سعید
متین پور نماد
مبارزه حقوق
بشری آذربایجانیها
همچنان در
زندان - یاشار
حکاک پور
به بهانه جشن
تولد ۳۵
سالگی سعید
متین پور
۲۰ تیر ۸۷ خبری
کوتاه آشفته
ام کرد. خبر از
این قرار بود : «سعید
متین پور برای
اجرای حکم هشت
ساله زندان توسط
قاضی صلواتی
احضار و به
زندان اوین
فرستاده شد.»
آخر برای چه؟
مگر سعید چه
کرده بود؟ مگر
فعالیت سعید
چه بود که
حکومت
ایراناین
چنین از دست
او خشمگین
شده؟ حاکمیت
چرا قصد دارد
جوانی وی را
از دستش
بگیرد؟ مگر
آنها قبلا
سلامتی سعید
را زیر شکنجه
های وحشیانه
از دستش نگرفته
بودند؟ و صدها
سوال دیگر.
اینها همه
سوالاتی
بودند که پس
از شنیدن این
خبر کوتاه
فکرم را مشغول
کرد اما واقعا
سعید چه کرده
بود؟
سال ۸۲ بود که با
سعید آشنا شدم
و از همان
ابتدا نگاه انسانی
او به وقایع
پیرامون و
دغذغه هایی که
در خصوص وضعیت
آذربایجانیها
در ایران داشت
پایه ای شد تا
در تمام دوران
دانشجویی ام
در دانشگاه
زنجان با سعید
رابطه ای
تنگاتنگ پیدا
کنم.
تصویر سعید در
ذهن بسیاری از
فعالان مدنی
آذربایجانی
با دفاع او از
زندانیان
سیاسی آذربایجان
و خبر رسانی
در این خصوص
نقش بسته است.
او با نوشتن
اخبار
زندانیان
سیاسی
آذربایجانی در
"حاققیمیز"حق
انسانی
آذربایجانیها
در ایران را
طلب می کرد و این
امر در فضای
آن روزها که
حاکمیت و
قسمتی از
اپوزیسیون
سعی در انکار
وجود حرکت ملی
آذربایجان
داشت اهمیت
اساسی داشت.
سعید در این
دوران در
استانداری
زنجان بود و سعی
داشت تا ضمن
ارتباط با
روشنفکران و
اصلاح طلبان
حکومتی در
پایتخت
خواسته های
آذربایجانیها
را برای آنها
توضیح دهد و
با ایجاد فضای
گفتمانی آنها
را با مسائل
آذربایجانیها
آشنا کند. او علیرغم
شرکت در این
جلسات همیشه
هویت خود را
به عنوان یک
فعال
آذربایجانی
حفظ می کرد و
فریفته زر و
زور صاحبان
قدرت نمی شد.
وی همچنین با
نوشتن در
روزنامه های
محلی زنجان و
ایجاد
وبلاگهای
مرتبط با
مسائل
اجتماعی و
فرهنگی منطقه
نسبت به تمام
وقایع
پیرامون، به
مانند یک
آذربایجانی
متعهد و معتقد
به حقوق بشر
واکنش نشان می
داد و سهم
بسزایی در
آگاهی بخشی مردم
داشت و باید
گفت که نقش
آگاهی دهنده و
ارئه نوع
دیگری از طرز
زندگی و نوع
رفتار اجتماعی
از سوی متین
پور در زنجان
و منطقه آذربایجان
حکومت را به
ستوه آورده
بود.
سعید بیشتر
درآمد زندگیش
را صرف خرید
کتاب می کرد و
به مطالعه
علاقه وافری
داشت. وی
همواره نزدیکانش
را به مطالعه
بیشتر تشویق
می کرد.
سعید به همراه
دوستان دیگرش
همچون بهروز
صفری، لیلا
حیدری٬ جلیل
غنی لو و ... در
تلاش بودند
فضای فرهنگی
زنجان که زیر
فشار سیستم در
حال تغییر هویت
و
آسیمیلاسیون
بود را به
حالت اولیه
خود برگردانند.
این افراد پس
از تلاشهای بی
وقفه توانستند
فضای فرهنگی
شهر زنجان را به
حالت اولیه آن
برگردانند و
البته حاکمیت
از این امر
بسیار نا
خرسند بود و
انتقام این عمل
سعید و
دوستانش را با
شکنجه بی
امانشان در بند
۲۰۹ زندان اوین
از آنها گرفت.
سعید و
اتهامات واهی
حکومت ایران
در ماههای
گذشته بارها
از طریق صدا و
سیمای استانی
زنجان سعید را
به اتهام
جاسوسی متهم
می کند اما
واقعیت این
است که سعید
به هیچ مدرک
محرمانه ای
دسترسی
نداشته تا به
فرض محال
جاسوسی کند.
آنها می
توانند سعید
را شکنجه
کنند.آنها می
توانند زیر
شکنجه های
طاقت فرسای ۷
ماهه در زندان
اوین از سعید
و دوستانش
اعتراف
بگیرند آنها می
توانند بر
اساس
اعترافات
ساختگی سعید
را به ۸ سال
زندان محکوم
کنند اما آنها
نمی توانند و نخواهند
توانست روح
آزادیخواهی،
عدالت طلبی،
انساندوستی و
عشق به وطنش
را در قلبش
مهار کنند.
بنده به عنوان
کسی که از
نزدیک با سعید
در ارتباط
بودم گواهی می
دهم که سعید نمونه
بارز صداقت،
عشق به
انسانیت و
نمونه بارز یک
انسان دمکرات
آذربایجانی
است.او عاشق
ارزشهای حقوق
بشری است و
رویایی در ذهن
دارد ...
سعید منادی
نگاهی اخلاقی
و
انساندوستانه
در عرصه سیاست
و مبارزه
آذربایجانیها
است و راهی که
وی شروع کرده
است هم اکنون
الگوی بسیاری
از جوانان
آذربایجان
است. جرم سعید
آگاهی بخشی و
مبارزه با جهل
است. جرم متین
پور دفاع از
حقوق بشر است.
گزارشات
جدید از شکنجه
ی فعالین
آذربایجانی در
بازداشتگاه
وزارت
اطلاعات
گزارشات
جدید رسیده از
شکنجه ی شدید
جمعی از فعالین
سیاسی
آذربایجان در
بازداشتگاه
وزارت
اطلاعات در
تبریز حکایت
دارد.
به گزارش
سانا در حالی
که پیش از این
اخباری از
شکنجه ی شدید
یونس سلیمانی
و یوروش
مهرعلی بیگلو
منتشر شده بود
خبرهای رسیده
نشاندهنده ی
اعمال این
فشارهای روجی
و جسمی بر
دیگر فعالین
می باشد.
شهرام
رادمهر،
بهبود
قلیزاده و
اکبر آزاد، سه
تن از فعالین
شناخته شده ی
حرکت ملی
آذربایجان
جنوبی از
بارها ضرب و
شتم وحشیانه ی
خود توسط
باتوم، باتوم
برقی و... در
سلولهای
انفرادی
بازداشتگاه
وزارت
اطلاعات خبر داده
اند.
به گفته ی
خانواده های
این سه فعال
سیاسی در پی
این شکنجه ها
و ضربات، 2 دندان
استاد اکبر
آزاد شکسته
شده و در اثر
آسیب دیدگی
جدی استخوان
فک ایشان،
تغذیه ی ایشان
با مشکل جدی
روبرو شده
است. در عین
حال بهبود قلیزاده
و شهرام
رادمهر،
فعالین
برجسته ی حرکت
ملی در دیدار
با خانواده
های خود از
بیهوش گشتن
چندین باره در
زیر ضربات
مامورین اطلاعاتی
خبر داده اند.
به گفته ی
آنان مامورین
امنیتی در ضرب
و شتم آنان از
انواع وسایل
همچون باتوم،
باتومهای
برقی، فنر و...
استفاده نموده
اند.
گفتنی است
پیش از این
یونس سلیمانی
مدیر مسئول
سابق نشریه
دانشجویی
"ایلدیریم"
دانشگاه بوعلی
سینای همدان و
فعال دانشجویی
آذربایجانی
با دادن شوک
الکتریکی در
بازداشتگاه
اداره
اطلاعات
تبریز شکنجه و
دچار ناراحتی
قلبی شده بود.
یوسف
سلیمانی
برادر این
فعال
دانشجویی می
گوید «طی
ملاقاتی که
روز چهارشنبه
٣ شهريور ٨۹ در
زندان تبریز
با برادرم
داشتم متوجه
شدم که وی با
دادن شوک
الکتریکی و
تزریق
آمپولهای
روانگردان
شکنجه شده است.»
به گفته وی
برادرش زیر
این شکنجه ها
سه بار دچار
ناراحتی قلبی
شده و مدت سه
روز در
بیمارستان
سپاه تبریز
بستری شده است.
خبر شکنجه
یونس سلیمانی
در حالی منتشر
میشود که
تعدادی از
فعالین
بازداشتی
آذربایجانی در
بازداشتگاه
اداره
اطلاعات
تبریز در
ملاقاتی که با
خانواده
هایشان داشته
اند خبر از
شکنجه آیت مهرعلی
بیگلو داده و
گفته اند که
صدای وی را
شنیده اند که
زیر شکنجه
مامورین
فریاد می
کشیده است.
آیت
مهرعلی بیگلو
از نزدیک به
سه ماه پیش تا
کنون هیچ گونه
تماسی با
خانواده نداشته
و خانواده وی
برای اطمینان
از عدم شکنجه
او به بازپرسی
شعبه چهارم
دادسرای
عمومی و انقلاب
تبریز مراجعه
و خواستار
ملاقات و یا
مشاهده چهره
آیت مهرعلی
بیگلو شده اند
اما قاضی هاشم
زاده بازپرس
پرونده اعلام
کرده است که
بدلیل امنیتی
بودن پرونده
نمی تواند
اجازه ملاقات
خانواده این
فعال
آذربایجانی
را صادر کند.
گزارش
رادیو زمانه
از وضعیت
فعالین مدنی
آذربایجانی
در زندانهای
ایران
رسانههای
فارسی زبان،
اغلب مورد
انتقاد قرار
میگیرند که
حوادث سیاسی،
اجتماعی،
فرهنگی و بخصوص
دستگیریهای
فعالان سیاسی
و مدنی در
شهرستانهای
ایران را کمتر
پوشش خبری میدهند.
یکی از این
حوادث، حملهی
بسیجیها در
روز بیستم
تیرماه ۱۳۷۸
به دانشگاه
تبریز بود که
منجر به زخمی
و کشته شدن و
همچنین
دستگیری و
پایین کشیدن
دانشجویان
زخمی از تخت
بیمارستانها
شد.
به گفتهی
نادر ضامن،
دانشجوی سابق
رشتهی پزشکی
در تبریز، عدهای
از جمله خود
وی با تیر چند
بسیجی، زخمی
شدند. همچنین
دختری از
آخرین طبقهی
خوابگاه
دختران تبریز
به پایین
پرتاب و کشته
شد.
به عقیدهی
برخی از
فعالان
اجتماعی
آذربایجانی،
نظیر چنین
حوادثی،
انعکاس
درخوری در
رسانهها
نیافته است و
تنها بخشی از
آن به کمبود
منابع قابل
دسترس برمیگردد.
فعالان
دانشجویی در
زندان
یاشار
حکاک پور،
مسئول روابط
عمومی انجمن
دفاع از
زندانیان
سیاسی
آذربایجان،
در مورد دستگیریهای
اخیر میگوید: «ازجمله
باید به یونس
سلیمانی،
دانشجوی دانشگاه
همدان و مدیر
مسئول سابق
نشریهی
دانشجویی
ایلدیریم
اشاره کرد، یا
به احمد آقایی
دبیر کانون
فرهنگی
دانشگاه
همدان و نعیم
احمدی و آدین
خواجهای،
دانشجویان
دانشگاه
تبریز و عدهی
دیگری که
بیشتر از
فرهیختگان
جامعهی
آذربایجان
هستند.
خلاصه بین
آنها دکتر،
مهندس،
نویسنده و
شاعر وجود
دارد و همگی در
زندان به سر
میبرند. بر
اساس اخباری
که برای ما
آمده، یونس سلیمانی
را با دادن
شوک الکتریکی
و تزریق آمپولهای
روانگردان به
شدت مورد
شکنجه قرار
دادهاند. در
ملاقاتی که
خانوادهی وی
با او داشتند،
وضعیت این
دانشجو را
بسیار وخیم
توصیف کردهاند.»
بازداشت
به خاطر شادی
دستگیریهای
آذربایجان
اما تنها
منحصر به
دانشجویان نیست.
حتی فعالین
مدنیای که
سازماندهی
جشنی به نام
جشن طبیعت را
در این منطقه
بر عهده
داشتند،
دستگیر شدند.
گوبی که پاسخ
شادی در دل
طبیعت، زندان
و دستگیری است.
داریوش
عندلیبیان
یکی از آنهاست
که اکنون به
قید وثیقه
آزاد و منتظر
دادگاهش است.
ماجرا را از
زبان خود وی
بشنویم: «۱۳
فرودرین مثل
سالهای قبل
برنامه
داشتیم؛
موسیقی و رقص.
مردم هم
استقبال خیلی
زیادی از این
برنامه کردند.
به گفتهی
ماموران
امنیتی بین
هفت تا هشت
هزار نفر آمده
بودند. از یکی
از عاشیقهای
معروف ارومیه
نیز دعوت کرده
بودیم. متاسفانه
نیروهای
امنیتی
برنامه را
مختل کردند،
مرا دستگیر
کردند و با
خودشان بردند.
مردم
تهدید کردند
که اگر مرا
آزاد نکنند،
با آنها درگیر
میشوند. به
همین دلیل
نیروهای
امنیتی مجبور
شدند مرا رها
کنند. به ما ۳۰
دقیقه وقت دادند
که برنامه را
تمام کنیم. به
عاشیق ارومیه
هم اجازهی
اجرای برنامه
ندادند.
نیروهای
امنیتی از نزدیک
از مردم
فیلمبرداری
میکردند.
مردم اعتراض
کردند و
ناراحت شدند.
نیروهای
امنیتی قبول
نکردند که
فیلمبرداری
نکنند. مردم
هم میوه و کفش
و سنگ به سوی
نیروهای امنیتی
پرتاب کردند.
ما به خاطر
اینکه مردم
داشتند صدمه
میدیدند
برنامه را قطع
کردیم. آنها
هم تجهیزات ما
را ضبط کردند.
فردای آن روز
که برای گرفتن
وسایلمان
رفتیم ما را
دستگیر کردند
به اتهام
تبلیغ علیه
نظام، تهدید
امنیت ملی و
تبلیغ مسائل
سیاسی آذربایجان.
پرونده را هم
به ادارهی
اطلاعات
فرستادند. بعد
آن را برای
دادگاه و بازپرسی
شعبهی دو،
آقای خطیب
فرستادند. دو،
سه بار ما را
برای بازجویی
بردند.
میپرسیدند:
چگونه این همه
آدم را جمع
کردید؟ علت و
هدف تجمع چه
بود؟ با چه
کسانی ارتباط
دارید؟ کی به
شما دستور میدهد؟
بعد مرا با
قید ضمانت
آزاد کردند.
بهبود قلیزادی
که چهار ماه
در انفرادی در
زیر فشار بود و
اکنون در بند
عمومی هست،
ضمانت مرا کرد.
پرونده
رابه دادگاه
انقلاب
مهاباد ارجاع
دادند. کسانی
که با ما
دستگیر شدند،
ستار برازش،
یوسف سودبر،
سجاد عزیزی و
بابک آکسون
بودند که همه
با گذاشتن
ضمانت و وثیقه
آزاد شدیم.
بابک اکسون،
صاحب شرکت
اینترنتی در
میاندوآب بود
که از آن موقع
به بعد شرکت
ایشان را
تعطیل کردند و
شورای تامین
امنیت شهری
اجازهی
فعالیت به
شرکت او را
نمیدهد.»
بازداشت
دیگر فعالان
مدنی
یاشارحکاکپور،
فعال حقوق
بشر، با تاکید
بر اینکه در
ماههای
گذشته، ۴۵
فعال مدنی
آذربایجانی،
درپی دستگیریهای
گسترده
بازداشت شدهاند،
ادامه میدهد: «فعالان
آذربایجانی
که از
اردیبهشت و
خرداد ۸۹ بازداشت
شده بودند، از
جمله آیت
مهرعلی بیگلو،
بهبود قلیزاده،
زهرا و حمید
فرجزاده، حسن
رحیمی و عدهی
دیگری که با
گذشت چهارماه
هنوز در
بازداشت ادارهی
اطلاعات به سر
میبرند،
اکنون به
بندهای زندان
تبریز، بند
هشت که مخصوص
زندانیان
مواد مخدر است
منتقل شدهاند.
در روزهای
گذشته نیز
شاهد دستگیریهای
تازهای در
آذربایجان
بودیم که حسن
والایی، فعال
مدنی
آذربایجان و
مدیر
کوهنوردی
گلجک از آن جملهاند
که روز ۱۳ شهریور ۸۹
توسط ماموران
اطلاعات در
مغان دستگیر
شدند. همچنین
حسین نصیری به
زندان تبریز
منتقل شده، سعید
متینپور،
فعال حقوق بشر
آذربایجانی
که از تیرماه سال
گذشته در
بازداشت و در
اوین به سر میبرد،
ممنوع
الملاقات است.
بر اساس
اخباری که
داریم اجازهی
تلفن نیز
ندارد و
فشارها روی وی
افزایش پیدا
کرده است.»
ساوالان(شهرام)
رادمهر: اگر
فشارها برای
آزادی یوروش
کارساز
نباشد،
خودتان را
برای تشییع جنازه
اش آماده کنید
شهرام
رادمهر در
ملاقات این
هفته با خانوده
اش در زندان
تبریز از
شکنجه های
شدید آیت مهرعلی
بگلو (یوروش)
خبر داده و
گفته است: اگر
خانواده ها و
فعالان بیرون
برای آزادی
یوروش در
روزهای اخیر
نتوانند کاری
بکنند،
بایستی منتظر
مرگ ایشان در
زیر شکنجه های
شدید باشیم.
ساوالان در این
دیدار ضمن
تاکید بر
شکنجه های
شدید تمامی
فعالان در مدت
بازداشت،
گفته است که
بیشترین
شکنجه ها بر
روی یوروش جهت
گرفتن
اعترافات
ساختگی می
باشد.
به گزارش
سانانیوز،
ساوالان
افزوده است که
در طول مدت
بازداشت
شنیدن
فریادهای
یوروش زیر شکنجه
ماموران، یکی
از شکنجه های
روانی برای تمامی
بازداشت
شدگان بود.
بطوری
فریادهای وی
در کل فضای بازداشتگاه
می پیچید.
اکبر
آزاد، بهبود
قلیزاده،
آیدین خواجه
ای و بسیاری
از فعالان
بازداشتی نیز
در دیدار خود با
خانواده
هایشان این
موضوع را مورد
قرار داده
اند. علیرغم
اینکه
دندانهای
آقای اکبر آزاد
شکسته شده،
دست چپ بهبود
قلیزاده زیر
ضربات باطوم
دچار آسیب شدید
شده، یونس
سلیمانی زیر
فشارهای شوک
الکتریکی
سکته کرده و
سایر
بازداشتی ها
زیر این شکنجه
ها صدماتی
جددی را محتمل
شده اند، اصلی
ترین دغدغه
آنهای شرایط
اسف بار
یوروش، همسر ایشان
زهرا فرجزاده(
سونا) و دکتر
لطیف حسنی(آراز
قاراباغلی) می
باشد.
گفتنی است
که از آخرین
تماس تلفنی
یوروش مهرعلی
بیگلو بیش از
دو ماه می
گذرد، با گذشت
بیش از 133 روز از
بازداشت
ایشان هنوز
خانواده
ایشان موفق به
ملاقات وی
نشده اند.
هفته گذشته
خانواده
یوروش برای
دیدن فرزند
خود حتی از
فاصله ی دور
درخواست
ملاقات کرده
بودند که قاضی
پرونده این در
خواست را به
دلایل امنیتی
غیر ممکن ذکر
کرده است.
همچنین
همسر ایشان
خانم زهرا
فرجزاده
(سونا) نیز که
در 93مین روز
بازداشت خود
به بسر می
برد، تنها یک
تماس کوتاه
تلفنی با
خانواده خود
داشته و هیچگونه
ملاقاتی به وی
داده نشده
است. تاتار
کودک سه ساله
این زوج از اول
بازداشت پدر و
مادر خود از
دیدار والدین
اش محروم گشته
است.
آیت
مهرعلی بگلو
(یوروش) از
فعالان با
سابقه حرکت
ملی
آذربایجان
است، که قبلا
نیز در مراسم 21
آذر بر سر
مزار پروفسور
زهتابی در
شبستر و قلعه
بابک دستگیر و
محکومیت خود
را در زندان
اهر سپری کرده
است. ایشان از
دانشجویان
نخبه کشور می
باشد که با
کسب رتبه سوم
در کنکور
کارشناسی
ارشد رشته مدیریت
از دانشگاه
تربیت مدرس
تهران فارغ
التحصیل و از
ادامه ی تحصیل
در مقطع دکتری
منع شده است.
آغاز
چهارمین ماه
بازداشت زهرا
فرج زاده؛
صونای
آذربایجان
|
|
از
بازداشت
یوروش 131روز و
زهرا 91 روز
گذشت و تاتار
دوساله شان،
همچنان چشم به
راه...
زهرا
فرج زاده،
صونای
آذربایجان،
وارد چهارمین
ماه بازداشت
خود شد.
به
گزارش سانا وی
91 روز گذشته را
در سلول انفرادی
گذرانده و از
آخرین تماس وی
بیش از 70 روز می
گذرد. این در
حالی است که
هیچگونه خبری
از وضعیت وی و
سلامتی ایشان
در دست نیست.
گفتنی
است مامورین
امنیتی
هرگونه تماس
با زهرا فرج
زاده، پینار
فرج زاده و
یوروش مهرعلی
بیگلو را
ممنوع اعلام
نموده اند.
از
سوی دیگر قاضی
حملبر، رئیس
شعبه ی یک
دادگاه
انقلاب
اسلامی
تبریز، از
تمدید قرار
بازداشت
ایشان برای دو
ماه دیگر نیز
خبر داده است.
بی خبری از
وضعیت دکتر
لطیف حسنی در
بازداشتگاه
اطلاعات
تبریز
|
|
نزدیک
به 4-ماه است که
از بازداشت
دکتر لطیف حسنی
(آراز
قاراباغلی) در
اداره
اطلاعات
تبریز میگذرد،
در این مدت
هنوز خانواده
وی موفق به
ملاقات با
ایشان نشده
اند و مراجع
قضائی و اداره
اطلاعات
تبریز پاسخگوی
پیگیریهای
خانواده این
فعال مدنی در بند
نیستند.
به
گزارش سانا
نزدیک به یک
ماه است که
مراجع ذی ربط
و اطلاعات
تبریز اجازه
تماس تلفنی با
خانواده را به
وی نداده اند
و این نگرانی
اعضای
خانواده
ایشان را
چندین برابر
نموده است .
دکتر
لطیف حسنی در
سوم خرداد 89 در
کرج دستگیر و به
تبریز انتقال
داده شده و در
بازداشتگاه
اطلاعات
تبریز در بند
است، در این
مدت وی به مدت
یک ماه در
اعتراض به
دستگیری،
شکنجه و بازجویی
های خشن بازجویان
را در اعتصاب
غذا بوده است.
گفتنی
است دکتر لطیف
حسنی دارای
دکترای حقوق بین
الملل از
دانشگاه باکو
و مدرس مؤسسات
عالی و
دبیرستانهای
کرج از فعالین
سرشناس مدنی و
از مدافعان سر
سخت هویت
آذربایجانی و
از مدافعان
راستین حقوق
بشر است که
مقالات
بسیاری را در
باب دموکراسی
و حرکت ملی
آذربایجان
انگاشته است.
وی
در دوره اخیر
انتخابات
شورای شهر در
شهر کرج اعلام
کاندیداتوری
نموده بود که
توسط شورای
نگهبان رد
صلاحیت شد.
گزارش
صدای آمریکا
از محاکمه
حسین نصیری و
وضعیت فعالین
بازداشتی
آذربایجانی
در زندان تبریز
در گفتگو با
نقی محمودی
وکیل
دادگستری
ساوالان
سسی
انجمن
دفاع از
زندانیان
سیاسی
آذربایجانی خبر
از بیماری
شدید یونس
سلیمانی فعال
دانشجویی
زندانی داده
است. یونس
سلیمانی به
همراه پانزده
تن دیگر از
فعالان
آذربایجانی
در خرداد و
تیرماه گذشته
بازداشت شده
اند. همچنین
گزارشها از
جلسه رسیدگی
به اتهامات
حسین نصیری
فعال مدنی
آذربایجانی
در نهم شهریور
ماه در دادگاه
انقلاب تبریز
حکایت دارد.
اتهامات
وارده به حسین
نصیری نشر دفترچه
ای به مناسبت
روز جهانی
زبان مادری،
انتشار کتابی
با عنوان
آذربایجان
چپاول شده و
عضویت در
تشکیلات
مقاومت
آذربایجان که
خواهان حق
تعیین سرنوشت
برای
آذربایجانیها
است عنوان شده
است. حسین
نصیری در
فروردین ماه
در جریان
همایش دفاع از
دریاچه
ارومیه بازداشت
شد.نقی محمودی
وکیل حسین
نصیری و یونس
سلیمانی در
گفتگو با
فریده رهبر از
صدای آمریکا
درباره وضعیت
موکلین خود
چنین می گوید :
در حقیقت قبلا
آقای نصیری
سال گذشته شش
ماه حکم حبس
تعزیری قطعی
داشتند و قبل
از اینکه این
حکم قطعیت
پیدا بکنه ۱۳ فروردین
ماه در منطقه
دریاچه
ارومیه در
راستای
اعتراض به خشک
شدن دریاچه
ارومیه و عدم
توجه مسئولین
به این امر
دوباره
دستگیر شدند و
دو پرونده در
این ارتباط
برای ایشان،
یکی در
دادسرای اسکو
و دیگری در
دادسرای
تبریز تشکیل
شد که دادگاه
تبریز تشکیل
شد و حکم
نهایی صادر
شده است اما
هنوز به من
ابلاغ نشده
ولی در مورد
پرونده اسکو
هنوز جلسه
دادگاه تشکیل
نشده است.
ایشان از
بابت پرونده
قبلیشان که به
شش ماه حبس
تعزیری محکوم
شده بودند
تقریبا الان
نزدیک به شش
ماه است که در
حبس به سر می
برند و به
لحاظ بلاتکلیفی
پرونده
دیگرشان
امکان
آزادیشان
فراهم نشده
است.صدای
آمریکا -
اتهاماتی که
به آقای حسین
نصیری زده
شده،آیا خود
ایشان این اتهامات
را قبول
دارند؟در
خصوص
عضویتشان در
تشکیلات دیره
نیش هیچ دلیل
و مدرکی در
اثبات این
اتهام وجود
ندارد و ایشان
این اتهام را
به طور جدی رد
کرده اند.در
خصوص کتاب
تالانمیش
آذربایجان
موکل من در
مسئله
انتشار، تهیه
یا تالیف این
نشریه
هیچگونه
دخالت یا
مشارکتی نداشته
است ولی در
مورد چاپ
دفترچه ای که
در خصوص زبان
مادری و زبان
ترکی بوده آن
را قبول می کنند
که ایشان چاپ
کرده اند.صدای
آمریکا - آقای محمودی
وضعیت آقای
حسین نصیری و
سایر موکلین شما
که در زندان
تبریز هستند
چگونه
است؟وضعیت
نگهداری موکل
من و موکلین
دیگرم در زندان
مرکزی تبریز
متاسفانه اسف
بار است. محلی که
نگهداری می
شود از نظر
بهداشتی در
زیر صفر قرار
دارد و از این
نظر موکلین
همه شان در
آنجا از نظر
روحی و جسمی
در عذاب و
اذیت
هستند.صدای
آمریکا - گفته
می شود که
آقای یونس
سلیمانی بیمار
هستندمتاسفانه
وضعیت آقای
یونس سلیمانی
بشدت وخیم
است. ایشان
بلحاظ ابتلا
به دو نوع
بیماری
هپاتیت نوع بی
و سی در وضعیت
جسمی و روحی
وخیمی به سر
می برند و
همچنین دچار مشکلات
تنفسی و قلبی
هستند که همه
این موارد را
من در زمان
تقدیم
وکالتنامه به
قاضی مربوطه نوشتم
و توضیح دادم
و پرونده
پزشکی ایشان
را هم ضمیمه
کردم که
متاسفانه تا
بحال هیچ
توجهی نشده و
جا داره به
لحاظ اتمام
تحقیقات و با
توجه به اینکه
بعضی از این
موکلین سه یا
چهار ماه
زندان بودند
برای آزادی
این افراد تمهید
مقدمات بشود
تا بیش از این
در حبس نمانند
و آزاد شوند.
يکشنبه ۲٨ شهريور ۱٣٨۹ -
۱۹ سپتامبر
۲۰۱۰
http://www.4shared.com/video/ISleBwaH/Nagi_Mahmudi.html