شنبه ۲ خرداد ۱٣٨٨ - ۲٣ می ۲۰۰۹
ساوالان
سسى
صبح امروز جمعه ۱/۳/۸۸ به همراه
همسرم مهندس
علیرضا فرشی
برای شرکت در
مراسم ورزش همگانی در
محل ائل گؤلوی
تبریز به سوی
این پارک
روانه شدیم. هنگامی
که تاکسی به خیابان
راهنمایی که
تنها خیابان
مرکز شهر به سوی
ائل گؤلو است
نزدیک شد
متوجه شدیم که خیابان
به بهانه
راهپیمائی
همگانی بسته
است و
بنابراین
راننده ما را
از راههای فرعی به سمت
پارک ائل گؤلو
برد.
در پارک
ائل گؤلو
جمعیت عظیمی
از خانواده های
تبریزی که به
گفته شبکه سه
سیما بیش از ۳۰۰ هزار نفر بود
در قسمتهای
داخلی و بیرونی پارک
ائل گؤلو تجمع
کرده بودند. مراسم
رسمی برنامه
صبح و نشاط
شبکه سوم نیز پایین پله
های بیرونی
پارک در حال
اجرا بود. مجری
های برنامه
مذکور از
تهران و تبریز بوده و
همه آنها نیز
تنها به زبان
فارسی صحبت می
کردند و تنها
زمانی مردم گفتگو به
زبان خود را
از بلندگو می
شنیدند که مجری
تبریزی مجبور
به اعلام پیام
مهمی همچون
دوری از
کابلهای
فیلمبرداری
به مردم می شد. مردم
تبریز که در
شهر خود تشنه نشان دادن
فرهنگ و
زبانشان از
طریق رسانه
گروهی بودند
هنگام شنیدن
کلماتی چون آذربایجان
و موسیقی
آذربایجانی و
لباس آذربایجان
و... با تشویقها
و سوتهایشان احساسات
خود را بیان می
کردند. در این
حین از میان
تمام افراد
حاضر در محل
قرعه کشی ای با جوایزی
چند از جمله ۳
دستگاه
خودروی پراید
در حال انجام
بود و هنگام
اعلام برندگان
قرعه کشی ۳
خودرو،
ارتباط تبریز
با مرکز شبکه ۳ در
تهران قطع شد. در
این حین
مردم که دقیقه
ها انتظار
کشیده و خسته
شده بودند
شروع به سر
دادن شعارهای همیشگی
آذربایجان
همچون "یاشاسین
آذربایجان" و
تشویق تیم
تراکتورسازی
تبریز نمودند. در این
بین نیروهای
امنیتی شروع
به تهدید تعدادی
از مردم شعار
دهنده کردند. پس
از اتمام
مراسم نیز
مردم با در
دست داشتن
پلاکاردهایی
با شعارهای "هارای
هارای من تورکم" ، " اؤز
دیلینده
مدرسه
اولمالیدیر
هر کسه" اقدام
به مطرح کردن
خواسته های قانونی و
به حق مردم
آذربایجان از
جمله حق تحصیل
به زبان مادری
و اجرای اصل ۱۵ قانون اساسی
در آستانه
انتخابات
دوره دهم ریاست
جمهوری کردند.
در این میان
طرفداران به اصطلاح
اصلاح طلب میر
حسین موسوی
پلاکاردهای
تورکی را با
خشونت از دست
ملت کشیده و جلوی چشم
مردم اقدام به
پاره کردن پلا
کاردها کردند.
اما مردم
همچنان به سر
دادن شعارهای
قانونی خود
ادامه داده
وصدای "اؤز
دیلینده
مدرسه
اولمالیدیر
هر کسه" در هر جای پارک
ائل گؤلو طنین
انداز شد.
مهندس
علیرضا فرشی
که پلاکارد
اؤز دیلینده مدرسه را
با مقاومت در
دست خود حفظ
کرده بود در
حالی که با
ضرب و شتم
نیروهای امنیتی
مواجه شده و
چشم سمت راست
او و من در اثر
ضربه ی مشت
یکی از
نیروهای لباس شخصی (لباس
ورزشی به تن
داشت) دچار
کبودی شده بود
به روی سکوهای
کنار خیابان
روبه روی
پارک رفته و
با نشان دادن
چشم کبود شده
و پلاکاردی که
در دست داشت
به مردم اعلام کرد که
تنها با مطرح
ساختن یک
خواسته قانونی
و به حق ملت
تورک که در
قانون اساسی
جمهوری
اسلامی ایران
نیز به آن
اشاره شده با
چنین خشونتی
روبه رو شده
ام. در این
هنگام تعدادی
به اصطلاح
اصلاح طلب
شروع به فحش و
ناسزا گویی به
مردم
آذربایجان کرده و از
مهندس
خواستند تا با
به زبان آوردن
اصطلاحی رکیک
پشیمانی خود
را از مطرح کردن خواسته
های ملت
آذربایجان به
زبان آورد. علیرضا
فرشی این
افراد و
نیروهای امنیتی را به
آرامش دعوت
کرد و از آنان
خواست تا
خشونت و توهین
به خرج ندهند. اما آنها به
سوی وی و من که
از ابتدای
مراسم همراه همسرم
بودم حمله
کردند . در این
میان فرزندان
غیور
اذربایجان
نیز سعی در
حفاظت از ما
در برابر
خشونت این
افراد داشتند. لازم به
ذکر است که
نیروهای امنیتی
در این بین از
قرار گرفتن
دختران
آذربایجان
داخل این
ازدحام سعی در
سوئ استفاده
داشتند و اقدام
به ایجاد
مزاحمتهای
اخلاقی به
دختران کردند که
البته با
برخورد
دختران مواجه
شده و طبق
دیده های من
یکی از آنها
از سوی یکی از
دختران با
شکستن عینکش
به عقب رانده
شد . فریادهای
من و مهندس
فرشی نیز همچون دیگر
مردم با شعار "
اؤز دیلینده
مدرسه " ادامه
داشت که در
این هنگام من
با پاشیده
شدن اسپری اشک
آور به صورت
مستقیم به چشم
راستم مجبور
به خروج از
جمعیت شدم و فقط دز آن
لحظات
فریادهای
همسرم را که
به زور کشیده
و برده می شد را شنیدم.
گفتنی
است فیلم این
مراسم در گوشی
موبایل اکثر
مردم حاضر در
محل وجود دارد اما
برخی با شکستن
دوربینهایشان
مواجه شده اند.
با این حال
فیلمها و
تصاویر مراسم در حال
انتشار است.