Congress of Nationalities for a Federal Iran

Democracy ● Freedom ● Pluralism

www.iranfederal.org

اطلاعیه کنگره ملیت های ایران فدرال

در باره انتخابات ریاست جمهوری ایران

کارزار تبلیغاتی کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری با نزدیکتر شدن تاریخ انتخابات داغتر شده است. یکی از وجوه بارز افتراق این دوره از انتخابات با دوره های پیشین، مطرح گردیدن مسئله ملی برای نخستین بار در مبارزات انتخاباتی، و حتی تبدیل شدن آن به موضوع اصلی این دوره از انتخابات است. بدیهی است که این امر اتفاقی نیست و یا از علاقه کاندیداها به ملیت های محروم از حقوق ملی خود ناشی نمیشود. این در حالی است که نه همهی ایرانیان، فارغ از هر نوع ملیت، جنسیت و دین و مذهبی میتوانند کاندیدا شوند و نه آزادند که به کاندیداتورهای منتخب و مورد اعتماد خود رای دهند. زیرا که برای بخشی از مردم ممنوعیت قانونی و آشکارا و برای بخش دیگری موانع پنهانی جهت کاندیداتور شدن وجود دارد که عملا و علنا انتخابات را بویژه با وجود نظارت استصوابی شورای نگهبان از محتوای اصلی و دمکراتیک خود تهی ساخته است

از بدو بنیانگذاری جمهوری اسلامی تا به امروز طرح مطالبات ملی ملیت هاي خارج از دايره حكومت بلاانقطاع ادامه داشته ، جنبش های گسترده ای در نقاط مختلف ملی بروز کرده و هنوزهم عمدتا در شکل مسالمت آمیز خود ادامه دارد. گسترش و تداوم این جنبش ها نشان میدهد که ملیت ها از بیداری ملی آگاهانه و ژرفی برخوردار هستند و تا زمانی که خواست های برحقشان برآورده نشود، نستوه و پیگیرانه به راه خود ادامه خواهند داد.

کنگره ملیت های ایران فدرال نیز از طریق افشای سیاست ضد ملی جمهوری اسلامی، انعکاس اخبار جنبش های ملی در رسانه ها ومطبوعات بین المللی و شناساندن ملیت ها و برقراری ارتباط با نهاد ها و مؤسسات بین الملی، به سهم خود نقش در خور توجهی در تعمیق و تداوم این جنبش ها داشته است.

چهارتن از کاندیداهایی که از ميان ٤٧٠ کانديداتوراز غربال نهایی شورای نگهبان گذشته اند، با در پیش گرفتن سفرهای انتخاباتی به مناطق ملی و پیش کشیدن "مشکل قومیتها" ، تلاش میکنند بر شمار رأی دهندگان خود بیفزایند. از میان اینان مهدی کروبی، که خود به ملیت لر تعلق دارد، ظاهرا ابتکار عمل را بدست گرفته و با ارائه برنامه انتخاباتی خویش وعده حل معضلات " اقلیت های قومی و مذهبی " را در چهارچوب قانون اساسی موجود جمهوری اسلامی میدهد. این شعار تبلیغاتی کروبی بدلایل مختلف حیله انتخاباتی و فریب توده رأی دهنده است. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هیچ اصلی حقوق ملی ملیت ها را تضمین نمیکند. در شرایطی که اصولی چون اصل پانزدهم قانون اساسی، که صراحتا استفاده از زبانهای محلی و قومی در مطبوعات و رسانه های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس را آزاد اعلام میکند، آشکارا پایمال میشود، چگونه میتوانند امثال کروبی ها اجراي اصول 15 و 19 را تضمين كننى و يا حقوقی را که در هیچ جای قانون اساسی فرمایشی جمهوری اسلامی درج نشده است، به ملیت ها اعطاء کنند؟

در ضمن استفاده اصطلاح "اقلیت های قومی" در رابطه با ملیت ها، خود بیانگر عدم صداقت طرح کننده آن وبه رسمیت نشناختن وجود ملیت های ملیونی ایران است. چهارچوب کاربرد اصطلاح "اقلیت" محدود است. "اقلیت" در ارتباط با انسانهای منفرد ، بدون عامل سرزمین (چون ارامنه ساکن تهران)، تعریف میشود. از اینرو استفاده از "قوم" و "اقلیت" اجتماعی از افراد همزبان و همفرهنگ را که از دیر باز در محدوده سرزمین مشخص، با فرهنگ و تارخ مشترکی زندگی میکنند، در بر نمیگیرد. بنابراین شعار انتخاباتی کروبی شامل ملیت ها که اقلیت نیستند، نمیشود.

مزید برآن طبق اصل یکصد و پانزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی رئیس جمهور باید مؤمن و معتقد به مذهب رسمی کشور یعنی شیعه اثنی عشری باشد. معتقدان به مذاهب دیگری چون سنی و يا از جنسيت زن از حق انتخاب شدن "قانونا" محرومند. بعبارتی میلیونها بلوچ، عرب، کرد، ترکمن و عملاً نيمى از جمعيت ايران يعنى زنان غیره اجازه دارند سر صندوقهای رأی صف بکشند، رأی دهند و کاندیداهای برگزیده شورای نگهبان را انتخاب کنند؛ لیکن حق ندارند انتخاب شوند. این اصل قانون اساسی یکی از ابتدایی ترین اصول انتخابات که همانا عمومی بودن آن است را زیر پا میگذارد. از اینرو انتخابات ریاست جمهوری نه تنها آزاد نیست، که مشروعيت قانونى و حقوقى خود را که از مجموعه ساکنان ايران و عارى از تبعيض حاصل نمايد نيز ندارد. در چنین شرایطی دادن وعده های انتخاباتی مبنی بر دفاع از حقوق "اقوام " و یا "اقلیت" ها را نمیتوان چیزی جز عوامفریبی ملیت ها تلقی کرد زيرا که در بھترين حالت يک رئيس جمھور حتى اگر منتخب بخشى از مردم ايران ھم باشد چيزى جز آلت دست و مجرى نيات ولى فقيه در جھت تعميق سياستھاى ارتجاعى تماميت خواھانه سياسى و مذھبى آن نخواھد بود۔

جمهوری اسلامی با برگزاری چنین نمایشی میخواهد افکار عمومی جهان و نهادهای بینالملی مدافع آزادی و حقوق بشر را به انحراف بکشاند که گویا در سیستم ولایت فقیه جمهوری اسلامی انتخابات صورت میگیرد و مردم بر سرنوشت خود حاکماند! و نیز با کشاندن مردم به پای صندوقهای اخذ رای چنین نشان دهد که از پشتیبانی مردم برخوردار است.

مردم ایران عمومآ و بویژه ملتهای تحت ستم مضاعف ىر ایران و زنان به ماهیت واقعی و غیر دمکراتیک جمهوری اسلامی بخوبی پی بردهاند و به تجربه دریافتهاند که جابجائی در عناصر درون حاکمیت کمترین ئآثیری بر بهبود وضع زندگی و تآمین خواستههای اساسی آنان نداشته و نخواهد داشت.

وجود چنین حقایقی و نیز ممانعت از حضور احزاب سیاسی در عرصه رقابتها انگیزهای برای مشارکت در چنین انتخاباتی را برای هیچ انسان آزاده و آزاداندیشی باقی نمیگذارد۔

ملیتهای تحت ستم مضاعف ىر ایران در خلال 30 سال سلطه استبدادی جمهوری اسلامی مدام بجرم مطالبات آزادیخواهانه و حقوق ملی خود به شدیدترین وجه و وحشیانهترین شیوهها سرکوب و مورد اجحاف و تبعیض قرار گرفتهاند. آزادیخواهان و ملیتهای تحت ستم ىوگانه در ایران رهائی و نیل به آزادی و تآمین حقوق ملی خود را نه در شرکت در نمایش انتخاباتی رژیم بلکه در مبارزه پیگیر با این رژیم قرون وسطائی میبینند و با عدم شرکت در چنین نمایشی بعنوان شیوهای از مبارزه٬ مانع آن خواهند شد که جمهوری اسلامی ایران در به انحراف کشاندن افکار عمومی به اهداف خود نایل آید.

کنگره ملیتهای ایران فدرال با درک حقایق موجود و با شناخت از ماهیت ضد بشری جمهوری اسلامی و در راستای مبارزه با سيستم ارتجاعى حاکم بر اين باور است که عدم حضور مردم ايران و بويژه زنان و مردان مبارز مليتھاى تحت ستم در مکانهای اخذ رآی ، رژیم جمهوری اسلامی را در نیل به اهداف شوم و به انحراف کشاندن افکار عمومی با ناکامی مواجه ساخته و به جهانیان نشان داده خواھد شد که رژیم ولایت فقیه نه تنها از مشروعیت و حمایت مردمی برخوردار نیست بلکه به عنوان رژیمی ناقض حقوق بشر که با دمکراسى٬ عدالت٬ برابری زن و مرد و حقوق ملی ملیتهای ایرانی در ستیز است، از دیدگاه مردم ایران نامشروع و محکوم به زوال است.

شورای مرکزى

کنگره ملیت های ایران فدرال

دوم خرداد 1388