهت تحمیل حاکمیت نژاد برتر ازخصوصیات مشترک تفکر فاشیستی است.فاشیسم همواره با امپریالیسم همراه وملازم بوده است زیرا میل به جهانگشائی وکسب قدرت بیشتر ازخصوصیات رهبران فاشیستی است که درحقیقت خودرا پیامبر میدانند تا رهبر عادی.
حال با تعاریف پیشگفته میتوانید به این سئوال پاسخ دهید که تفکر حاکم بر حکومتها ی ایران ویا فارسیستهای هوادار حفظ برتری فارسها بر سایر ملتهای ایران جزو کدام دسته بندی هاست؟!
آیا شونیسم است؟پاتریوتیسم است؟ناسیونالیسم است؟راسیسم است؟یا فاشیسم؟! ،بانگاهی به نحوه برخورد هموطنان فارس در مورد سایر ملل میبینیم که: آنها با اینکه ظاهرا ازدموکراسی وبرابری سخن میگویند ولی با تصویب قوانین مختلف بازدارنده از رسیدن دیگر ملتهای غیر فارس یا از نظر نژادی ویا مذهبی متفاوت با نژاد فارس مانع از رسیدن ملتها به سطوح بالای قدرت میشوند(البته اینمورد بعد از انقلاب به خاطر چربش ملاک هاو معیارهای مذهبی بر مسائل نژادی ظاهرا تحت الشعاع بینش مذهبی قرار گرفته لیکن درواقع مسئله امتیاز مذهب برای ملتهای غیر فارس اما شیعه مثل تورک های آذربایجان صرفا بخاطر کسری جمعیتی فارسها ونیاز به یارگیری مقطعی در صف بندی علیه سایر ملت های ساکن ایران بوده که با هدف توجیه تورکهای آذری وآسیمیله کردن آنها که شما هم آریائی هستید وتورک نیستید،صورت گرفته که بخوبی جهت گیری نژادپرستانه را نشان میدهد)،همچنین جعل احادیثی مثل آنچه پشت اسکناسهای پنجهزار تومانی کلیشه شد وبرتری مردان فارس را بر سایر مردان یا زنان ازملتهای دیگر اززبان پیامبر اسلام جعل ومنتشر شده نمونهء واضح تمایلات نژادپرستانه میباشدکه با استفاده ازباورهای مذهبی تئوریزه میشود،استفاده از خشونت وفتاوی ترور وشکنجه ومثله کردن مخالفان از ملیتهای دیگر آنگونه که با مبارزین تورکمن وتورک آذربایجان وکرد وبلوچ وعرب بطور مستمر ودهشتباری اعمال شده ومیشود نمونه دیگری از نگرش فاشیستی به مقوله ملت در ایران از دید فارسیسم حاکم است لیکن این مسئله درمورد حکومت وفارسهای طرفدار آن بیشتر صدق میکند که بلحاظ داشتن قدرت سرکوب وحذف نیازی به اجرای نمایشات لیبرال نمائی ودموکرات منشی درخود حس نمیکنند ودر مبارزه با ملتهای ایران شمشیر را بی پروا از رو بسته اند.

آنچه گفتیم حکایت از نگرش فاشیستی فارسیسم برسایر ملتهای ایران بعنوان محکومین به قبول حاکمیت بی قیدوشرط ونامحدود فارسها برخودشان دارد که البته به "فارسیسم پوزیسیون" وبعبارت دیگر درون حاکمیت معطوف است،اما متاسفانه فارسهای روشنفکر خارج ازحاکمیت یا مخالف آن تحت عنوان "فارسیسم اپوزیسیون"هم در برخورد با ملت های ایران عملا حساسیت وتقابل با خواستهای ملی ونهضت حق طلبانه ملیتهای ایران را نشان میدهند،این تضاد ازچه مسئله ئی ناشی میشود؟!
ازآنجا که این نیروها همواره دغدغهء خود را امکان رشد تمایلات تجزیه طلبانه دربین ملت های ایرانی میدانند ولذا تمامیت ارضی ایران مهمترین عامل جبهه گیری محسوس ونا محسوس ایشان در قبال هر حرکت حق طلبانهء ملت های غیر فارس میباشد که با عدم حمایت ازاین اعتراضات مردمی ویا تحلیل ونقد آن جلوه گر میشود،شاید بتوان عامل وطن پرستی یا پاتریوتیسم را که در شدید ترین حالت آن بصورت پارسیسم به عنوان کشور ایران یا آنچه برگرفته ازافسانه های تاریخی ذوالقرنین وغیره است،یعنی کشور پارس یا فارس رخ مینمایاند بتوان مظهر شونیسم دانست.

اما این شونیسم اپوزیسیون فارس ناشی از اعتقادات فاشیستی نیست بلکه ناشی از مصلحت گرائی سیاسی است،یعنی حفظ استیلای استعماری فارس بعنوان حاکم الی الابد وبلامنازع بر سایر مللی که اتفاقا دارای بیشترین منابع کانی،طبیعی وتاریخی واقتصادی هستند،وملت فارس بدون اتکا براین منابع نمیتواند حتی یکروز هم ازعهده حکومت بر ایران برآید.

بعبارت دیگر مناسبات حکومت فارسها بر ملتهای غیرفارس ایران درطول تاریخ مبتنی بر یک نوع رابطه استعماری وبه اصطلاح "کلنیالیستی" بوده است که درآن نفت منطقه عرب نشین (عربستان ایران)،موادمعدنی واورانیوم منطقه بلوچ نشین(بلوچستان ایران)،مواد کانی وامکانات ترانزیتی وتوریستی منطقه تورک ها وکردها(آذربایجان وکردستان ایران)،محصولات استراتژیک زراعی وخاویار ونفت منطقه تورکمنها (تورکمنستان ایران)استحصال وبهره برداری شود وخود این ملتها ذره ئی از آنهمه ثروت درحال یغما وچپاول بهره نبرند ولی فارسهای حاکم در سایر نقاط ایران که فاقد ثروت های یادشده فوق الذکر هستند براحتی با استفاده از این ذخایر به مدیریت حکومت وادامهء استیلای استعماری وغاصبانهء خودشان بپردازند!،یعنی فارسیسم حاکم بر اپوزیسیون فارس که تحت عنوان سازمانهای سراسری فعالیت میکنند بطور محافظه کارانه ئی ازاین بینش کلنیالیستی

پیروی میکنند که درصورت جدائی این مناطق زرخیز ازخزانهء حکومت ایران ،درآینده اصلا حفظ حکومتی بنام ایران غیر ممکن خواهد بود،ما نیز ضمن تائید این واقعیت لازم میبینیم توجه این گروه را به این مسئله جلب کنیم که تاکنون کمتر گروهی از خلقهای ساکن درکشور ایران اعلام تمایل به جداشدن کرده است وآن تعداد اندک هم بی تردید تحت تاثیر فشارهای ظالمانهء استعماری فارسیسم حاکم بر پوزیسیون واپوزیسیون چنین عکس العملهائی بروز داده اند.ما به هیچ وجه تمایلات تجزیه طلبانه را به نفع ملتهای ایران نمیدانیم ومایل به حفظ تمامیت ارضی ایران درچارچوب یک دموکراسی فدرال اتنیکی هستیم،اما:
چنانچه اپوزیسیون فارس به تقابل خود با حق خواهی ملتهای ایران که ازستم ملی به ستوه آمده اند ادامه دهد،مطمئنا نوک پیکان تمایلات ملی این خلقهای ناراضی تیزتر شده وهیچ تضمینی وجود ندارد که بافت نیروهای لیبرال ووحدت طلب درون جنبشهای ملی بتوانند به حفظ موقعیت ونظرات خود استمرار بخشند ولذا امکان رادیکالیزه شدن کل جنبشهای ملی خلقهای ایران وجود خواهد داشت،بنابراین حمایت از تمایلات فدرالیستی نیروهای لیبرال دموکرات وسوسیال دموکرات درون جنبش ملت های ایران ران بدست خودشان درچارچوب یک دموکراسی فدرال ایرانی که ضامن تمامیت ارضی ایران است صراحتا برسمیت شناخته شودبهترین گزینه برای اتحاد نیروهای ملی وسراسری در مبارزه با دیکتاتوری واستقرار دموکراسی وآزادی درایران است.

نهایتا بعنوان جمعبندی به این نتیجه میرسیم که جنبش ملتهای ایران مواجه با دونوع فارسیسم ازنوع فاشیستی وشونیستی میباشد که اولی منتسب به پوزیسیون ودومی منتسب به اپوزیسیون است لیکن هردو چشم به حفظ منافع کلنیالیستی فارسهابر علیه سایر خلقهای ایران دارند.امکان اتصال یا حمایت نیروی اول با مطالبات ملتها اصلا وجود ندارد اما امکان اتصال نیروی دوم به جنبشهای ملی خلقهای ایران در حال حاضر منتفی نیست.مشروط براینکه حق حاکمیت وتعیین سرنوشت خلقها ی غیرفارس ایران صریحا توسط این نیروها برسمیت شناخته شود..

 مصطفی برزگر  عضو کمیته مرکزی اتحادیه روشنفکران تورکمن  www.etrotu.blogspot.com
پست شده توسط Öyrenci در شنبه ۰۵ خرداد ۱۳۸۶ و ساعت 13:03

 

نگاهی اجمالی به ريشه­های  قيام ملت آذربايجان

عباس مرادزاده

در اولين سالگرد ايام قيام سراسري مردم آذربايجان بر عليه يک قرن توهين و افترا به سر مي­بريم . قيامي که پيامهاي آشکاري براي مرکزنشينان( حاکميت و روشنفکران تماميت­خواه ملي بر اساس منافع ملي فارس) داشت.

در سال 1385 شمسي در کوران قيام سراسري و بعد از آن (يورش مردم آذربايجان به قلعه بابک، اول مهر زمان بازگشايي مدارس، 21آذر روز پيروزي و شکست حکومت آذربايجان جنوبي، 2 اسفند روز جهاني زبان مادري و ........) نزديک به بيست هزار نفر در آذربايجان توسط نيروهاي امنيتي دستگير، نزديک به 20 نفر شهيد و صدها نفر زخمي شدند. آنچه قابل تأمل است اين است که در بين دستگير شدگان از تمامي قشرهاي مردم آذربايجان اعم از کارگر، دانشجو، دانش­آموز، کارمند، استاد دانشگاه، بازاري و............وجود داشت، از لحاظ جنسيتي نيز، زنان و مردان دوشادوش همديگر در اول صف قرار داشتند. محدوده سني دستگير شدگان نيز از 10 سال به بالا بود  تمامي محدوده­هاي سني در آذربايجان با اين مسئله درگير بودند  و همه اينها حکايت از فراگير شدن حرکت ملي در آذربايجان دارد.

 

براي تبيين علل اين حوادث نياز به تحليل مختصر جريانات فکري در جهان و تاثير آن بر کشورهاي دنيا و به خصوص ممالک محروصه قاجار است.

 

در اوايل قرن بيستم در دنيا يک سري تعلقات فکري که محوريت آن را برتري نژادي  تشکيل مي­داد بر سياست کلي دنيا سايه افکند، همزمان با رشد تفکر نژادپرستي، مکتبهاي ديگر نيز رشد يافتند، از جمله مکتب مارکسيستي که محوريت را بر اقتصاد و فاصله طبقاتي گذاشته بود و مکتب ليبراليسم و دموکراسي­خواهي که تاکيد زيادي بر آزادي فردي داشت.

تعاريفي که در بحث­هاي ناسيوناليستي از طرف فلاسفه، جامعه­شناسان و سياست­مداران غربي ارائه شده­است تماما بر اساس منافع ملي اين افراد نگاشته­شده است. تفکر نژادپرستي به دليل آنکه براي توده مردم از ديگر مکاتب ملموس­تر بود توانست مردم را در کشورهاي بنيان­گذار اين مکتب بسيج کند. محصول عمل اين ايدئولوژي فجايع جنگ جهاني دوم بود و در عمل دنيا را به سمت نابودي هدايت مي­کرد. در مقابل اين تفکر، ايدئولوژي مکاتب چپ تعريف نويني از بشريت را ارائه مي­دادند که انترناسيوناليستي به عنوان يک شعار مترقي در معرض ديد عموم جهانيان قرار داشت.

کشورهاي متعددي بر اساس ايدئولوژي­هاي چپ(مارکسيستي، کمونيستي، مائوئيستي...) وارد جامعه جهاني شدند. آنچه آنها براي بشريت به ارمغان آوردند بهتر از ايدئولوژي فاشيستي هيتلري نبود. آنها با اينکه با شعار برابري و حمايت از طبقه ضعيف( کارگر، دهقان...) وارد صحنه ساست جهاني شدند ولي در عمل تبديل به ديکتاتوري پرولتاريا شدند. و در کشورهاي محور مانند روسيه و چين با پارادوکسي در عمل و تعريف مواجه شدند.

تعريف آنها جهان وطني(شعار حق تعيين سرنوشت براي خلق­ها)، ولي عملکرد آنها ملي­گرايانه بود. يعني ايدئولوژي به ابزاري براي سلطه روسها و چيني­ها به ديگر ملتها تبديل شده­بود. و هر کس با اين تفکر مبارزه مي­کرد به نام دشمن خلق کشته مي­شد. آنچه قابل اهميت است اين است که طرفداران جريان چپ در کشورهاي هدف خود تبديل به شيء شده بودند و مفهوم شي­ء­وارگي مارکس دقيقأ در اين افراد صدق مي­کرد. نگرش جريانات چپ در مباحث بنيادي و به انسان، به غير از مباحث توحيدي در بقيه امور اجتماعي برگرفته از نگرش اديان توحيدي بود( يعني بحث عدالت اجتماعي در دين اسلام شکل مترقي­تري از تعريف رفاه اجتماعي سوسياليست­ها براي تقسيم منابع اقتصادي جامعه ودرآمدهاي موجود بود). به همين خاطر بدترين برخورد از طرف افراد مذهبي با جريانات چپ( به خصوص در جوامع اسلامي) صورت گرفت.

در زمان مشروطه و بعد از آن، ممالک محروصه قاجار نيز با جريانات روشنفکري متاثر از جريانات روشنفکري غرب درگير مي­شود، روشنفکران بومي چون در بين سنت و مدرنيته درگير بودند و به علت بافت سنتي جامعه و عدم مقبوليت اين نوع تفکر از طرف مردم، مواضع بسيار تندي در برابر جريانات سنتي و ديني اتخاذ مي­کنند. اتخاذ اين گونه مواضع باعث نوعي موضع­گيري تند از طرف عامه مردم با تحريک مردان ديني مي­شد. در گير و دار اين نوع نزاع روشنفکري از يک طرف و توده­ای، سنتي و ديني از طرف ديگر،  يک تحول ديگري نيز در ممالک محروصه درحال انجام بود و آن نفوذ جريانات فراماسونري و فارس محور در داخل دولت و دربار بود. آنچه قابل توجه است آذربايجاني در طول تاريخ، همواره انترناسيوناليست و اومانيست بوده است. از جنبش حروفي­ها در آذربايجان گرفته تا صفوي­ها و قاجارها تفکر نژادپرستي بردي در آذربايجان نداشت.

اما بر خلاف آذربايجاني، فارسها از اول پيدايششان در منطقه، نژادپرستي را جزو اولويت­هاي خود قرار داده­بودند. حتي برقراي اولي حکومت ايشان در زمان کوروش نيز با تفکر نژادپرستي انجام مي­گيرد و اين تفکر نژادپرستي را با شعار نژاد پاک ايدئولوژونيزه کرده و دستور ازدواج با محارم(خواهر، مادر، دختر...) صادر مي­گردد. همچنين در اشعار فردوسي نيز نژادپرستي تئوريزه مي­گردد.

در اسلام نيز براي جدايي فارس­ها از اعراب بحث شعوبيه­گري پيش کشيده­مي­شود. آنچه قابل تامل است اين نوع نگرش(فاشيستي) در ممالک شرق فقط در بين فارس­ها از اول پيدايششان در منطقه بوده است!

در اواخر دوران قاجار آذربايجاني جماعت، درگير جريانات اجتماعي و تغييرات مترقيانه اجتماعي بود و فارس­ها تمام قدرت خود را براي پي­ريزي يک بنيان فکري جديد بر اساس محور نژادي مي­ريختند. همزمان با شروع جنگ جهاني اول بهترين فرصت براي قبضه قدرت به دست فارسها مي­افتد، و با حضور رضاميرپنج در راس قدرت، تفکر ايرانِ فارس­محور جامعه عمل به خود مي­گيرد. در آن زمان­ها تعريف جديدي از دولت-ملت مدرن در جامعه جهاني ارائه شده بود و ناسيوناليست­هاي فارس بهترين فرصت را براي اعمال حاکميت خويش در محدوده ممالک محروصه بر ديگر ملت­ها به دست آورده و شروع به تاريخ­سازي و ايجاد يک بنيان فکري قوي براي اعمال اين حاکميت مي­کنند. آنچه در اين بين حائز اهميت است در آن زمان آذربايجان از لحاظ فرهنگي و اقتصادي و سياسي قدرت اول را در اختيار داشت و براي اعمال حاکميت قوم فارس، آن مانع بزرگي بود. يعني بايد منابع قدرت از دست آذربايجاني خارج مي­شد بغير از آذربايجان، مناطق شمالي ممالک محروصه نيز از لحاظ فرهنگي و اقتصادي در جايگاه بهتري از فارسها قرار داشتند.

براي اعمال قدرت فارس­ها بر ملتهاي ممالک محروصه اقدامات خاصي صورت مي­گيرد:

-          اعمال فشارهاي اقتصادي فراوان و فراري­دادن سرمايه­دار آذربايجاني از آذربايجان.

-          تاريخ سازي و جعل تاريخ به نفع قوم فارس(تاريخ 10 هزارساله ايران باستان با محوريت فارسها)

-          ترويج جريان تحقير ملت آذربايجان از طريق ترجمه جوک­هاي انگليسي­ها به اسکاتلندي­ها و نسبت دادن آنها به تورک ها

-          حمله به اصليت آذربايجاني­ها از طريق غير تورک قلمدادکردن آنها و بي ريشه نشان­دادن آذربايجاني­ها و ايجاد يک اصليت جعلي جديد به آذربايجاني­ها(آذري پهلوي)

-          جلوگيري ازادامه فعاليت هنرمندان آذربايجاني( بخصوص موسيقی­دانان، نويسندگان و شعرای ملی آذربايجان) و فراري دادن افراد فرهنگي و نويسندگان آذربايجاني متعهد از آذربايجان

-          پرورش افرادي از آذربايجانيها(تقي آراني، احمد کسروي، افشار، ....)  به عنوان عاملان سياستهاي تحقير، افترا

-          توقف جريان سوادآموزي در آذربايجان را در درازمدت، با رسمي کردن فارسي.

-          کوچ اجباري آذربايجاني به تهران و پديده آسيميله کردن آنها در درازمدت و تبديل افراد آسيميله شده به بزرگترين دشمنان ترکها در منطقه.

 

     با همه اين توصيفات جريان سرکوب آذربايجاني در زمان پهلوي اول به شدت ادامه مي­يابد و جريانهاي روشنفکري چپ که ادعاي انترناسيوناليستي داشتند در عمل به عنوان عوامل ناسيوليستي منتها با رويکرد انترناسيوناليستي استحاله جوانان روشنفکر آذربايجاني را با شدت هر چه تمام انجام مي­دهند. در واقع ايدئولوژي به وسيله­اي براي اعمال سلطه فارس به ملتهاي تحت ستم ممالک محروصه تبديل مي­شود. اما براي آذربايجانيهاي چپ، ايدئولوژي به مثابه هدف و آذربايجان ابزاری برای رسيدن به آرمان چپ مي­شود و آذربايجان قرباني پايگاه چپ به نفع مرکزگراها مي­شود. سياستهای تعريف شده، جريان­های فکري ديگر نيز پيش­برد  پروسه­ي آسيميلاسيون در آذربايجان بود.

با آغاز جنگ جهاني دوم پايگاه قدرت فارسها دچار تزلزل شده­ و آذربايجاني در اولين فرصت براي به دست آوردن حقوق از دست رفته به تشکيل دولت خودمختار دست مي­زند. همزمان با تشکيل دولت آذربايجاني مرکزنشين­ها و افراد مرکزمحور مواضع بسيار تندي را در برابر اين حقوق طبيعي ملت آذربايجان از خود نشان مي­دهند.

افراد روشن فکر جامعه آذربايجاني، بار ديگر با ديدگاههاي اومانيستي خود باعث از دست دادن قدرت خود و تحليل قدرت آذربايجان در حساس­ترين شرايط تاريخي شدند و به مدت نيم قرن آذربايجان را از پيشرفت بازداشته و حتي باعث پس­روي قدرت آذربايجان نيز شدند.

بعد از اشغال آذربايجان توسط حاکميت فارس و سقوط حکومت ملي آذربايجان جنوبي در سال 1325 حمله به آذربايجان با شدت تمام انجام گرفت و تمامي ابعاد فرهنگي، هنري، ادبي، اقتصادي، اجتماعي، مذهبي، نظامي و سياسي آذربايجان مورد هجوم تماميت­خواهان مرکزگرا و پان­فارسهاي تازه به­دوران رسيده شد. اين هجوم از طرف يک نفر يا افراد خاص  يا حکومت مرکزي نبود بلکه سيستمي ازپيش طراحي شده بود که تمامي فارسها در آن سهيم بوده و ضربات تمام کننده نيز توسط آذربايجانيهاي آسيميله­شده زده مي­شد. همزمان با جريانات روشن­فکري در جريانات مذهب­گرا نيز فارسها سعي در اعمال ديدگاه تماميت­خواه خود بر کل مسلمانان داشتند. همانطور که گفته شد در اوايل صدر اسلام فارسها بحث شعوبيه را براي افتراق خود از عربها به راه انداختند.

اما آنچه باعث مي­شد فارسها نتوانند به مقاصد خود دسترسي کامل پيدا کنند وجود آذربايجانيهاي شيعه بود و همچنين قرار دادن مرکز شيعه در عراق(نجف) بود.

براي اعمال افکار تماميت­خواه فارسها در حوزه مذهب، بايد محوريت شيعه از عراق به منطقه­اي فارس­نشين نقل مکان مي­کرد و در مناطق فارس­نشين دو شهر از لحاظ مذهبي حايز شرايط جانشيني نجف بودند(مشهد و قم). مشهد به لحاظ اهميت حايز شرايط بهتري از قم بود و قبل از آن تاريخ نيز حوزه علميه مشهد اهميت بيشتری نسبت به ديگر مناطق ممالک محروصه داشت. در قم نيز مرکز علميه برای طلاب وجود داشت ولي آنچه قم را براي جايگزيني نجف در شرايط بهتري قرار مي­داد آن وجود عالمان آذربايجاني مقيم قم بود که در آينده مي­توانستند رقيب بسيار جدي براي مرکزيت شيعه باشند و لذا براي تحت کنترل درآوردن تمامي جريانات مذهبي در داخل ممالک محروصه، قم بهترين گزينه بود.

به خاطر آنکه قم در مرکز ممالک محروصه قرار داشت و مي­توانست کنترل بهتری به تمام نقاط ممالک محروصه داشته باشد. در قم مرجعيت شيعي در مدرسه حجتيه قرار داشت و بنيانگذار مدرسه حجتيه آيت­ا.. العظمي حجت کوه­کمري بود که آذربايجانی بود  و مرجعيت شيعي در داخل ممالک محروصه نيز با ايشان بود.

 فارسها براي اعمال حاکميت مذهبي خويش در داخل شروع به جايگزين­سازي براي مدرسه حجتيه مي­کنند و يک نفر مرجع فارس نيز براي اعمال اين قدرت لازم داشتند که آن شخص آن زمان در قم در بين روحانيون فارس وجود نداشت.

براي از بين بردن مرجعيت آيت­ا.. العظمي کوه­کمري شروع به اهانت از طريق مردم عادي کوچه و خيابان در قم به مرجعيت آذربايجاني شيعي مي­کنند. همچنين زمينه را براي جايگزيني مرجعيت فارسها فراهم آورده و همزمان از آيت­ا.. بروجردي براي اين منظور دعوت به همکاري مي­کنند هر چند که آيت­ا... بروجردي حائز شرايط کامل براي مرجعيت نبود ولي با تبليغات فراوان ايشان را به عنوان مرجع مقتدر معرفي کرده و مدرسه فيضيه قم را نيز پايه­گذاري مي­کنند (آنهم چسبيده به حرم حضرت معصومه).

فارسها اين تفکرد نژاد برتري را از طريق تمامي نهادهاي دولتي، مذهبي و مدني( راديو تلوزيون، مسجد، کتابهاي درسي و غير درسي و...) بشدت دنبال مي­کنند و بدليل از بين رفتن قشر روشنفکر آذربايجاني در قتل­عام 1325 نسل جديد براي مقاومت آنچنان آماده نبود و جريانات روشنفکري نيز آذربايجانيها را بيشتر درگير مي­کرد و مسئله ملي آذربايجان در سايه تبليغات ايدئولوژي­ها و آسيميلاسيون بتدريج  به فراموشي سپرده مي­شد. بحث عنصر ملي مرکز محور بنام ايران بشدت تبليغ مي­شد و همه چيز در حول و حوش اين نام جلوه تقدس بخود مي­گرفت. فارسها سعي داشتند با ابداع يک گذشته بسيار درخشان براي خود خلاء­هاي فرهنگي امروزين خود را پر کنند. همه چيز در 2000 سال پيش درخشان بود ولي بعد از 2000 سال آثاري از آن تمدن درخشان برجاي نمانده بود. حتي از لحاظ زبان نيز، يک زبان جديد جايگزين زبان قديمي فارسها شده بود. تحريفات ملي واقعيات با گذشت زمان آشکار مي­شدند. جعليات تاريخي همراه با پول نفت اعراب نيز نمي توانست براي فارسها شخصيتي ممتاز بدهد.

آذربايجان هنوز تسليم نشده بود و تعاريف سيستميک فارسها نمي­توانست باعث استحاله کامل آذربايجان شود. با شدت گرفتن جريانات سياسي آذربايجان دوباره کل حاکميت مرکزي را به چالش کشاند و زمينه انقراض ايده پان­فارس­محور را مهيا ساخت.

با وقوع انقلاب در داخل ممالک محروصه، جريان مذهبي فارس­محور توانست بقيه جريانات سياسي را از صحنه کنار رانده و حاکميت مذهبي فارسی را  بر مسند قدرت بنشاند. آذربايجاني جماعت در به قدرت رسيدن جريان مذهبي نقش عمده­اي داشت و از انقلاب سهم خود را مي­خواست. ولي همانطور که گفته شد جريان پان­فارس سيستم­وار عمل مي­کرد و توانست براحتي آذربايجاني ايدئولوگ محور و اومانيست را از قدرت حذف کند. جريان مذهبي آذربايجان محور(طرفداران آيت­ا.. العظمی شريعتمداری) بکلي قلع و قمع مي­شود و آذربايجانيهاي مذهبي مرکزمحور(فارس­محور) نيز بتدريج از قدرت کنار گذاشته مي­شوند.

چون شعار حاکميت جديد اسلام بود باريکه­اي بسيار نازک براي بقيه ملتها در نظر گرفته مي­شود و از همين باريکه آذربايجاني بهره لازم را مي­گيرد.

با وقوع شروع جنگ بين دو دولت اسلامي با اکثريت شيعي(عراق و ممالک محروصه) جريان مذهبي توانست با اعلام ايدئولوژيک يک دشمن کافر اکثر مردم عادي را بسيج کند و قدرت تجزيه و تحليل را از مردم عادي بگيرد و جريانات غيرمذهبي نيز با انگ غير اسلامي و منافق تکفير مي­شدند و نمي­توانستند مردم را با خود همراه کنند. به علت نياز به نيروي آذربايجاني در جبهه­هاي جنگ ميزان توهين­ها و افتراها به طور علني در تريبون­هاي رسمي دولت کاهش يافته بود ولي جريان تجدريجي آسيميلاسيون ملت آذربايجان همچنان مسير خود را طي مي­کرد. نيروهاي آذربايجاني موجود در راس قدرت دولت مذهبي نيز بتدريج کاهش مي­يافت با اين حال سيستم فارس­محور از حضور اندک نيروهاي آذربايجاني موجود در قدرت، بيشترين بهره را برده و آذربايجاني­ها را به سکوت وا مي­داشتند و اعلام مي­کردند که هيچ فرقي از لحاظ دستيابي به قدرت بين فارس و تورک وجود ندارد. اما آذربايجانيهاي داخل در قدرت دولت مرکزي نقش افرادي مثل احمد کسروي را بازي مي­کردند. به طوري که آيت­ا.. خامنه­اي به عنوان رييس فرهنگستان فارسي بيشترين نقش را در گسترش زبان فارسي در بين مسئولين غير فارس و کشورهاي ديگر عهده­دار بود و آقاي غلامرضا آقازاده به عنوان وزير نفت افتخارش اين بود که در زمان تصدي وزارت نفت توسط ايشان هيچ طرحي را در مناطق تورک­نشين و حتي زادگاهش(خوي) به تصويب نرساند.

با پايان جنگ، آذربايجاني کاردکرد خود را از دست داده­بود و ادامه سياستهاي گذشته در مورد آذربايجان و آذربايجاني گريز­ناپذير بود. اين تغيير موضع با تخريب پايگاه چپ در جهان همزمان بود و بلوک شرق بتدريج تمام پايگاههاي خود را از دست مي­داد. با کاهش قدرت جهاني چپ نيروهاي چپ در کشورهاي دنيا انگيزه خود را براي مبارزه از دست دادند.

همزماني اين جريانات سبب شد تا انسان آذربايجاني تمامي ايدئولوژيهاي جهاني را با تلخ­کامي تمام تجربه کند. در شوروي سابق آذربايجان دوسوم خاک خود را با همکاري روسها و کمونيستهاي جهان وطني آذربايجاني به ارمنستان، گرجستان و ارمنستان واگذارکرده بود. وبا فروپاشي شوروي نيز جنگ براي جداکردن قره­باغ از آذربايجان شروع شده­بود و جالب آنکه تمامي نيروهاي بين­المللي و منطقه­اي از مواضع ارمنستان حمايت مي­کردند. و در اين بين ترکيه تنها بخاطر مشکلاتي که خود با ارمني­ها داشت از ارمنستان حمايت نمي­کرد.

تنها کشور ايدئولوگ مذهبي جهان که اتفاقاَ با جمهوري آذربايجان نيز هم­مذهب(شيعه)بود از ارمنستان حمايت مي­کرد و در داخل آذربايجان نيروهايي را بر عليه جمهوري تازه به استقلال رسيده پرورش مي­داد.

انسان آذربايجاني با تجربه­اي طولاني به راحتي ­مي­توانست اين بار در مورد وضعيت خود،  تجزيه و تحليل صحيحي ارائه دهد و براي بقاء در بين ملتهاي دنيا مجبور بود روي پاي خود با­يستد. براي وفق دادن به اين مهم، انسان آذربايجاني مجبور بود زمينه­هاي استقلال کامل را پايه­ريزي کند که در اين بين دانشجويان تازه به دوران رسيده آذربايجاني بيشترين نقش را بازي کردند و از تجربيات آذربايجانيهاي قديمي نيز بهره بردند ولي  جرياني به راه افتاده بود که در جهت منافع ملي آذربايجان بود. هر کس کوچکترين لغزشي از اين منافع ملي تعريف نشده(به صورت مدون و مستند و يا مرامنامه) داشت از حرکت کنار مي­افتاد. آذربايجاني آرام آرام خواستهاي خود را به پيش مي­برد و هيچ عجله­اي براي تندروي نداشت.

در اين بين جوانان آذربايجاني از کوچکترين فرصتها استفاده کرده و براي تقويت روحيه ملي آذربايجاني استفاده مي­کردند. فاجعه خوجالي، طرح پرسشنامه فاصله طبقاتي، انتخابات مجلس و رياست­جمهوري، مسترسين(ماهي صفت)، دکتر محمودي(شخصيت الهام گرفته شده فيلم بدون دخترم هرگز)، فيلم­هاي توهين­آميز سينما و تلوزيون بهانه­هاي لازم را براي طرح خواستهاي آذربايجانيها مي­داد. بهانه­ها به تنهايي کافي نبود و لازم بود از مناسبت­هاي ملي آذربايجان نيز براي طرح آزادانه خواستهاي ملي استفاده شود.

در اين بين بابک به عنوان سمبل مقاومت ملي آذربايجان در برابر تجاوز به خاک آذربايجان اهميتي دو چندان مي­يافت و قلعه بابک به دليل جاذبه­طبيعي و روح مقاومت ملت آذربايجان، بهترين محل براي کنگره آذربايجانيهاي داخل ممالک محروصه بود. در طول سالهاي متوالي تعداد افراد شرکت کننده در اين کنگره(در يک روز) از مرز يک ميليون نفر گذشت و اين سيستم فارس­محور را به هراس انداخت و برآن داشت که جلوي تجمع آذربايجانيها را در قلعه بابک بگيرد ولي قلعه بابک رسالت تاريخي خود را يک­بار ديگر انجام داده بود و توانسته بود روح ملي آذربايجان را به ملت آذربايجان برگرداند.

در طول سالهاي مبارزه نسل تازه انسان آذربايجاني، ديگر نمادهاي ملي آذربايجان و حقوق بشري براي طرح خواستهاي ملي مطرح شدند و مراسم­هايي نيز برگزار گرديد (ساوالان، کاظيم­داشي، باقرخان، فريدون ابراهيمي، شبستر{مقبره دکتر ذهتابي}، صفرخان، 21آذر، 12شهريور، روز جهاني زبان مادري، روز  ستارخان...). در اين بين حضور بر سر قبر ستارخان بطور مداوم انجام گرفت.

در سه سال اخير برخورد با نيروهاي هويت طلب آذربايجاني از طرف حاکميت شدت بيشتري به خود گرفته بود. و تعداد بيشتري از ملت آذربايجان به صف مبارزان راه آزادي پيوسته بودند و با اين پتانسيل نياز بود در داخل شهرها ميتينگ­هاي مبارزات ملي صورت پذيرد که بطور متناوب در شهرها(تبريز، اروميه، اردبيل، خوي، خييوو،  قم و....) صورت مي­گرفت ولي شکل منسجمي نداشت. در دي­ماه 1384 اولين اقدام منسجم براي اين منظور براي گرامي­داشت ياد شهداي خوجالي در  تبريزصورت گرفت در اواخر سال 1384 مقاومت­هاي ملي در برابرتهاجم به آذربايجانيها صورت جدي­تري به خود گرفته بود. سرعت مبارزاتي بيشتر شده بود و هزينه مبارزه نيز افزايش يافته بود و تعداد کثيري درگير مبارزه شده­بودند. با آغاز سال 1385 سرعت مبارزات بطور فوق­العاده­اي افزايش يافته بود در آغاز سال نو تعداد کثيري از مبارزين آذربايجاني در زندانهاي سيستم فارس­محور بودند. با وجود بقدرت رسيدن يک دولت ميليتار در داخل ممالک محروصه ملت آذربايجان نحوه مبارزه­اي خود را بشدت افزايش داده­بودند. چيدمان دولت تازه بقدرت رسيده براي سرکوب جريانات بود ولي با تمامي اين تواصيف آذربايجان خود را براي خلق حماسه تاريخي آماده مي­کرد.

با انتشار کاريکاتور توهين­آميز در روزنامه رسمي دولت حاکم در ويژه­نامه بچه­هاي روز جمعه(22-2-1385) اعتراضات سراسري برعليه اين توهين آشکار آغاز شد. آنچه در آغاز اين اعتراضات قابل تامل است، اين است که اولين اعتراض از کجا شروع شده است هنوز بطور دقيق مشخص نيست، همچنين آغاز اين اعتراض از داخل آذربايجان(نه تهران) است. هرچند بعضي­از تحليل­گران اعتقاد دارند اين يک سنجشي براي اندازه­گيري تحمل آذربايجانيها و تحليل نيروي واکنشي آنها بود ولي آنچه رخ داد آذربايجان را بيش از پيش نسبت به حاکميت فارس­محور بدبين ساخت و باعث احساس جدايي بيشتري بين فارس و تورک شد.

قيام­هاي پياپي دانشگاهي حکايت از شعله­ورشدن تجدريجي خشم ملت آذربايجان بود، فعالان آذربايجاني سعي داشتند اين اعتراضات به سطح شهرها کشيده­شود. فعالين خويي براي روز 30 ام ارديبهشت 1385 بيانيه هاي دعوت به تظاهرات در بين مردم پخش کرده­بودند آنچه اهميت داشت حضور مردم در اين تظاهرات بود و جو ترس از تظاهرات خياباني بايد توسط مردم شکسته مي­شد و آن اتفاق افتاد. بعد از خوي حضور ميليوني مردم تبريز براي ديگر شهرها روحيه­اي مضاعف داد و قيامهاي سراسري ملت آذربايجان بدون وقفه هر در روز در منطقه­اي از آذربايجان صورت ميگرفت. شليک عوامل رژيم فارس به مردم بيگناه در شهرهاي تبريز، اروميه، سولدوز و خييوو، شهادت تعدادي از جوانان مبارز آذربايجاني زمينه را براي ادامه انقلابات ملت آذربايجان مهيا کرد.

آذربايجان با قيام خود قدرت دولت فارس محور را به چالش کشاند به طوري که بعد از دستگيري­هاي گسترده، ملت آذربايجان بيشتر از گذشته براي ادامه جريانات و تظاهرات بر عليه حاکميت فارس­محورآمادگي نشان داد. در سال گذشته هيچ فصلي از سال نبود که رژيم حکومت نظامي را در آذربايجان به اجرا نگذارد؛

در زمان کنگره بابک، اول مهر روز بازگشايي مدارس، بزرگداشت ستارخان( حاکميت خود سعي داشت با اجراي بزرگداشت قهرمانان آذربايجان، ابتکار عمل را از دست مبارزان آذربايجاني بگيرد ولي با تمام توان تبليغاتي خود نتوانست افراد  مرکزنشين را بر سر قبر بکشاند ولي در عوض مبارزان آذربايجاني توانستند با وجود جو بسيار امنيتي مراسم سالگرد ستارخان را در کنار قبر شيخ محمد خياباني برگزار کنند که در پايان مراسم به درگيري نيروهاي امنيت رژيم فارس با نيروهاي حرکت ملي آذربايجان منجر شد )، درحين وبعد ازاتمام بازيهاي تيم فوتبال تراکتورسازي تبريز( که رژيم با تمام  توان جلوي صعود اين تيم را به دسته برتر گرفت)، روز 21 آذر، عاشروا و تاسوعاي حسيني، 2 اسفند(روز جهاني زبان مادري که در اين روز بيش از 700 نفر دستگير شدند)، سالگرد قتل وعام مردم مظلوم خوجالي و آخرين چهارشنبه سال  جو امنيتي و حکومت نظامي اعلام نشده­اي در کل آذربايجان به اجرا گذاشتند و از نيروهاي غير بومي براي سرکوب مردم استفاده کردند.

با شروع سال جديد نيز مقاومت­هاي ملي آذربايجان شکل جدي­تري به خود گرفت و چاپ اسکناس­هاي 5000 توماني ايجاد فاز جديدي مقاومت ملي ملت آذربايجان در برابر حاکميت فارس سبب شد

در پايان بازيهاي تيم فوتبال تراکتورسازي تظاهرات ده­هزار نفري ملي آذربايجان بر عليه حکميت فاشيست و سيستم فارس­محور انجام مي­گرفت و برگزاري سالگرد قيام بزرگ ملت آذربايجان در روزهاي گذشته وجود يک مقاومت ملي ريشه­دار که وابسته به هيچ جريان ايدئولوژيک نيست و صرفاَ خواهان تامين منافع ملي آذربايجان ميباشد را به ثبوت مي­رساند.

در برابر اين حرکت آزادي بخش ملي آذربايجان سکوت مرگبار مطبوعات فارس­محور و مناديان حقوق بشر فارسي، حتي تشويق دولت ميليتار به کشتار دسته جمعي ملت آذربايجان از طرف روشنفکران فارس اين واقعيت را ثابت کرد که سيستم فارس محور ديگر قدرت به پيش­راندن جريان آسيميلاسيون ملت آذربايجان را ندارند.

براي درک واقعي نيروي ملت آذربايجان، دوستان روشنفکر فارسي بايد بتوانند تعصبات را از خود دور کنند و واقعيات جهان امروز را قبول کنند. آنچه مسلم است يک ملت آگاه را با زور اسلحه و فرهنگ تهاجمي نمي­توان آسيميله کرد.

قتل و عام ملت آذربايجان[انساني( قتل و عام ملت آذربايجان در سالهاي 1325، 1358)، فرهنگي و زباني) بايد توسط روشنفکران فارس پذيرفته شده و از پيشگاه ملت آذربايجان بعلت اين قتل و عام عذرخواهي کنند.

دوستان دموکراسي­خواه و روشنفکر فارس بايد بپذيرند که تمامي مرزها قراردادي بوده و هر زمان قابل تغيير مي­باشند و نمي­توان ديواري بنام مرز کشيد و بزور ملتي را در اسارت  نگهداشت تمامي­ ملتهاي دنيا حق دارند خود  چهاچوب مرزهاي ملي را خود تعيين کنند.

  جريانات فارس­گرا تا دير نشده بايد براي اعاده حيصيت انساني خود، اشتباهات گذشته در مورد ملتهاي ممالک محروصه را جبران نمايند تا در آينده بتوانند در منطقه حضور نفرت باري نداشته­باشند.

به اميد آزادي براي تمامي بشريت 

پست شده توسط Öyrenci در شنبه ۰۵ خرداد ۱۳۸۶ و ساعت 12:51