بیانیه فعالان ملی اردبیل در حمایت از دریاچه اورمیه

بار دیگر شوونیسم فارس دست خود را از آستین مجلس بیرون آورد و این بار هر چه عریانتر قصد و نیت خود را ماند اسلاف خویش نشان داد که همانا نابودی آذربایجان و هر آنچه در آن است از کوه و دریاچه گرفته تا ملت آن، و در آخرین اقدام شنیع خود با دادن رای منفی به طرح دو فوریتی نجات دریاچه اورمیه نشان داد که اندک کورسوی امید نیز از سوی سیستم شوونیسم فارس جایش را به ناامیدی داده و این مثل پدرانمان را به یاد آورد که « ائلینه آرخالانان، بئلی بوکولمز » .

اما این اقدام عمال شوونیسم فارس و مسائل بعد از آن دو نکته بسیار مهم را برای فعالین حرکت ملی ثابت نمود، تا شاید از این پس در عملکردهایشان دچار آزمون خطا نگردیده و با عبرت از گذشته خود با استقامت تمام و ایمان تزلزل ناپذیر به راه خود ادامه داده و دچار کجروی ها نگردند:

1. اولین نکته عبرت اموز از حوادث ذکر شده این است که فعالین ملی نباید نوک پیکان انتقاداتشان را به سمت اشخاص معلوم الحال چه به عنوان نمایندگان مناطق تورک نشین و چه به عنوان دیگر مناطق بگیرند، بلکه فعالیت ها و افشاگری هایشان را در جهت بر ملا ساختن سیستم شوونیستی فارس و ریشه کنی آن متمرکز نمایند و بدانند که از این امامزاده حاجتی عاید کسی نگردیده و با تغییر اشخاص نیز چرخ بر همان پاشنه خواهد چرخید .

2. دومین نکته عبرت آموز و مهم این حوادث ،اتفاق نظری است که در سایت ها و محافل رسمی و مجازی بر سر این موضوع وجود دارد و نوید مسرت بخشی است که از ناکامی سیاست های تفرقه افکنانه که در چندین سال اخیر بوسیله عوامل شوونیسم فارس و برخی عناصر سست عنصر و منفعت طلب دوست نما در حال ریشه دوانی در بین فعالین ملی بود، حکایت دارد. اورمو گؤلو نشان داد که آذربایجان و فعالین آن به هر چه در سرزمین آبا و اجدادی خود می گذرد عکس العمل قاطع و یکسان نشان خواهند داد . فرقی نمی کند روزی تخریب ارک تبریز ، روزی تخریب مکان های تاریخی سولدوز و روز دیگر خشکانیدن دریاچه اورمیه، همه از زنجان، قزوین و همدان گرفته تا اردبیل، تبریز و اورمیه به یک اندازه مسئول هستیم