روز
شنبه (8بهمن)
باز هم
خيابانهاي
تهران را قفل
خواهيم كرد!
تو
اگر برخيزي ،
من اگر برخيزم
، همه برميخيزند!
چه
كسي ميخواهد
من و تو ما
نشويم ؟
خانه
اش ويران باد!
هموطنان،
زنان و جوانان
ايران زمين
بار
ديگر كارگران
شريف اتوبوس
راني بپا ميخيزند!
شرف ملي هر زن
و مرد ايراني
است كه براي
حمايت از آنان
برخاسته و در
جهت رسيدن به
اهداف اين
كارگران مقاوم،
همسو و
هم قدم شويم. اهداف
آنان، خواسته احاد
ملت ايران است،
و
فرياد اعتراض
آنان ، فرياد در
گلو مانده زنان
و جوانان
ايران زمين
نيز هست.
همگان
شاهد بوديم كه
كارگزاران
نظام ، چگونه
دور اول اين
اعتصابات، با تهديد
و تطميع، حركت
اعتراضي
كارگران را نافرجام
نموده و به
سركردگي
”پاسدار
قاليبات” كه شهرداري
تهران را تصرف
كرده است، اين
حركت اعتراضي
خاموش گرديد.
در دور قبل
باز هم
كارگران و
اتوبوس رانان
شريف در تهران
، فرصت ديگري
به اين
آزاديكشان و
غاصبان حقوق مردم
محروم اين
ميهن دادند. ولي
هيهات كه از
اين نظام ،
مهر و عطوفت و
حل مشكلات
محرومان
جامعه را
نميتوان
انتظار داشت و
هر چه هست، قتل است
و غارت و ستم و
استثمار و
ديگر هيچ....!
زيرا كه فرياد
رسي دراين
نظام باقي
نمانده است و
از ضحاك
ماردوش
انتظار رحم و
مروت نميتوان
داشت!
پس
بار ديگر با
نيرويي صد
چندان و با
ايمان به پيروزي
محتوم مردم
ايران در برابر
غاصبان حقوق
محرومان و
كارگران و
زنان ايران
زمين، بپا
ميخيزيم و
فرياد آزادي
سر خواهيم
داد.
اولين
خواسته ما اين
است كه منصور
اسانلو را آزاد
كنند و اين
خود اولين گام
براي دستيابي
به پيروزي هاي
بزرگتر خواهد
بود. به عبارت
ديگر آغازي
است براي
پايان نظام
جهل و غارت !
پس
پيش بسوي
اعتصاب و تحصن
!
ما
” انجمن دفاع
از حقوق زنان
در ايران” از
اين اعتصاب ، پشتيباني
نموده و به
همراه
كارگران
اتوبوس راني
فرياد آزادي
سر خواهيم داد
و حقوق حقه
كارگران
محروم ايراني
را كه خواسته
تمام مردم
ايران است،
طلب خواهيم
نمود.
روز
شنبه صبح
خيابانهاي
تهران را باز
هم قفل خواهيم
كرد! و به
كارگزاران
نظام خواهيم
گفت، حقوق
خويش را با
چنگ و ناخن و
دندان هم كه
شده از شما
باز خواهيم
گرفت!
آن روز
مي آيد!
آن روز
مي آيد
روزي
كه رسم و دولت
دژخيم را در
شعله اندازيم
آن گه ”
فلك را سقف
بشكافيم و
طرحي نو در
اندازيم”
انجمن
دفاع از حقوق
زنان در
ايران- مهري
اميري
6/11/84