مطالبات هشت گانهی کارگران ایران – سال 1390

1- ما کارگران برای مقابله با قراردادهای موقت، سفید امضا و قراردادهای شرکتهای پیمانکاری با اتحاد و آگاهی و با ایجاد تشکل های خود دست به مبارزه خواهیم زد.

2- حذف یارانهها هجوم به سفرهی خالی کارگران است؛ ما ضمن گسترده کردن اقدام برای نپرداختن قبضهای آب، برق، تلفن و گاز از هر طریق ممکن دیگر و به صورت متحد و متشکل با این اقدام و طرح ِ ضد کارگری مبارزه خواهیم کرد.

3- ما اعلام و تعیین حداقل دستمزد 330 هزار تومان که چندین برابر زیر خط فقر است و توسط نهاد سرمایهداری شواریعالی کار تعیین شده و نیز روش ضد کارگری و خائنانهی سه جانبه گرایی را محکوم میکنیم؛ در روش سه جانبه گرایی، مذاکره و توافق بین نمایندگان کارفرمایان و نماینده دولت (که همگی از طبقهی سرمایهدار هستند) از یک سو و ازسوی دیگر نمایندهی کارگران انجام میگیرد و کارگران در مقابل دو رای سرمایه داری بازنده خواهند بود. ما اعلام میداریم که افزایش دستمزد با خواهش و توافق و مذاکره حاصل نمیشود. کارگران باید با اعتراض و نمایش قدرت و اعتصاب و با مبارزهی متشکل و متحد دستمزدهایی متناسب با استاندارهای زندگی را به سرمایهداری تحمیل کنند.

4- کارگران و فعالان کارگری زندانی باید آزاد شوند و ما هر گونه دستگیری، اخراج و تحت فشار قرار دادن کارگران را محکوم نموده و به صورت گسترده برای آزادی آنان مبارزه خواهیم کرد.

5- ما کارگران برای دستیابی به آزادی بیان، آزادی تشکل، تحزب، اعتصاب، آزادی قلم و آزادی تمامی زندانیان سیاسی و پایان یافتن احکام ضد انسانی اعدام ،همزمان با دیگر مطالباتمان مبارزه خواهیم کرد.

6- پیروزی کارگران جز با اتحاد متشکل و سازمانیافتهی تمامی اقشار طبقهی کارگر اعم از کارگران صنعتی، معلمان، پرستاران، کارگران بخش خدمات، معادن، کارگران کشاورزی و ... ممکن نیست. ما کارگران در هر صنف و رسته ضمن اتحاد با تمامی اقشارهم طبقه ای مان در طبقه ی کارگران ایران و منطقه و حمایت از مطالبات کارگران مهاجر در ایران از جمله کارگران افغانی ،خود را متحد و پشتیبان مبارزات کارگران در سراسر جهان میدانیم.

7- ما برای دستیابی به مطالبات اقتصادی-سیاسی خود بر علیه تمامی جناحها و حاکمیتهای داخلی و خارجی سرمایهداری اعم از اصولگرا و اصلاحطلب در ایران و اعم از دولتهای سرمایهداری آمریکا،چین، روسیه، اروپایی و ... تنها و تنها با اتکا بر نیروی طبقاتی کارگری خود، مبارزه خواهیم کرد.

8- نظام سرمایهداری از تبعیض جنسیتی-اقتصادی- سیاسی- اجتماعی علیه زنان بهره و سود میبرد، همچنین کار کودکان منبع سودهای سرشار برای نظام انگلی سرمایه داریست؛ ما ضمن محکوم کردن هرگونه تبعیض جنسیتی علیه زنان ،برای متشکل کردن هر گونه مبارزه برای دستیابی زنان به مطالبات ویژه ی زنان و نیز مطالبات طبقاتی شان و نیز برای تقویت جنبش لغو کار کودک از هیچ مبارزهای فروگذار نخواهیم کرد.

شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر سال 1390

بیانیه شماره2 - سال ستیز طبقاتی به جای جهاد اقتصادی

6 اردیبهشت 1390

1may1390@gmail.com