ضرب و شتم
زندانیان سیاسی
بلوچ به دلیل اعتراض
به احکام
اعدام
درزندان
مرکزی زاهدان
بعد از
دستگیری ها
وسیع اوایل
سال 1391 در
بلوچستان و متعاقبا
تظاهرات مردم
بلوچ در
شهرستان
سرباز در 25
اردیبهشت 1391 که
منجر به دستگیری
تعدادی و کشته
شدن آقای جان
محمد دهقانی
شد، بیم آن میرفت
که رژیم
همانند موارد
قبلی این بار
نیز برای زهر
چشم گرفتن
ازمردم بلوچ
تعدادی از
زندانیان
بلوچ را اعدام
کند. حزب مردم بلوچستان
در اطلاع
رسانی هایی که
در این موارد
انجام داد، با
توجه به رفتار
سرکوبگرانه
رژیم در پس
چنین حوادثی احتمال
اعدامهای بی
رویه رژیم را مطرح
نمود. با ذکر
بیانیه های
سازمان عفو
بینالملل و
با در نظر
گرفتن هر گونه
حرکت
اعتراضی مردم
در گذشته، رژیم
برای ارعاب و
زهر چشم گرفتن
تعداد زیادی
از زندانیان
سیاسی بلوچ را
اعدام نموده
است .
حزب
مردم بلوچستان خواهان
توجه سازمانهای
بینالمللی به
این موضوع شد
تا با فشار و اطلاعرسانی
از کشتار
بیشتر مردم
بلوچ توسط
رژیم جمهوری
اسلامی
ایران
بعد از تظاهرات
اعتراضی در
شهرستان های
سرباز و راسک
جلوگیری کند.
طبق
گزارشات
رسیده، بعد از
تظاهرات مردم
راسک در اعتراض
به دستگیری ها
در بلوچستان،
دو نفر در بند
پنچ زندان زاهدان
محکوم به
اعدام شدند.
این افراد در قبلا
دستگیرشده و
در سالهای
اخیر در زندان
بودند. در بند
پنج زندانیان
سنی و فعالان
سیاسی و
عقیدتی بلوچ
در بدترین
شرایط در
زندان نگهداری
میشوند.
در 31 اردیبهشت
1391 ایرنا
خبرگزاری
رسمی ایران گزارش
داد که در
زندان زاهدان
به دلیل محکوم
شدن تعدادی از
زندانیان به
اعدام شورشی صورت
گرفته است. تا
آن زمان به
دلیل خفقان
ابعاد رفتار رژیم
نسبت به این
شورش مشخص
نبود. فعالان
حقوق بشری
اخباررا از
منابع مختلف
جمعآوری کردند
تا در اختیار
سازمانهای
حقوق بشری
قرار گیرد تا آنها
بتوانند از
حقوق
زندانیان
بلوچ که با بیرحمانه
ترین نمونههای
شکنجه و بد
رفتاری روبرو
هستند دفاع
کنند و رژیم
را تحت فشار
بگذارند تا
رفتاری
انسانی با
زندانیان
بلوچ و سایرزندانیان
در ایران
داشته باشند.
آقایان
مهرالله ریگی و
شیراحمد شیرانی
بعد از
چند سال زندان
ناگهان بدون رعایت
مراحل قانونی
دادرسی و
دسترسی به
وکیل علنی به
اعدام محکوم
شدند. این حکم
مورد اعتراض
سایر زندانیان
در بند پنج
زندان زاهدان
قرار گرفت.
زندانیان
برای استفاده
از وقت و برای
یادگیری درس
قرآن داشته
اند . آنها
همیشه تحت
فشار زندانبانان
خود بوده اند
که در کلاس
های خود مطالب
مذهبی دولتی
که بر اصل
ولایت فقیه
استوار است
استفاده کنند.
زندانیان مقاومت
کرده و از
تدریس فقه
شیعه و تبلیغ
اصول ولایت خودداری
می کنند.
با
اعتراض
زندانیان به
حکم اعدام و
ناتوانی
روسای زندان
در پاسخگویی ،
زندانبانان
کلاس ها درس
را تعطیل می
کنند . معلم کلاس
عبدالوهاب
ریگی مورد ضرب
و شتم قرار
میگیرد و او
را شکنجه می
کَنند و ریش
های او را با
عنبر می کنند.
این شکنجه با
اعتراض
زندانیان
سیاسی بلوچ مواجه
می شود. "در
نتیجه این
اعتراضات،
آتش سوزی
شدیدی در
زندان رخ
میدهد و
مامورین از
پشت بام زندان
اقدام به
تیراندازی می
کنند."
بعد
از این واقعه زندانیان
بلوچ را از
سایر
زندانیان جدا
می کنند. اکیپی
حرفه ای شکنجه
گر از اصفهان به
زاهدان می
آید. این گروه
پنجشبه شب
مصادف با 24 ماه
مه شبانه به سلولهاییکه
زندانیان
سیاسی بلوچ در
آن نگه داری می
شدند حمله
کرده چشم همه
را می بندند و
همه آنها را
به یک سالن
بزرگتر در بند
پنج زندان
زاهدان می
برند . در آنجا
زندانیان را
مورد حمله
سگهای تربیت
شده قرار
میدهند. بعد
از حمله سگها
به زندانیان،
ماموران
زندان به زندانیان
بلوچ حمله می کنند
و آنها را
مورد ضرب و
شتم بیشتر
قرار می دهند .
بعد
از این واقعه
ملاقات با
زندانیان
شکنجه شده ممنوع
می شود تا
افراد
خانواده آنان
آثار شکنجه و
ضرب و شتم را
در چهره
عزیزان زندانی
خود نبینند.
گزارشات بدست
آمده حکایت از
آن دارد که
برای رفع
همبستگی زندانیان
سیاسی و
فرهنگی بلوچ
در زندان بند
پنج زاهدان،
مقامات زندان
تصمیم به تبعید
شصت تن از زندانیان
بلوچ به زندانهای
مناطق دیگر می
گیرند. بر
اساس گزارش خبرگزاری
هرانا و
گزارشگران
فعال حقوق بشر
در ایران حدود
هشتاد تن از زندان
زاهدان به مناطق
نامعلومی منتقل
شدهاند. طبق
گزارشهای
رسیده تعدادی
از افراد به
زندان مرکزی
زاهدان منتقل شده
اند، از
سرنوشت دیگر
زندانیان خبری
در دست نیست. افرادی
که اطلاعاتی
در مورد تبعید
آنها بدست آمده
به قرار زیر
هستند:
- مهرالله
ریگی بدون
دسترسی به
وکیل مدافع
محکوم به اعدام به
زندان سمنان
تبعید شده
است.
- شیر
احمد شیرانی از
زاهدان به
زندان دیگری تبعید
شده است.
- آقای
محمد صابر ملک
رئیسی به
زندان اردبیل
تبعید شده
است. آقای
صابر جزو
اولین کسانی
بوده که نسبت
به حکم اعدام
مهرالله ریگی
و شیراحمد شیرانی
اعتراض کرده
بود. این
نوجوان بلوچ
در سن ۱۷ سالگی
به دلیل عدم
دسترسی ماموران
وزارت
اطلاعات به
برادر بزرگتر
او آقای عبید رئیسی
بازداشت شده
بود. او در مهرماه
سال 1390 پس از
تحمل بیش از
یک سال زندان
در
بازداشتگاهای
اداره اطلاعات
زاهدان و
زندان مرکزی
این شهر،
محاکمه و از
سوی دادگاه
انقلاب به ۵
سال حبس در
تبعید محکوم
شد . بعد شورش و
در تبعید
خانواده محمد
صابر از او خبری
ندارد
وهیچگونه
ارتباطی با
خانواده خود
نداشته است.
- علی
پژگول یکی از
زندانیان عرب اهواز
که به
بلوچستان
تبعید شده بود،
نیز حکم تبعید
به زندان
دیگری را
دریافت کرده
است.
با توجه
به سانسور
کامل خبری
ازبلوچستان
خبر رسانی در
مورد حقوق بشر
به سختی انجام
می پذیرد.
خفقان کامل و
فشار به
خانوادههای
زندانیهای سیاسی
برای سکوت
کامل به رژیم
فرصت داده است
تا به هر شکلی
که بخواهد
اطلاع رسانی محدودی
را که انجام
میدهد، به
شکلی کاملا
مخدوش باشد تا
فرق بین
زندانیان
سیاسی و
عقیدتی و فرهنگی
با زندانیان
با جرایم دیگر
مشخص نباشد.
تا سازمانهای
حقوق بشرنتوانند
ازمحکومین و
زندانیان
فعال سیاسی و عقیدتی
بلوچ که در
زندان بسر
میبرند و یا
محکوم شدند
دفاع نمایند.
برای متهمان
و زندانیان سیاسی
عقیدتی بلوچ
هیچ شکلی از
دادرسی وجود
ندارد،
مراحل قانونی
طی نمیشود، در
تمامی دوران
زندان و به وکیل دسترسی
ندارند و
اظهارات آنها
در مراحل
بازجویی مورد
توجه قرار نمی
گیرد. زندانیان
سیاسی و
عقیدتی بلوچ در
مراحل
بازجویی مورد
واذیت آزار وشکنجه
فیزیکی و
روانی شدید
قرار می
گیرند.
حزب مردم
بلوچستان از
همه سازمانهای
مدافع حقوق
بشر تقاضا
دارد نسبت به
نقض حقوق بشر مردم
بلوچ به ویژه
نسبت به کشتار،
دستگیری،شکنجه
و اعدام مردم
بلوچستان توسط
رژیم جمهوری
اسلامی ایران
اعتراض کنند و
رژیم را تحت
فشار قرار
دهند که به سیاست
دستگیری،شنکنجه،اعدام
و کشتار مردم
در بلوچستان
پایان دهد.
حزب
مردم بلوچستان
28 ژوئیه 2012
[1] http://fas.balochpeople.org/articles/%D8%A7%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%87/439
[2] http://www.irinn.ir/web/guest/home?p_p_id=101_INSTANCE_jXGx&p_p_lifecycle=0&p_p_state=maximized&p_p_mode=view&p_p_col_id=column-3&p_p_col_count=3&_101_INSTANCE_jXGx_struts_action=%2Ftagged_content%2Fview_content&_101_INSTANCE_jXGx_redirect=%2Fweb%2Fguest%2Fhome&_101_INSTANCE_jXGx_assetId=1312948
[3] https://hra-news.org/1389-01-27-05-27-21/13113-1.html
[4] https://hra-news.org/1389-01-27-05-27-21/13113-1.html