12:48 گرينويچ - جمعه 22 دسامبر 2006 - 01 دی 1385

يازده سال زندان برای 'جاسوس ايرانی' در باکو

دادگاه جرائم سنگين باکو، تأييد کرد که يک ايرانی به نام رامين شهامتی به جرم جاسوسی برای ايران در جمهوری آذربايجان به مجازات يازده سال زندان محکوم شده است.

اين دادگاه اعلام کرده که صدور حکم برای راميٍ ? شهامتی در سی ام نوامبر گذشته در دادگاهی غيرعلنی از سوی قاضی انور سعيدف و بر اساس ماده 276 قانون جنائی جمهوری آذربايجان انجام گرفته است.

بنابر آنچه دادگاه جرائم سنگين باکو اعلام کرده، رامين شهامتی متولد هفدهم آذر 1351 و مجرد و دارای تحصيلات دانشگاهی است و اتهام جاسوسی وی به فعاليتهايی باز می گردد که او نه سال پيش در جمهوری آذربايجان داشته است.

پيشتر مطبوعات چاپ باکو گزارش داده بودند که رامين شهامتی تحصيلکرده جمهوری آذربايجان بوده و با نام مستعار رحيم شهابی در انجمن (جمعيت) مهاجران ايرانی جمهوری آذربايجان فعاليت می کرده است.

انجمن مهاجران ايرانی را آن دسته از ايرانيانی بنيان نهادند که در پی سرنگونی حکومت خودمختار فرقه دموکرات در آذربايجان ايران، به اتحاد شوروی مهارجت کردند و اکنون نيز اين انجمن با هدف برقراری خودمختاری در آذربايجان ايران فعاليت می کند.

رسوایی جاسوسان جمهوری اسلامی در سوئد!

بهرام رحمانی

bamdadpress@telia.com

مقدمه

سوئد، برای جاسوسان و تروریستهای جمهوری اسلامی، کشور امنی است. زیرا تاکنون دولت سوئد، به دلیل حجم کلان معاملات اقتصادی و تجاری با جمهوری اسلامی ایران، همواره به فعالیت تروریستها و جاسوسان این حکومت در این کشور، چشم بسته است. هنگامی هم که ماجرای این جاسوسان جمهوری اسلامی بیخ پیدا میکند، سازمان امنیت سوئد (سپو)، این جاسوسان را بیسر و صدا از کشور اخراج میکند، بدون این که کمترین اطلاعاتی به احزاب و سازمانها و فعالین سیاسی و اجتماعی و فرهنگی که جاسوسان جمهوری اسلامی، از آنها جاسوسی شده و به ویژه خانواده آنها را در ایران در معرض خطر قرار داده است، بدهد. باید این وضعیت تغییر پیدا کند.

جمهوری اسلامی ایران، حکومت جهل و جنایت و ترور است. این حکومت علاوه بر سرکوب وحشیانه جنبشهای اجتماعی، تعقیب و تهدید و ترور فعالین این جنبشها، دهها هزار نفر را نیز در زندانها به جوخههای مرگ سپرده است.

این حکومت صدها نفر از فعالین سیاسی و اجتماعی و فرهنگی را در داخل و خارج کشور ترور کرده است. اگر آرشیو پلیس مخفی دولتهای اروپایی در رابطه با فعالیتهای جاسوسی و تروریستی جمهوری اسلامی، روزی به روی جامعه و رسانهها باز شود باز شود با انبوهی از پرونده و اسناد جاسوسی و تروریستی جمهوری اسلامی روبرو خواهیم شد. دستکم در کشورهای فرانسه، آلمان، آرژانتین و ترکیه، یا تروریستهای جمهوری اسلامی دستگیر شدهاند و یا غیابا پرونده آنها توسط دادگاههای این کشورها مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت رسما اعلام شده است که بالاترین مقامات جمهوری اسلامی ایران، فرمان ترور مخالفین خود را صادر کرده است.

لازم به تاکید است که اگر امروز جمهوری اسلامی، دست به ترور مخالفین نمیزند نه از تغییر ماهیت تروریستی آن، بلکه امروز در موقعیتی قرار دارد که اگر دست به ترور بزند بلافاصله با موج عظیم اعتراضات در داخل و خارج کشور مواجه خواهد شد و منافع اقتصادی و سیاسی و دیپلماتیک او به طور جدی در معرض خطر قرار خواهد گرفت.

دولت سوئد تاکنون، دهها جاسوس جمهوری اسلامی بیسر و صدا را از این کشور اخراج کرده است. شاید بعد از اخراج جاسوسی در گوشه روزنامهای به عنوان یک خبر حاشیهای مطرح گردیده است. اما اکنون، برای اولین بار حکم اخراج یک جاسوس جمهوری اسلامی که هنوز هم آزادانه در استکهام پرسه میزند. چندین روز است که پیرامون اخراج او، روزنامه پرتیراژ سوئدی مانند مترو، سلسله گزارشاتی همراه با اسناد پلیس امنیتی(سپو) و مصاحبه با مسئولین پرونده او در اداره مهاجرت سوئد و گفتگو با سفیر جمهوری اسلامی در استکهلم را پخش کرده است، بسیار سئوال برانگیز است. حال باید دید چه بده و بستانی در پشت پرده معاملات دولت سوئد با جمهوری اسلامی خوابیده است؟ آیا رابطه و همکاری نزدیک دولت جدید سوئد، با دولت آمریکا در این ماجرا نقش دارد؟ آیا دو شهروند سوئدی که به عنوان جاسوس چندین ماه است توسط جمهوری اسلامی دستگیر و زندانی هستند در این ماجرا دخیل است؟ یا این که سپو، مجری یکی از برنامههای رادیو «آوا»، در سکوت تعقیب میکرد که سرنخهای جدیدی پیدا کند؟ در این میان هر هدفی که سپو و دولت سوئد، دنبال میکردند، به این واقعیت منجر شد که این جاسوس جمهوری اسلامی، هر بیشتر به مخالفین جمهوری اسلامی نزدیک شود و از سوی دیگر، با میدان دادن به سفیر و دیگر عناصر جمهوری اسلامی، به جا انداختن سیاستهای غیرانسانی جمهوری اسلامی در استکهلم یاری رساند.

اما در هر صورت جمهوری اسلامی ایران، به عنوان یک حکومت تروریست در افکار عمومی سوئد رسواتر شده است و حقانیت نظر اپوزیسیون چپ و سوسیالیست که همواره در این سالها در جلسات و کنفرانسها و تظاهراتها خیابانی و ملاقات با احزاب پارلمانی و غیرپارلمانی سوئد و نوشتههایشان در رسانهها فریاد زدهاند که سفارت جمهوری اسلامی ایران در استکهلم، مرکز سازماندهی ترور و جاسوسی بر علیه اپوزیسیون است به طور جدی در معرض قضاوت افکار عمومی جامعه سوئد قرار گرفته است. شعار«سرنگون باد حکومت تروریستی اسلامی ایران!»، هر چه بیشتر در افکار عمومی جامعه طنینانداز شده است. باید از این فرصت در جهت برچیدن بساط جاسوسان و تروریستها و طرفداران جمهوری اسلامیف نهایت استفاده را برد. باید از احزاب پارلمانی اپوزیسیون دولت سوئد، به ویژه حزب چپ خواست که نگذارند دولت راست سوئد، در پشت پرده با جمهوری اسلامی بر سر این تروریستها معامله کند. باید ماهیت واقعی این جاسوسان و این که از چه جریانات و افرادی از اپوزیسیون و در چه سطحی اطلاعات جمع کردهاند و یا در کدام رادیو محلی فارسی زبان دیگری نفوذ کردهاند، دنبال شود و رسمی و علنی انتشار یابد.

فعالین سیاسی چپ، با شنیدن تحلیلها و نظریات عجیب و غریب و گفتگوهای مجری رادیوی «آوا» از یکسو با سفیر جمهوری اسلامی، نمایندگان مجلس جمهوری اسلامی و از سوی دیگر، گفتگو با چهرههای سرشناس اپوزیسیون راست مانند ابوالحسن بنیصدر، داریوش همایون، کامبیز روستا و غیره، مرز اپوزیسیون و پوزیسیون را شنیدند، هر چه بیشتر به او مشکوک شدند. از این رو سابقه «مجید دراز گیسوی صادقی»(محمد جواد صبوری) را از طریق کانالها و ارتباطات خود در ایران پیگیری کردند، معلوم شد که ایشان نه پزشک، نه فعال جنبش دانشجویی، نه کارمند سازمان ملل و...، بلکه از اعضای سپاه پاسداران، این ارگان سرکوب و تروریست و مخوف جمهوری اسلامی است. همین قدر بگویم شماره نظام پزشکی ... که صادقی استفاده میکرد و بر روی اسناد پزشکی جعلی او قرار دارد، یک شماره نظام پزشکی واقعی در ایران و متعلق به یک دندانپزشک در شهر تبریز، در آدرس... است که او هرگز به خارج از ایران نیز سفر نکرده و صادقی را هم نمیشناسد.

اساسا مقامات سوئدی، با فشار این فعالیتها و اسنادی که در اختیار آنها قرار داده شد، رفت و آمدهای مامورین سفارت جمهوری اسلامی و صادقی و ارتباط آنها با همدیگر را جدیتر زیر نظر گرفتند. اکنون با پیگیری روزنامه سوئدی «مترو»، که اسناد پلیس امنیتی سوئد(سپو) هم در اختیار آن قرار گرفته است. مترو، در این پیگیریهای خود به جاسوس دوم جمهوری اسلامی، در ارتباط با صادقی نیز دست یافته است که یک افسر اطلاعاتی در سفارت جمهوری اسلامی در استکهلم است. این ماجرا و کشیده شدن آن به رسانههای عمومی سوئد، حکومت جمهوری اسلامی و سفیر آن در سوئد را هر چه بیشتر رسواتر و در تنگنا قرار داده است.

فعالیتهای این جاسوس در میان پناهندگان و اپوزیسیون راست

در پرونده اداره مهاجرت و پلیس امنیتی سوئد(سپو) نام جاسوس جمهوری اسلامی، از حروف «ن ن» استفاده شده و در گزارشهای روزنامه مترو نیز از همین حروف استفاده شده است، مجید دراز گیسوی صادقی(محمد جواد صبوری)، نام دارد. در واقع حروف «ن ن»، نه حروف اول نام و نام خانوادگی این فرد، بلکه حروفی است که در پروندههای امنیتی به کار برده میشود.

وی در سپتامبر 2003، اقامت سوئد را به عنوان پناهنده سهمیهای سازمان ملل در ترکیه دریافت کرد و در اواخر همین سال وارد سوئد شد. صادقی، تا ژانویه سال 2004، در شهر «امئو» - شمال سوئد - زندگی کرد و سپس به شهر «یوله» در شمال سوئد نقل مکان داد. او حدود سه ماه زندگی در شهر «یوله»، به «استکهلم» رفت و از آن تاریخ در استکهلم زندگی ساکن شد. صادقی، 37 ساله و دارای همسر و یک فرزند هشت ساله است.

وی، عمده فعالیتهای جاسوسی خود را در میان پناهجویان و طیف سلطنتطلبان و رادیوهای محلی راست استکهلم متمرکز کرده بود. قبل از این که ماهیت واقعی صادقی، برای مقامات امنیتی دولت سوئد و جامعه ایرانیان مقیم استکهلم، آشکار شود، او در برخی رادیوهای راست استکهلم، به تحلیل مسائل سیاسی و اجتماعی و به عنوان فرد مطلع در قوانین و امور پناهندگی میپرداخت.

اما در این میان برخی از پناهجویان به دلیل سوءاستفادهها و کلاهبرداریهای مکرر صادقی، به او مشکوک شدند و مستقیما از او شکایت کردند. بدین ترتیب، حساسیت پلیس سیاسی نیز نسبت به او افزایش یافت.

روزنامه سوئدی مترو، در شماره صبح چهارشنبه 4 اوت 2004 خود در مطلبی تحت عنوان «کارمند تقلبی سازمان ملل متحد پناهندگان را فریب داد»، به قلم «آندرس یورانسون»، درج کرد. یورانسون، نوشت: «این مرد ادعا میکرد که با دریافت 50 هزار کرون میتواند برای متقاضی پناهندگی در سوئد اقامت بگیرد. اما این بلوف رسوا شد و اکنون فاش شده است که تعداد زیادی از وی فریب خورده و مورد تهدید قرار گرفتهاند.

روز گذشته حداقل 8 شکایت در این رابطه از جمله با عنوان کلاهبرداری به پلیس ناحیه غرب استکهلم تسلیم شد که در آن از مردی که مدعبی بود با دریافت پول برای هموطنان در خطر اخراج، اقامت میگیرد، شکایت به عمل آمده است. او از طریق یکی از رادیوهای محلی فارسی زبان پیشنهاد کمک به هموطنان خود در زمینه پروندههای پناهندگی را داده است. او ادعا کرده است که کارمند سازمان ملل متحد است و از طریق روابط و اسنادی که در اختیار دارد قادر به حل کردن همه مشکلات پناهندگی است. پیمان که درخواست پناهندگیاش پاسخ منفی گرفته است و از ترس اخراج به ایران، به زندگی مخفی روی آورده است، میگوید: به من گفت که با پرداخت 50 هزار کرون این کار فقط 35 روز طول خواهد کشید. من در حالت درماندگی بوده و به او اطمینان کردم... برای شهریار که او هم پاسخ منفی گرفته و به صورت مخفی زندگی میکند برای گرفتن اقامت 100 هزار کرون قیمتگذاری گردید...

ماگنوس سالروت، رییس دایره خارجیان پلیس ناحیه غرب استکهلم، گفت: مطمئنا افراد به مراتب بیشتری به انواع مختلف مورد صدمه این مرد قرار گرفتهاند. ما از همه آنها تقاضا میکنیم که به نزدیکترین ایستگاه پلیس مراجعه نموده و شکایتی بیغرض در این زمینه تسلیم نمایند.»

صادقی، دوره کوتاهی سکوت اختیار میکند، اما پس از غیبت کوتاهی دوباره برمیگردد و یکی از رادیوهای فارسی زبان محلی سوئد به نام رادیو «آوا»، این بار برنامه ثابتی در اختیار او میگذارد. او، از طریق این صدا، مصاحبههایی با برخی چهرههای شناخته شده اپوزیسیون راست جمهوری اسلامی، نظیر ابولحسن بنیصدر،علی اصغر حاج سید جوادی، داریوش همایون، کامبیز روستا، علیرضا نوریزاده و دیگران ترتیب میدهد. وی همچنین در داخل کشور نیز با کسانی چون ابراهیم یزدی، دبیرکل نهضت آزادی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و...، گفتگو میکند که مسلما دسترسی به اینها نیز باید از کانال مجراهای امنیتی جمهوری اسلامی بگذرد. حتی گفته شده است که آقای نوریزاده و مسنول رادیو آوا، برای تبرئه کردن او تلاشهای اداری و حقوقی نیز به خرج میدهند. بدین سان، از این طریق جایگاه تازهای در میان اپوزیسیون راست، پوشش امینتی خوبی برای خود درست میکند. در حال حاضر یک سئوال مهم از مسئول این رادیو این است که در این میان همکاری او با وی و سفارت جمهوری اسلامی برای مصاحبه با سفیر و مسنولین دیگر این سفارت چه نقش و منافعی داشته است؟ در این میان شکی نیست که پلیس امنیتی سوئد ایشان را نیز زیر نظر گرفته و تحت بازجویی قرار داده است.

صادقی، همچنین با حضور در برخی جلسات و آکسیونهای اپوزیسیون جمهوری اسلامی، به بهانه تهیه گزارش رادیویی صداها را ضبط میکرد و عکس میگرفت.

او، به مصاحبههای رادیویی خود از جمله با مقامات جمهوری اسلامی در نوامبر و دسامبر 2005 ادامه میدهد. اما پس از مصاحبه او با حسن قشقاوی، سفیر جمهوری اسلامی در سوئد در اوایل سال 2006، بیش از پیش خشم و نگرانی اپوزیسیون رادیکال و چپ جمهوری اسلامی و پناهجویان را برمیانگیزد.

همه این اعمال صادقی و رادیو آوا، سبب شد که برخی جریانات و فعالین سیاسی مخالف جمهوری اسلامی، نسبت به رفت و آمدها و رابطهها و حرکات او بیش از حد مشکوک شوند. در حالی که ظاهرا پلیس و مقامات قضایی و امنیتی سوئد، شکایت دستکم هشت پناهجو از او را به بایگانی سپرده بودند.

جاسوسی بر علیه گروههای مهاجر ایرانی و پناهندگان سیاسی و جمعآوری اطلاعات از سازمانهای اپوزیسیون، کسب و کار دایمی جمهوری اسلامی است. اما تاکنون جاسوسان ایرانی از سوئد، بیسر و صدا این کار جنایتکارانه خود را پیش میبردند اما این بار در سطح علنی و پوششی که رادیو اوا آگاهانه و یا ناآگاهانه برای آنها به وجود آورده بود، اپوزیسیون و فعالین سیاسی شناخته شده را بدنام میکردند و سیاستهای سفیر و دیگر عوامل حکومت تروریستی اسلامی و ارگان دیگر جمهوری اسلامی در استکهلم، به نام مسجد امام علی را در میان پناهندگان و مهاجرین ایرانی تبلیغ میکردند.

اما از ماه آگوست 2006، حساسیت سازمان امنیت سوئد، نسبت به این فرد افزایش یافته و همان طور که خود او در رادیوهای محلی ریاکارانه مدعی شده افشاگریهایش در مورد تجهیزات فروخته شده از شرکت اریکسون به ایران (برای ایجاد اختلال در امواج ماهوارهای برنامههای تلویزیونهای فارسی برون مرزی) و زیانهای بهداشتی ناشی از آن، موجب افزایش فشار سازمان امنیت سوئد بر او شده است. در هر صورت نیمه دوم آگوست 2006، در آخرین جلسات بازجویی سازمان امنیت سوئد، به اداره مهاجرت سوئد احضار و به او اطلاع داده میشود که از سوئد اخراج خواهد شد. سازمان امنیت سوئد، وی را فردی «نامطلوب» از نظر منافع امنیت ملی کشور نامیده است.

صادقی، در مدت زمان کوتاهی از طریق دفتر «یو.ان» ترکیه، به عنوان پناهنده سیاسی پذیرفته میپذیرد و مقامات مسئول سوئدی نیز سریعا او را به سوئد انتقال میدهند.این در حالی است که بسیاری از پناهندگان سیاسی ایرانی، حتی آنهایی که اعضای بخش سازمانهای مسلح مخالف جمهوری اسلامی هستند، باید سالها در انتظار پذیرش پناهندگیشان توسط دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان و دولتهای پناهندهپذیر در زیر فشارهای سخت اقتصادی و امنیتی میمانند. نویسنده این مطلب میتواند صدها نمونه در این باره بیاورد که مستقیما در جریان پناهندگی و موقعیت دردناک آنها در ترکیه بوده است. در چنین شرایطی، معلوم نیست کدام عوامل غیبی به صادقی کمک کرد که وی، در مدت کوتاهی از طریق سازمان ملل و دولت سوئد، به آن کشور انتقال داده شود؟

ماجراهای جاسوس جمهوری اسلامی، مجددا در ماه سپتامبر 2006 ابعاد تازهای به خود میگیرد. صادقی، در تاریخ 4 سپتامبر 2006، با تصمیم اداره مهاجرت مبنی بر عدم تمدید اقامتش و لغو آن و ضرورت ترک خاک سوئد، مواجه میشود. البته اجباری در کار نیست که او حتما باید به ایران برگردد. اگر کشور دیگری پذیرای او شود میتواند به آنجا برود.

روزنامه مترو، در ادامه پیگیریهای خود درباره مجید صادقی، در روز چهارشنبه 20 دسامبر 2006، گزارشی مفصلی به قلم روزنامهنگاری به نام «نوری کینو» درج کرده است که از فعالیت جاسوسان جمهوری اسلامی در استکهلم، پرده برمیدارد.

مترو، در شماره 20 دسامبر خود نوشت: «او با همان حکومتی که ادعای فرار از دست آن کرده است همکاری میکند... سرانجام خانم «استرید ون گردن استورت»، در مقر کمیساریای عالی پناهندگی سازمان ملل واقع در ژنو، صمن تایید این که دفتر این سازمان در ترکیه مورد فریب واقع شده است، دلیل ان را به اداره مهاجرت سوئد پاس میدهد و میگوید: کنترل همه افرادی که بدون دارا بودن مدارک شناسایی به ما مراجعه میکنند بسیار مشکل است، اما اداره مهاجرت در سوئد نیز وظیفهای بر عهده دارد که اطلاعات ارائه شده توسط متقاضیان پناهندگی سهمیهای سازمان ملل متحد را مورد کنترل قرار دهد.»

مترو، در ادامه مطلب خود میافزاید: این «پناهنده سهمیهای سازمان ملل متحد»، پس از ورود به سوئد، به مانند هنرپیشه نقش اول یک فیلم جاسوسی عمل کرده است...

مترو، با اتکا به سند محرمانه سازمان امنیت سوئد که در اختیار این روزنامه قرار گرفته مینویسد مجری رادیوی محلی فارسی زبان در استکهلم، برای سازمان اطلاعات و امنیت ایران کار میکند. با وجود این اطلاعات سازمان امنیت سوئد، بیش از یک سال است که از دستگیری و یا اخراج او خوداری کرده است. در این مدت این فرد با خیال راحت به نفوذ در میان گروههای اپوزیسیون و گزارشدهی از آنان مشغول بوده است! بسیاری از ایرانیانی که به نحوی در تماس با این فرد قرار گرفتهاند ضمن ابراز خشم از سکوت سازمان امنیت سوئد، دل نگران کم و کیف جاسوسیهای او هستند. برای مثال تعدادی از پناهجویان ایرانی شهادت دادهاند که این فرد به آنها وعده داده است که نزدیکانشان را که به دلیل فعالیتهای سیاسی تحت پیگرد هستند، به سوئد آورده و برای آنان اجازه اقامت بگیرد. اما با فاش شدن اسناد سازمان امنیت سوئد درباره فعالیتهای جاسوسی و گزارشدهی وی به مقامات ایرانی، این افراد احساس ناامنی میکنند و خواستار محاکمه وی در خاک سوئد هستند.

گزارش روزنامه مترو، نشان میدهد که اکنون برای سازمان امنیت سوئد، اداره مهاجرت و کمیساریای عالی امور پناهندگی سازمان ملل در ژنو روشن شده است که او با ارائه مدارک جعلی و ادعاهای دروغین کوشیده است تا با فریفتن دفتر پناهندگی سازمان ملل در ترکیه و مخاطرهآمیز جلوه دادن حضورش در آن کشور، تصویری از خود ارائه دهد که به بهانه خطر باز گرداندنش به ایران فورا از حق سهیه پناهندگی UNHCR برخوردار شود و به یاری آن پس از مدتی کوتاه به سوئد بیاید. برای نمونه روشن شده است که کلیه ادعاهای این فرد مبنی بر پزشک بودن، روزنامهنگاری در مجله حیات نو و عضویت در رهبری تشکل دانشجویی دفتر تحکیم وحدت، دروغهایی بیش نبودهاند، بلکه او به دلیل اختلاس مالی از سپاه پاسداران تحت پیگرد بوده است و در سال 2003 از دوبی به ترکیه آمده است.

بنا بر قوانین پناهندگی سوئ،د اگر فردی نه فقط به جعل هویت و اسناد دست زند، بلکه به ملاقات مخفیانه با مقامات بلندپایه دولت ایران(نظیر معاون ریاست جمهوری و سفیر ایران در سوئد) رفته و حتی از آنان پول دریافت کرده باشد، روشن است که خود به خود ادعای نیاز به پناه جستن در کشور دیگر را زیر سـئوال برده است. از آن بدتر اگر این شخص با مامور امنیتی رژیم تهران در سوئد نیز ملاقات نموده باشد، روشن است که سازمان امنیت سوئد او را «نامطلوب» و «تهدیدی برای امنیت کشور» تلقی نماید و خواستار اخراج او شود.

بر اساس این گزارش، سازمان امنیت سوئد، سالانه به اخراج بیسرو صدای دستکم ده جاسوس دست میزند، بدون آن که نام و هویت آنان را آشکار سازد و یا این افراد را در خاک سوئد محاکمه و مجازات نماید. برای نمونه گفته میشود در سال گذشته یکی از کارمندان سفارت ایران در سوئد، به جرم جاسوسی اخراج شده است. هنوز روشن نیست که در صورت صحت این خبر آیا این فرد اخراجی، همان مامور امنیتی شناسایی شده در سفارت ایران در سوئد است که با مجری رادیوی فارسی زبان در استکهلم تماس داشته است و یا او فرد دیگری است؟ به نظر میرسد سازمان امنیت سوئد، تمایلی ندارد در مورد سرنوشت مامور امنیتی ایرانی که او را شناسایی کرده است سکوت خود را بشکند. آیا او نیز همچنان آزادانه به فعالیت در سفارت ایران در سوئد مشغول است؟ و یا اگر این فرد مصونیت دیپلماتیک دارد چرا دستگیر و افشا و اخراج نمیشود؟ و چراهای دیگر؟! از جمله آیا میتوان به سادگی باور کرد که واقعا دفتر پناهندگی سازمان ملل در ترکیه و دولت سوئد در پذیرش صادقی فریب خوردهاند؟

لارش گونار، از روسای ارشد اداره مهاجرت سوئد، به مترو گفته است، سالانه اقامت حدود 15 الی 20 نفر که برای امنیت سوئد خطرناک تشخیص داده میشوند باطل میگردد. آمار تقریبی وزارت خارجه سوئد نیز حاکی از آن است که در سالهای 2001، 2002، 2003، 2004، 2005 و 2006 به طور تقریبی به ترتیب تعداد 7، 5، 4، 0، 2 و 5 پرونده متعلق به قوانین قدیمی مهاجرتی نیز مورد بررسی قرار نگرفتهاند و در دست بررسی هستند.

در کنار این گزارش مترو، کاریکاتوری مردی که روپوش سفید مخصوص پزشکان بر تن دارد ترسیم شده است که در جلو آن نقشه ایران و در میان نقشه ایران تصویر احمدینژاد، رییس حمهوری اسلامی ایران، که با دوربین در دستش نقط دوری را تماشا میکند، نشاندهنده جاسوسی و تروریستی جمهوری اسلامی است.

آنچه که در گزارش مترو، جلب توجه میکند، اولا پنج یا شش جاسوس دیگر هم هست که پروندهشان تحت بررسی است. ثانیا، هیج اشارهای به این ماجرا نشده است که چرا در این مدت با وجود آگاهی «سپو»، او همچنان به جاسوسی در میان جامعه ایرانیان مقیم سوئد، ادامه داده است؟!

روزنامه مترو، روز پنجشنبه 21 دسامبر نیز گزارش دیگری را درج کرده است: «سپو، یک جاسوس ایرانی دیگر را نیز شناسایی کرده، یک افسر اطلاعاتی است. سپو، سکوت کرده است، اما مترو سند محرمانهای در اختیار دارد که در ان نوشته شده است که جاسوسی وجود دارد که در داخل سفارت ایران فعالیت میکند. پلیس امنیتی سوئد، در خلال یک تحقیقات مقدماتی در رابطه با یک افسر اطلاعاتی شناسایی شده در سفارت ایران اطلاع مییابد که شخص «ایکس» در بهار سال 2005، تماسهای متعددی با این افسر اطلاعاتی و همچنین یک کارمند دیگر سفارت داشته است. این تماسها به صورت مخفی در استکهلم صورت گرفته است. یک مامور سابق سپو، که مترو با وی در تماس بوده است میگوید که ممکن است دلیل آن که سپو، وجود یک افسر اطلاعاتی شناسایی شده ایرانی در سوئد را علنی نمیکند شاید این باشد که وی دارای گذرنامه دیپلماتیک است. علت دیگر میتواند این باشد که پلیس امنیتی سوئد، این افسر اطلاعاتی را زیر نظر خود گرفته است تا از طریق او، با شیوه کار سازمان اطلاعاتی ایران در سوئد آشنا گردد. مترو، تلاش کرده است تا با نمایندگان سفارت ایران جهت مطلح شدن نظرشان در تماس باشد، اما این تلاش نتیجهای نرسیده است.»

روزنامه مترو، در ادامه این سلسله گزارشات خود، روز 22 دسامبر 2006، با حسن قشقاوی، سفیر حکومت جهل و جنایت و ترور در سوئد نیز گفتگویی انجام میدهد که وی با وجود پز حق به جانب، به نوعی به رابطه سفارت با صادقی و به ویژه خودش اقرار میکند.

قشقاوی، در توضیح و پاسخ به اقدامات پلیس امنیتی سوئد(سپو)، مبنی بر این که شخص مظنون از یک کارمند سفارت پول دریافت کرده است، گفت: «ما در سفارت صندوقی مخصوص کمک داریم و بسیاری از ایرانیان که در شرایط بحرانی و اضطرار قرار گرفتهاند برای دریافت مساعدت مالی به اینجا میآیند. این احتمال هست که فرد مذکور نیز از این صندوق پول گرفته باشد. اما من الان و امروز نمیتوانم بگویم که این مورد بوده است یا خیر.»

روشن است که ایرانیان ساکن کشور سوئد، هیچ نیازی به کمک مالی سفارت ندارند. زیرا آنها یا کمک خدمات اجتماعی دریافت میکنند، یا از بیمه بیکاری برخوردار هستند و یا کار میکنند، بنابراین، این ادعای قشقاوی واقعیت ندارد. پناهجویان مخفی هم جرات نزدیک شدن به سفارت را ندارند. اما این یک واقعیت غیرقابل انکار است که سفارت جمهوری اسلامی، به عوامل خود و کسانی که با این سفارت همکاری جاسوسی و تروریستی و تبلیغی و غیره دارند از جمله به آنها رشوه میدهد و یا اجیر شده سفارت هستند. سفارت جمهوری اسلامی، از دو گروه جاسوس برای پیشبرد اهداف غیرانسانی خود استفاده میکند. یک گروه جاسوسان حرفهای هستند که با امکانات دیپلماتیک و پولهای کلانی که سفارتخانههای جمهوری اسلامی، درا ختیارشان قرار میدهد فعالیت میکنند. گروه دوم، افرادی هستند که به عناوین مختلف به دام سفارت افتادهاند و سفارت نیز در قبال جاسوسی و یا درخواست دیگری که از آنها دارد پول پرداخت میکند. از این رو، ادعای قشقاوی به «ایرانیان در شرایط بحرانی و اضطراری»، ادعایی دروغین و غیرواقعی است.

سفیر حکومت دهها هزار اعدام و شلاق و سنگسار، در پاسخ به این سئوال که به نظر شما فرد مظنون، به عنوان کارمند سفارت مطرح شده است، کیست؟ چنین جواب داد: «او میتواند شخص خود من باشد. شخصی که از طرف سپو به عنوان جاسوس مورد اتهام قرار گرفته است در یک زمانی با من تماس داشته است. وی در آن زمان مجری یک برنامه رادیویی محبوب و مردمی بود و برای انجام مصاحبه به من تلفن کرد. ما با او قبل و بعد از مصاحبه جند بار صحبت کردهام.»

بدین ترتیب، در این مصاحبه روشن است که سفارت به صادقی و برنامه او به رادیو آوا، پول میداده و تعریف و تمجید او از مجید صادقی و رادیو آوا به عنوان یک رادیو «مردمی»، بیجهت نیست. او آشکار اقرار میکند که سفارت و خود او با مجید صادقی در ارتباط بودند. شاید دلیلش این است که سپو، مدارک و اطلاعات قوی از ارتباط تنگاتنگ این جاسوس و سفارت با همدیگر و رد و بدل شدن پول دارد.

این ماجرای پیچیده پلیسی و جاسوسی سفارت جمهوری اسلامی در استکهلم، در سطح گستردهای به رسانههای ایرانی و سوئدی کشیده شده است. حتی رهبر حزب چپ سوئد، از طریق پارلمان و دیگر مجراهای قانونی از دولت و سپو خواسته است که درباره این که از فعالیت جاسوسان جمهوری اسلامی مطلع بودند اما با این وجود باز هم اجازه دادند آنها همچنان به جاسوسی در میان ایرانیان مخالف جمهوری اسلامی ادامه دهند.

شکی نیست که باید دولت و پلیس امنیتی سوئد، در نخستین اقدام، ابعاد جاسوسی صادقی و افسر اطلاعاتی داخل سفارت و جاسوسان دیگر جمهوری اسلامی را علنی کنند تا کسی در این میان و به خصوص خانوادههایشان در ایران بیش از این آسیب نبینند.

از سوی دیگر، مسنول رادیو «آوا»، که اطلاعات زیادی از مجید صادقی و ارتباطات او دارد، واقعا اگر ریگی در کفش ندارد باید از طریق رادیو خود این اطلاعات را به اطلاع افکار عمومی جامعه ایرانیان استکهلم برساند؟! معذرتخواهی خشک و خالی را هیچکس نمیپذیرد. به خصوص قشقاوی، سفیر جمهوری اسلامی، یعنی سفیر دهها هزار اعدام، سفیر آپارتاید جنسی، سفیر شکنجه و اعدام و سنگسار، سفیر رعب و وحشت و ترور، سفیر چپاولگر و ...، در گفتگو با روزنامه مترو، بیجهت رادیو او را یک رادیو «مردمی و محبوب» معرفی نکرده است؟ مسئول این رادیو باید جوابگو باشد که چرا و به چه دلیلی تنها رادیویی در میان دهها رادیو فارسی زبان در استکهام است که با سفیر ارتباط دارد و با او مصاحبه میکند؟ اساسا چه ارتباطی بین مسئول این رادیو، سفارت جمهوری اسلامی، مسجد جمهوری اسلامی(مسجد امام علی) در حومه استکهلم و صادقی برقرار بوده است که با وجود اعتراض مداوم مخالفین جمهوری اسلامی، باز هم به ارتباط خود با آنها ادامه داده است؟!

گوشههایی از سابقه فعالیتهای جاسوسی سفارت جمهوری اسلامی در استکهلم

تا آنجا که خبرها به رسانهها درز کرده است سازمان امنیت سوئد، در سالهای اخیر تنی چند از جاسوسان جمهوری اسلامی را بیسر و صدا از سوئد اخراج کرده است. در حالی که در ده دهه اخیر چند نفر از فعالین سیاسی مخالف جمهوری اسلامی در سوئد، توسط تروریستهای جمهوری اسلامی جان خود را از دست دادهاند.

یک عضو حزب دمکرات کردستان ایران را در شهر بندری «نینسهامن» در حومه استکهلم، به قتل رساندند. قاتل آن دستگیر نشد.

در صندوق پستی «عفت قاضی»، در شهر «وستروس»، بمب گذاشتند که بر اثر انفجار این بمب جان خود را از دست داد. هدف تروریستها کشتن همسر او «امیر قاضی» بود که از مخالفین شناخته شده جمهوری اسلامی است.

هنگامی که کامران هدایتی از اعضای حزب دمکرات کردستان ایران، بسته پستی را در منزل خود باز میکرد پاکت حاوی بمب منفجر شد و به دلیل جراحات شدید درگذشت.

غلام کشاورز، از کادرهای سرشناس حزب کمونیست ایران، تبعه سوئد، برای مادرش درخواست ویزا کرده بود که مورد موافقت مسئولین دولت سوئد قرار نگرفت. وی، ناچارا برای دیدار مادرش به شهر لارناکا (قبرس) رفت که در آنجا، در مقابل چشمان مادر و همسر و برادر و دیگر نزدیکانش با حمله مسلحانه تروریستهای جمهوری اسلامی جان باخت. دولت سوئد، در این مورد کمترین اقدامی نکرد و تنها وزیر خارجه وقت سوئد، به یک اظهار تاسف بسنده کرد. سالها بعد در پیگیری دادگاه ترور رستوران میکونوس در برلین که 4 فعال سیاسی به قتل رسیدند، معلوم شد که سفیر جمهوری اسلامی ایران در لبنان، هدایت ترور غلام را به عهده داشت.

نمونه دیگر، در نوامبر 2003، دو نفر با پاسپورت دیپلماتیک دولتی در سوئد، به نامهای هوشنگ امیر مستوفی و حمید فروغی، در حال شنود و فیلمبرداری از اپوزیسیون بلوچستان ایران بودند، دستگیر و به ایران برگردانده شدند. این دو جاسوس از اعضای وزارت اطلاعات استان سیستان و بلوچستان ایران بودند و ماموریت داشتند که فعالیت جریانات و فعالین سیاسی «بلوچ» مخالف جمهوری اسلامی را زیر نظر بگیرند.

روزنامه سوئدی آفتون بلادت، درباره این جاسوسان جمهوری اسلامی، گزارش داده است كه دو مرد خارجی كه ظاهرا برای كار دولتی به سوئد آمده بودند دستگير شدند. دادستان سوئد، حكم بازداشت آنها را صادر كرده است. اتهام اين دو مامور دولتی، جاسوسی بر عليه پناهندگانی میباشد كه از كشور متبوعه اين دو جاسوس دولتی، سالها پيش فرار كردهاند. پليس سوئد، در مورد جاسوس بودن آنها هيچگونه شك و ترديدی ندارد. اما طبق قوانين سوئد تماس گرفتن و اطلاعات جمع كردن(جاسوسی) از پناهندگان، جرم محسوب نمیشود... اين دو نفر تحت مراقبت پليس هستند و قرار است كه روز شنبه با پرواز مستقيم هواپيمائی ايران(هما) به تهران برگردانده شوند.

در اخبار بلوچ2000 نیز آمده بود که مامورين اطلاعات زاهدان كه به اسكانديناويا رفته بودند توسط پليس(سرويس مخفی پليس) دستگير شدند. ظاهرا به نظر میرسد كه بلوچهائی كه با اين مامورين اطلاعات در تماس بودهاند، مراتب را به پليس و پليس مخفی سوئد اطلاع میدهند. حداقل دو مامور اطلاعات رژيم كه در هتلی در سوئد اقامت داشتند، اينك در بازداشت پليس سوئد به سر میبرند. گفته میشود كه قرار است آنها را به ايران بفرستند. این دو جاسوس، قبل از دستگیری به کشورهای نروژ و دانمارک نیز برای جاسوسی از بلوچها سفر کرده بودند.

تلویزیون سوئد، پنجشنبه شب 19 سپتامبر سال 2002، فیلمی مستندی را تحت عنوان «کماندوهای مرگ»، به نمایش گذاشت. این فیلم توسط خبرنگار سوئدی «اوسکار هدین» تهیه شده بود که نشان میداد، دولت و پلیس مخفی سوئد، از تروریستهای اعزامی جمهوری اسلامی به این کشور آگاه بودند، اما هیچ اقدام پیشگیرنده انجام ندادند. 

در این فیلم مستند، نشان داده میشود که دولت و پلیس امنیتی سوئد، از فعالیتهای جاسوسی و تروریستی جمهوری اسلامی در سوئد، مطلع بودند، اما مصلحت اقتصادی و سیاسی و دیپلماتیک بر این بوده است که چشم خود را بر این واقعیت ببندند و جان و زندگی بسیاری از فعالین سیاسی مقیم سوئد را به خطر بیاندازند.

در این فیلم آمده است که عبدالرحمن بنیهاشمی، یکی از تروریستهای جمهوری اسلامی، در سوئد در حین ارتکاب جرم دستگیر و پس از بیست و چهار ساعت به ایران باز گردانده میشود. وی بعدا در جوخه ترور «رستوارن میکونوس» شرکت میکند و با مسلسل شرفکندی دبیرکل حزب دمکرات ایران و سه تن از همراهانش را در رستوران میکونوس در شهر برلین آلمان، به مسلسل میبندد.

همچنین در این فیلم مستند، گفتگویی با یکی از جاسوسان جمهوری اسلامی، که مقیم سوئد بود و سالها به ویژه بر علیه سازمانها و فعالین کرد ایرانی جاسوسی کرده بود و سپس بیسر و صدا از سوئد اخراج و به کانادا رفته، داشت.

سفارت جمهوری اسلامی در سوئد، در پوشش يک انجمن شيعه، يک راديوی محلی در استکهلم باز کرده است. نام این رادیو نخست «سحر» و سپس به دلایل نامعلومی به رادیو «سلام» تغيير داده شد. روز جمعه 23 بهمن 1384 سفير جمهوری اسلامی را روی خط سخن گفت. سفير با ژست «دمکراتيک» دست خود را به سوی پناهندگان دراز کرد. در ان موقع جواب دندان شکنیی از سوی اپوزیسیون چپ به ایشان داده شد.

سفیر جمهوری اسلامی در استکهلم و سفرای دیگر این حکومت در جهان، سفیران 28 سال جهل و خشونت و جنایت جمهوری اسلامی، سفیرهای اپارتاید جنسی، سفیرهای قتلعام زندانیان سیاسی، سفیرهای سانسور و اختناق، سفیرهای جنگ و خشونت، سفیرهای فقر و فلاکت اقتصادی و سفیرهای تهدید و جاسوسی و ترور هستند.

روابط اقتصادی سوئد با جمهوری اسلامی ایران

روزنامه مترو، در حاشیه گزارشات اخیر خود، درباره جاسوسان جمهوری اسلامی در استکهلم، به میزان صادرات سوئد به ایران اشاره کرده است که رقم بسیار بالایی است. بنا به همین گزارش، میزان صادرات سوئد به ایران، 8/7 میلیارد کرون و میزان صادرات سوئد از ایران، 2/1 میلیارد کرون برآورده شده است.

شرکتهای سوئدی در زمینه نفت و گاز، با جمهوری اسلامی ایران، روابط گستردهای دارند. شرکت نفتی لاندین پترولیوم سوئد حفاری چاه نفت در دو حوزه نفتی ایران در دریای خزر را بر عهده دارد. همچنین در نفت جنوب ایران هم فعال هستند.

یکی از شرکتهای بزرگ سوئدی که با ایران و به خصوص با وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران جمهوری اسلامی روابط نزدیکی دارد و دستگاهها و کلیه تجهیزات استراق سمع و جاسوسی و دوربینهای مخفی و دستگاههای دریافت کننده امواج بیسیم خارج از باند فرکانسی غیرمجاز و ردیابی مرکزیت ارسال آنها را در اختیار وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی قرار میدهد، شرکت اریکسون است. این دستگاهها نیاز به آموزش و متخصص دارند که شرکت اریکسون در همکاری با وزرارت اطلاعات جمهوری اسلامی مستقیم و غیرمستقیم آنها را تامین میکند.

خبرگزاری سوئدی نیهتز ديرکت(خبرمستقيم)، در گزارشی به نقل از منابع «مطلع» خود گزارش داده است که شرکت اريکسون، سرمايهگذاری کلانی را برای دريافت ماموريت احداث شبکه اپراتور دوم سيستم تلفن همراه در ايران آغاز کرده است. طبق گزارشات سايت خبرگزاری معاملات جهانی، ارزش معامله به چندين ميليارد میرسد.

واحد مرکزی خبری جمهوری اسلامی، در 28 بهمن 1384 خبر داد که به دعوت «اسکانیا»، دکتر احمدی، رایزن بازرگانی سفارت جمهوری اسلامی ایران در استکهلم از بخشهای مختلف مجتمع تولیدی این شرکت در «سودرتلیه» دیدار کرد. ضمن این دیدار در نشستی با مدیران این شرکت درباره چگونگی پیشرفت پروژههای مشترک بین دو کشور مذاکره شد. در حال حاضر بخشهای مختلف اسکانیا(کامیون، اتوبوس و موتورهای صنعتی و دریایی) در ایران فعال میباشند. وی گفت: تولید مشترک اتوبوس اسکانیا، در کارخانجات عقاب سمنان، علاوه بر رفع نیازهای ترابری ایران و ایجاد اشتغال، با صدور محصولات خود به بازارهای منطقه، برای کشور درآمد ارزی نیز در بر دارد. همکاری طرف سوئدی با «ایران - خودرو دیزل»، برای جایگزینی موتورهای دیزلی با موتورهای سی.ان. جی(گاز سوز) در صدها اتوبوس شهری تهران و کلان شهرها، سبب کاهش مصرف گازوییل و کاهش آلودگی هوای این شهرها خواهد گردید. در حال حاضر برنامه مشترک اسکانیا با طرفهای ایرانی برای تولید مشترک قایقهای تفریحی جهت گسترش مراکز تفریحی در سواحل مناطق آزاد تجاری کشور در دست بررسی میباشد.

مطبوعات سوئد، گزارش میدهد که ایران در سال جاری تبدیل به یکی از مهمترین بازارها جهت صادرات محصولات سوئد شده است. یکی از دلایل این افزایش صادرات وسیع توربینهای گازی از کمپانی زیمنس در شهر لینشپونگ به صنایع گاز طبیعی ایران بوده است. از دیگر صادرت سوئد به ایران، میتوان از محصولات شیمیایی، ماشین آلات صنعتی و کالاهای تکنیکی نام برد. واردات سوئد از ایران نیز افزایش داشته است.

بیش از 90 کمپانی سوئدی، در ایران فعالیت دارند که بیشتر آنها توسط شرکتهای ایرانی نمایندگی میشوند. کمپانیهای بزرگ سوئدی که دارای نمایندگی مستقل در ایران هستند عبارتند از ولوو، اسکانیا، اطلس کپکو، آلفا لاوال، اس. کی.اف و اریکسون.

اتاق بازرگانی اسکاندیناوی - ایران بعد از ظهر پنجشنبه 29 تیر 1385 در تهران، فعالیت رسمی خود را آغاز کرد.

«رضا خلیلی دیلمی»، در جمع خبرنگاران گفت: اتاق اسکاندیناوی - ایران یک نهاد کاملا اقتصادی است و تلاش خواهد کرد تا زمینههای گسترش روابط اقتصادی ایران با کشورهای منطقه اسکاندیناوی مانند سوئد، دانمارک، نروژ و فنلاند را بیش از پیش فراهم کند.

وی افزود: دفتر اتاق اسکاندیناوی در سوئد، حدود دو سال پیش تاسیس شده و تاکنون 580 شرکت عضو این اتاق شدهاند و امروز که دفتر این اتاق در ایران تاسیس شد، عضوگیری را در ایران به زودی آغاز میکند...

وی گفت: با وجود قدمت زیاد روابط اقتصادی ایران با کشورهای اسکاندیناوی ، تاکنون نمایشگاهی از تولیدات ایران در این منطقه برگزار نشده است. این اتاق تلاش خواهد کرد تا تولیدات ایرانی از طریق برگزاری نمایشگاه به این منطقه معرفی شود.

خلیلی تصریح کرد: این اتاق تلاش خواهد کرد تا با ارتباط با اتاقهای بازرگانی اسکاندیناوی و دیگر کشورها، زمینه بازدید از ایران و گسترش روابط اقتصادی با کشورهای دیگر را نیز فراهم کند.

لازم به یادآوری است که رضا خلیلی دیلمی، در اتخابات اخیر سوئد، از حزب محافظهکار مدرات سوئد، به عنوان نماینده، وارد پارلمان سوئد شده است.

خبرگزاری كار جمهوری اسلامی ايران «ایلنا»، در تاریخ 31/02/1385، گفتگوی تفضيلی با دبير اتاق مشترک ايران و سوئد داشت، نقاط مهمی از روابط و معاملات تجاری دو حکومت ایران و سوئد را در برمیگیرد. به گوشههایی از این گفتگو اشاره میکنیم.

عبدالرضا رضايی هنجنی، دبير اتاق مشترك ايران و سوئد، در گفتگو با خبرنگار ايلنا، گفت: «... بخش اعظم مبلغ مذكور واردات كاميون، اتوبوس ولوو و اسكانيا از سوئد به ايران است كه در مجموع حدود 10 هزار كارمند و كارگر در كارخانههای سايپا ديزل، ران ايران و عقاب مشغول به كار بوده و قطعات CKD خودروهای تجاری فوق را با درصدی به عنوان توليدات داخلی، توليد و مونتاژ كرده و به بازار عرضه میكند.

دبير اتاق مشترك ايران و سوئد، افزود: در حال حاضر دو خط اعتباری بين بانكی ميان ايران و سوئد برقرار بوده كه در بخش خطوط اعتباری ميان مدت بين نورد يا بانك سوئد و 7 بانك تجاری ايران برقرار بوده و سقف آن 2/1 ميليارد دلار است.

دبير اتاق مشترك ايران و سوئد، در پايان خاطرنشان كرد: در بخش خطوط اعتباری كوتاه مدت نيز دو بانك سوئدی نورد يا سوئد بانك با 5 بانك تجاری ايران قرارداد دارند، ضمن اين كه نماينده بانك مركزی اعلام كرد كه مفاد منعقد شده در اجلاس قبلی در رابطه با لزوم بازگشت لاشه ضمانت نامه بانك مركزی توسط سوئدیها، اقدام مذكور انجام پذيرفته و مشكلی وجود ندارد.»

پایان سخن

ترور اسحلهای که در حکومتهای قرون وسطایی رایج بود، در دوره مدرن نیز به یکی از ابزارهای ترس و وحشت دولتهای دیکتاتوری و کودتاچیان تبدیل شد. اما این دولتها ترور را اغلب در خفا انجام میدهند و در ظاهر آن را به عهده نمیگیرند.

اما ترور در مذاهب، ریشه تاریخی و ایدئولوژیکی و آشکاری دارد. در اروپای قرون وسطی، وحشت و هراسی که پاپها و کلیساها برانگیخته بودند، قرنها اروپا را در ترس و وحشت و ترور نگه داشت.

محمد، بنیانگذار حکومت اسلامی در شبه جزیره عربستان که اساسا قرآن برنامه سیاسی حکومت بود، همواره فرمان ترور مخالفات خود را صادر میکرد. پیغمبر اسلام، هر گاه میشنید کسی به او و دین جدیدش ناسزا گفته و یا توهین کرده است و یا مخالفت میورزد، به یاران نزدیک خود فرمان میداد تا او را به قتل برسانند.

محمد زمانی که در مکه بود و قدرت و نیروی کافی نداشت مخالفین خود را نفرین میکرد. آیههای در قرآن در این مورد موجود است، مانند مسئله عمویش ابولهب، و زن ابولهب که سورهای از قرآن در قبح آنان نازل میشود و از طرف خدا نفرین می شود و خدا می گوید: «بریده باد دستهای ابولهب؛ و زنش هم هیزمکش جهنم شود»

اما هنگامی که در مدینه به سر میبرد وضع فرق میکند و دشمنان او یا با جنگهای رو در رو کشته میشوند و یا با ترور عاملان دستور گرفته به قتل میرسند.

این سیاست تروریستی محمد را آخوندهای حاکم بر سرنوشت مرد ایران، دوباره احیا کردند. خمینی که خود را ادامه دهنده راه واقعی محمد قلمداد میکرد، اولین کسی بود که در مقام رهبری و بنیانگذاری حکومت جمهوری اسلامی، علاوه بر فرمان قتل مخالفین و زندانیان سیاسی، رسما و آشکارا فرمان ترور «سلمان رشدی»، نویسنده کتاب آیات شیطانی، شهروند انگلیس را صادر کرد که در جهان بیسابقه بود. همین چند هفته قبل نیز یکی از آیتاللههای سرشناس جمهوری اسلامی، به نام لنکرانی، فرمان ترور دو روزنامهنگار جمهوری آذربایجان را صادر کرد. «جرم» این دو نفر نقد سیاستهای محمد، پیغمبر اسلام است.

یا در سلسه ترورهای فعالین سیاسی و فرهنگی در داخل کشور، که به قتلهای زنجیرهای در ایران معروف شد، 124 نفر فعال سیاسی و فرهنگی سکولار و برابریطلب و آزاداندیش در مدت کوتاهی توسط مامورین وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ترور شدند. در خارج کشور نیر در تمام کشورهای اروپایی و خاورمیانه صدها فعال سیاسی مخالف جمهوری اسلامی ایران، با فرمان مخفی مقامات بلندپایه این حکومت، نظیر خمینی، خامنهای، رفسنجانی، مصباح یزدی و غیره ترور شدهاند. بنابراین، به طور کلی در اسلام، قطع عضو بدن و شلاق زدن و سنگسار کردن و ترور و وحشیگریهایی از این قبیل ریشه تاریخی دارد. این اعمال شنیع و غیرانسانی و هولناک است که فقهای اسلامی، به خاطر رضایت خدا، پیامبران و امامان و حفظ قدرت اقتصادی و سیاسی خود با انسان و آزادیهای فردی و اجتماعی و دنیای شاد و برابر به خصومت و دشمنی برخاستهاند و از ترور نیز با آفریدن رعب و وحشت برای حفظ و بقای حاکمیت خونینشان استفاده میکنند.

اساسا تروریسم نمیتواند به موجودیت و حرمت انسان، عشق و آزادی بیندیشد. تروریسم، نفی انسانیت و عدم تحمل اندیشههای عدالتخواهانه و برابرطلبانه و آزادیخواهانه است.

اکنون مجید دراز گیسوی صادقی(محمد جواد صبوری)، جاسوس جمهوری اسلامی، افشا شده است، اما شکی نیست که افراد دیگری هم در رادیوهای محلی استکهلم مستقیم و غیرمستقیم، سر و سری با سفارت جمهوری اسلامی دارند و با دو تا فش دادن به جمهوری اسلامی هم سعی بر آلوده کردن فضای سیاسی شهر دارند. همانطور که صادقی هم طوری نشان میداد که گویا مخالف جمهوری اسلامی است. کسانی که به دام صادقی افتادند باید بیشتر از هر کس دیگری چشم و گوش خود را باز کنند تا به جاده صاف کن آنها تبدیل نشوند.

شهر استکهلم، به پایگاه اپوزیسیون چپ جمهوری اسلامی معروف است. به همین دلیل جمهوری اسلامی، نیرو و انرژی خاصی به خرج میدهد تا با نفوذ در رادیوهای محلی که مسئولین تک نفره آنها یا از سر ناآگاهی و یا به خاطر منافع حقیر خود به سوی سفارت جمهوری جهل و جنایت و ترور کشیده میشوند، باید بدانند که روزی مجشان باز خواهد شد.

مسلما با رو شدن جاسوسی صادقی، شبکه جاسوسی و تروریستی جمهوری اسلامی در سوئد، از سفارت تا مسجد امام علی و غیره ضربه شدید خوردهاند و این احتمال وجود دارد که حسن قشقاوی، سفیر جمهوری اسلامی ایران، به عنوان سازماندهی و هدایت عملیات جاسوسی و تروریستی از سوئد اخراج شود، اما اگر هم چنین اتفاقی نیافتاد هر رادیویی به هر عذر و بهانهای ایشان و عاملان او در مسجد امام علی را دوباره به روی آنتنهای خود ببرند، باید به آنها مانند همکاران جمهوری اسلامی نگریست. از سوی دیگر، باید این ضربه را با فشار آوردن به دولت سوئد و افشای هر چه بیشتر حکومت تروریستی جمهوری اسلامی و جاسوسان آن در این کشور، کاریتر کرد.

حسن قشقاوی، که سابقه فعالیت در ارگانهای اطلاعاتی و امنیتی و فرماندهی سپاه پاسداران در شمال ایران و نمایندگی مجلس شورای اسلامی دارد، از هنگامی که به عنوان سفیر حکومت آدمکش اسلامی در استکهلم ماموریت یافتهف همواره تلاش کرده است علاوه بر فعال کردن جاسوسان رسمی و مخفی، با برخی از مسئولین رادیوهای فارسی زبان محلی، اعضای ایرانی احزاب راست سوئدی و حتی با برخی طیفهای راست اپوزیسیون نیز رابطه برقرار کند. او حتی برای اینها، مجالس خصوصی ترتیب میدهد تا از این طریق آنها را با آلوده کردن فضای سیاسی شهر استکهلم، به نفع سیاستهای غیرانسانی حکومت خود بهرهبرداری کند. اما اکنون به نظر میرسد ایشان باید هر چه زودتر جای خود به سفیر جدیدتری بدهد. زیرا تمام ترفندهایش افشا شده و مهرههایش سوخته است.

در هر صورت پس از این ماجرا، جاسوسان جمهوری اسلامی در سوئد و مراکز آنها در سفارت جمهوری اسلامی و مراکز دیگرشان شدیدا، زیر نظر پلیس امنیتی سوئد و فراتر از آن رسانههای تیزبین و پارلمان سوئد قرار گرفته است. اپوزیسیون جدی جمهوری اسلامی، باید از این فرصت برای افشای هر چه بیشتر ماهیت تروریستی این حکومت، نهایت استفاده را ببرد. استکهلم، به عنوان شهری که سنگر نیروهای چپ و سوسیالیست سرنگونیطلب جمهوری اسلامی است، همواره باید موقعیت خود را مستحکمتر کند.

بیشک مبارزه فعال در جهت سرنگونی حکومت اسلامی ایران و برقراری یک حکومت عادلانه و آزاد و برابر و انسانی در همه زمینههای اقتصادی، سیاسی، ملی، جنسی، اجتماعی و فرهنگی، تنها راه رهایی است که در مقابل جامعه ما قرار دارد. باید در این راه با عزم راسخ گامهای موثر و محکم برداشت.

دوم دی 1385 - بیست و سوم دسامبر 2006

سايت روشنگری

قطعنامه تحريم ايران در شورای امنيت تصويب شد

* نمايندهى آمريكا در سازمان ملل:ما امروز ايران را در مواجه با مقياس كوچكى از تحريمهاى شوراى امنيت قرار ميدهيم.
*وزارت خارجه رژيم:مردم ايران سرنوشت خود را به تصميمات بياعتبار شوراى امنيت نسپرده و پس از اين اقدام هم نخواهند سپرد.
*براساس قطعنامه مصوب در صورت خودداری رژيم اسلامی از اجرای تصميات شورای امنيت ظرف دو ماه آينده اقدامات تنبهی تازه ای براساس فصل 7 منشور سازمان ملل در دستور کار شورای امنيت قرار خواهد گرفت

روشنگری:سرانجام پس از ماهها مشاجره و چانه زنی و چندين دور گفتگوهای نيمه کاره رها شده ميان نمايندگان رژيم اسلامی و کشورهای عضو شورای امنيت سازمان ملل و در راس آنها کشورهای اروپايی, شورای امنيت سازمان ملل روز شنبه 2 دی قطعنامه تحريم اقتصادی ايران را به اتفاق آرا تصويب کرد.

تصويب اين قطعنامه در شرايطی که آمريکا به خاطر شکست آمريکا در عراق و عواقب آن توانايی حمله نظامی به ايران را ندارد بخشی از برنامه حداقل آنها بود, و هدف اين که تا پديدار شدن تناسب قوای مناسب در وارد ساختن ضربه نهايی زمينه و مسير حرکت را برای پيشروی گام به گام در چنين جهتی مهيا سازند. اين سياست اما بدون همدستی رژيم جمهوری اسلامی و سياست های ماجراجويانه اش پيش نمی رفت. سياست های جمهوری اسلامی و لجاجت هايش در کشاندن مردم ايران به دامچاله تحريم های اقتصادی مهم ترين و اصلی ترين عامل در موفقيت کاخ سفيد در برداشتن اولين گام در اين زمينه يعنی تصويب قطعنامه تحريم ها در شورای امنيت است.

بلافاصله پس از تصويب تحريم ها رژيم بار ديگر زمزمه های مربوط به خروج از ان. ت. پی را از سر گرفته است و آن را همراه با تاکيد بر آمادگی برای مذاکره بدون قطع غنی سازی اورانيوم مطرح کرده است. در حالی که چنين اقدامی فقط و فقط کمک به سياست آمريکا برای برداشتن گام دوم در مسير تشديد حلقه محاصره اقتصادی و تسهيل شرايط برای نزديکی هر چه بيشتر سياست های کشورهای گروه پنج باضافه يک است.

به قطعنامه پيشنهادی فرانسه که قبلا بر سر آن چانه زنی های لازم با روسيه صورت گرفته بود, هر پنج کشور عضو دائمی شورای امنيت همچنين اعضای غير دائم اين شورا در جلسه ای که ساعتی پيش به رياست عبدالعزيز الناصر رييس قطري پايان يافت رای مثبت دادند. همچنان که پيش بينی می شد, چين و روسيه نيز در نهايت به تصويب اين قطعنامه رای مثبت دادند.

در رابطه با مباحث تصويب قطعنامه, "الكس ولف،" نمايندهى فعلى آمريكا در سازمان ملل گفت:"ما امروز ايران را در مواجه با مقياس كوچكى از تحريمهاى شوراى امنيت قرار ميدهيم."

"ويتالى چوركين،" نمايندهى روسيه گفت: "توافق بر سر پيش نويس قطعنامه پس از مذاكرات طولانى و پيچيده حاصل شده است و بر اساس آن از ايران ميخواهيم تا براى جلب اعتماد جهانى اقدام كند."
وى تاكيد كرد: "نبايد در اين قطعنامه به استفاده از زور اجازه داده شود."

رژيم اسراييل با استقبال از تصويب قطعنامه خواستار اقدامات بيشتر و قاطعانهتر عليه جمهورى اسلامى ايران شد.

فليپ دوست بلازى وزير امور خارجه فرانسه پس از تصويب قطعنامه از رژيم اسلامی خواست حال كه قطعنامه تصويب شده است به مذاكره بازگردد.

خبرگزارى فرانسه اصليترين نكات قطعنامه مصوب شوراى امنيت را به شرح زير منتشر كرد:

- انجام اقدامات بر اساس بند 41 فصل 7 منشور سازمان ملل كه دربرگيرندهى تحريمهاى غير نظامى است.

- ايران بايد بدون تاخير، تمام فعاليتهاى حساس هستهيياش را متوقف كند كه شامل تمام فعاليتهاى مربوط به غنى سازي، بازفرآورى در زمينهى تحقيق، توسعه و كار بر روى پروژههاى مربوط به آب سنگين از جمله ساخت رآكتور تحقيقاتى است.

- تمام كشورها بايد اقدامات لازم را به منظور جلوگيرى از تامين، فروش و انتقال مستقيم يا غير مستقيم از خاك خود يا توسط افراد خود انجام دهند كه اين امر شامل تمام موضوعات از جمله مواد، تجهيزات، كالاها و تكنولوژيهايى كه ميتواند در خدمت برنامهى هستهيى و موشكى بالستيك ايران قرار گيرد، باشد.

- تمام كشورها بايد سرمايهها و ديگر موارد اقتصادى را كه ميتواند در خدمت برنامههاى هستهيى ايران در موارد فوق قرار گيرد، مسدود كنند. اين توقف سرمايهها در مورد افراد و شركتهايى كه از سوى شوراى امنيت مشخص شدهاند، صورت ميگيرد و بنا بر تعريف شوراى امنيت آنها كسانى هستند كه با برنامههاى هستهيى و يا سيستمهاى "تسليحاتى هستهيى" ايران در ارتباطند.

- از تمام كشورها خواسته شده است تا از آموزش ايرانيهاى كه در ارتباط با برنامههاى هستهيى قرار دارند خوددارى كنند، اين امر چه در داخل خاك ايران و چه خارج از آن ممنوع است.

- تاكيد بر اين نكته كه اگر ايران فعاليت هستهيياش را متوقف كند، اين امر ميتواند به راهحل ديپلماتيك و مذاكره براى تضمين دسترسى ايران به فنآورى هستهيى صلحآميز بينجامد.

- از مدير كل آژانس بينالمللى انرژى اتمى خواسته شده تا در 60 روز دربارهى اين كه آيا ايران به طور كامل امر تعليق و ديگر موارد ذكر شده در قطعنامه را اجرا كرده است به طور موازى به شوراى حكام و شوراى امنيت گزارش دهد.

- تاكيد بر اين نكته كه تمام تحريمهاى قيد شده در اين قطعنامه بايد به محض اجراى الزامات قيد شده در قطعنامه و الزامات شوراى حكام از سوى ايران، برداشته شود.

- در صورتى كه ايران به مفاد قيد شده در قطعنامه عمل نكند، اقدامات بيشترى بر اساس بند 41 فصل 7 منشور سازمان ملل عليه ايران اعمال ميشود و در صورتى كه چنين اقداماتى لازم باشد، بايد در آينده در اينباره تصميم گرفت.


واکنش رژيم اسلامی به تصويب قطعنامه شورای امنيت

در جلسهى روز شنبه شورای امنيت محمد جواد ظريف، نمايندهى دايم رژيم اسلامی در سازمان ملل گفت:"امروز، روز غم انگيزى براى رژيم عدم اشاعه است."

محمدجواد ظريف، خطاب به شوراى امنيت گفت:"تنها چند روز قبل، نخست وزير رژيم اسراييل سلاحهاى هستهيى اين رژيم را به رخ جهانيان كشيد، با اين وجود، شوراى امنيت نه تنها اين تهديد جدى عليه صلح و امنيت بين المللى و رژيم عدم اشاعه را مورد توجه قرار نداده و حتى در برابر آن خم به ابرو نياورد، بلكه به جاى آن تحريمهايى را بر يك عضو معاهده منع اشاعه اعمال مينمايد."

وزارت خارجه رژيم با انتشار بيانيه ای قطعنامه شورای امنيت را در تحريم های ايران محکوم کرد و صدور قطعنامه را "اقدامى فرا قانونى و خارج از چهارچوب وظايف شورا و برخلاف مقررات صريح منشور ملل متحد" دانست.

اين بيانيه با اشاره به "برخورد ابزاری آمريکا و انگليس" با سازمان ملل تاکيد کرده است:"انجام اينگونه اقدامات سياسى وغيرحقوقى شوراى امنيت، نميتواند حقوق حقه و مسلم كشورها را محدود و يا در اجراء و اعمال آنها مانعتراشى كند، بلكه صرفا بياعتبار شدن تصميمات شوراى امنيت را در پى خواهد داشت. "

وزارت خارجه رژيم همچنين مخالفت خود را با اجرای قطعنامه اعلام داشته و آورده است:"براى ملت ايران رويكرد دوگانه شوراى امنيت در قبال برنامهى هستهيى ايران و زرادخانههاى تسليحات اتمى اسراييل قابل قبول نيست، بر همين اساس مردم ايران سرنوشت خود را به تصميمات بياعتبار شوراى امنيت نسپرده و پس از اين اقدام هم نخواهند سپرد."

حداد عادل رييس مجلس در آستانه تصويب قطعنامه گفت:"مجلس در صورت صدور قطعنامه عليه ايران در شوراى امنيت سازمان ملل متحد يا اتخاذ هر روش ديگرى غير از مذاكره، در نوع رابطه خود با آژانس بينالمللى انرژى اتمى تجديدنظر ميكند." اما توضيحات بيشتری نداد.

علاالدين بروجردی عضو کميسيون خارجی مجلس نيز در اظهار نظری در اين باره گفت:"با توجه به اينكه هدف اعلام شدهى بانيان قطعنامه توقف غنيسازى اورانيوم و روند فعاليت هاى فناورى هستهاى در ايران اسلامى است، اين قطعنامه كمكى به اين هدف نميكند، بلكه موجب خواهد شد تا ايران با گامهاى استوارترى در اين جهت قدم بردارد."