گزارشی دومین روز تحصن دانشجویان دانشگاه صنعتی سهند تبریز

خبرنامه امیرکبیر: دانشجویان متحصن دانشگاه صنعتی سهند تبریز در حالی وارد دومین روز از تحصن خود شدند، که شب گذشته را در ساختمان اصلی دانشگاه و در هوای سرد و زمین سخت به صبح رسانیدند. جمعا ۵۰۰ دانشجو در طی روز و ۱۰۰ دانشجو در طی شب در این تحصن فعالانه حضور دارند.

 

دانشگاه مطابق با روال همیشگی خود برای تهدید و ارعاب دانشجویان دختر بدلیل خوابیدن شبانه در دانشگاه، اقدام به تماس های مکرر و تهدید کننده با خانوادهایشان نمود، اما دانشجویان دختر اعلام نمودند که تا گرفتن نتایج مطلوب، همچنان شب ها را، در ساختمان های اصلی دانشگاه و همیار با پسران، در زمین سخت و هوای سرد سهند به صبح خواهند رساند.

 

از دیگر نکات بسیار مهم در روز اول اقدام دانشگاه در برگزاری یک جلسه فوری با جمع منتخبی از دانشجویان بود که بدلیل حضور دکتر زاهد، معاونت فرهنگی دانشجویی و حسینی، ریاست حراست و بدلیل آنکه دانشجویان متحصن پیشتر در بند اول خواسته های خود، خواستار عزل این دو بودند، جلسه با ترک جمع منتخب دانشجویان از دفتر برگزاری جلسه در محل ریاست دانشگاه و اعلام این نکته که فقط و فقط با حضور شخص ریاست دانشگاه و بدون حضور این دو مسئول، به برگزاری جلسات در روزهای آینده اقدام خواهند نمود، خاتمه یافت.

 

همچنین دانشجویان اعلام کردند که از امروز بعدازظهر برخی از دانشجویان دست به اعتصاب غذا خواهند زد، و تمامی عواقب این حرکت بر عهده دانشگاه و مسئولین آن خواهد بود. ضمن آنکه انجمن اسلامی دانشجویان، شورای صنفی، کانون شعر و ادب، کانون موسیقی و تمامی انجمن های علمی در این دانشگاه حمایت کامل خود را از تحصن دانشجویان و بندهای درخواستی اعلام نمودند.

 

موارد درخواستی دانشجویان در این تحصن به قرار زیر است :

1- استعفای دکتر زاهد، معاونت دانشجویی فرهنگی و حسینی، ریاست حراست دانشگاه

۲- عذر خواهی رسمی و علنی دکتر قالیچی، معاونت آموزشی دانشگاه

۳- عدم تفکیک جنسیتی

۴- لغو احکام کمیته های انضباطی در ترم های اخیر

۵- عدم تبعیض جنسیتی میان فعالین و تشکل ها در فعالیت های فرهنگی مرتبط با امور فرهنگی

 

لازم به ذکر است خطوط اینترنتی دانشگاه تبریز برای جلوگیری از پخش اخبار قطع شده است.

 

 

دوشنبه ۲م اردیبهشت ۱۳۸۷

تجمع دانشحویان دانشگاه صنعتی سهند تبریز در اعتراض به هتک حرمت دختران دانشگاه

 

 

خبرنامه امیرکبیر: تجمع اعتراض آمیز جمع کثیری از دانشجویان دانشگاه صنعتی سهند تبریز نسبت به رفتار وقیحانه ی معاون فرهنگی و دانشجویی، دکتر زاهد و رییس حراست، حسینی، با دختران و وضعیت اسفناک اخلاقی برخی از کارمندان ذی ربط، امروز در صحن دانشگاه بین ساعات ۱۲ الی ۱۴ برگزار شد.

 

بار دیگر جامعه ی دانشگاهی ایران شاهد هتک حرمت به چند دانشجوی دختر بود. پس از وقایع تلخ و تاسف برانگیز تهران، کرمانشاه و سبزوار این بار دانشگاه صنعتی سهند تبریز بود که چنین لکه ی ننگی را بر دامان مسوولین دید.

 

این تجمع توسط جمع کثیری از دانشجویان با هدف اعتراض به فضای مسموم فرهنگی و مخشوش شده ی دانشگاه که توسط مسوولین یاد شده و کارمندان ذی ربط پدید آمده، برگزار شد.

 

به گزارش خبرنامه امیرکبیر، در این تجمع دانشجویان با در دست گرفتن پلاکاردهایی با شعارهایی نظیر “تکرار حادثه کرمانشاه؟” ، “دانشگاه زنده است” ، “نوآوری مسوولین در سال شکوفایی” ، “بی حیایی تا کی؟” در دست داشتند و با سر دادن شعارهایی چون “ننگ بر حراست پوشالی” ، “زاهد، حسینی، استعفا استعفا” ، “دانشجو می میرد ذلت نمی پذیرد” و با خواندن بیانیه ای که خطاب به ریاست دانشگاه، دکتر چناقلو بود، خواستار پاسخگویی به شرایط ناامن اجتماعی فرهنگی دانشگاه بودند.

 

در این تجمع که با استقبال پرشور دانشجویان دختر و بصورت خود جوش برگزار گردید، دختران با اعلام این جمله که: “بدانید دانشجو زنده است و شرافت و وجدان انسانی هنوز پا بر جاست” انزجار خود را از رفتارهای غیر انسانی معاونت فرهنگی دانشجویی و رییس حراست اعلام نمودند.

 

مسوولینی که تا دیروز ادعای اخلاق گرایی و ایجاد فضای سالم و پاک را داشتند و در این راستا از هیچ عملی چون احضار دختران به کمیته ی انضباطی و اعمال رفتارهای غیر اخلاقی در جهت تفکیک جنسیتی دریغ ننمودند، اینک خود و کارمندان ذی ربطشان با رفتارهای غیرانسانی و کتمان حقیقت، فضای فرهنگی دانشگاه را به مخاطره انداختند. در پایان دانشجویان دختر و پسر دست در دست هم به ایراد شعار پرداختند:” دانشجو می¬میرد ذلت نمی¬پذیرد”

 

به گزارش خبرنامه امیرکبیر جمعی از دانشجویان دختر دانشگاه صنعتی سهند تبریز در این زمینه بیانیه ای صادر کردند که متن آن به شرح زیر می باشد:

 

در راستای اتفاقاتی که در طی چند وقت اخیر در دانشگاه رخ داده است بر آن شدیم تا جهت احقاق حقوق دانشجویان و اعتراض به این روند بیانیه ای را صادر کنیم. در دانشگاهی که طرز پوشش و حجاب دختران، محیط فرهنگی را به مخاطره می اندازد، به چند دانشجوی دختر تعرض می شود و تهدید می شویم و مجبور به اختیار کردن سکوتیم.

 

در دانشگاهی که پاسخ چرا جویی وجود چنین زمینه ای در یک محیط آکادمیک، اتهام به وضع نامناسب پوشش دختر قربانی است، چگونه می توان انتظار بالندگی فرهنگی داشت؟ حداقل نیاز یک انسان برای زندگی در هر اجتماعی تامین امنیت وی می باشد که چندی است این حقوق زیر سوال رفته است. ما در محیطی محصوریم که در آن تعامل اجتماعی معمول بین دانشجویان، اعمال منافی عفت به شمار می رود و به شدت محکوم می شود اما تجاوز به حداقل های حقوق انسانیِ یک دانشجو، کارآمدی مسوولان را اثبات می کند!!

 

به بازی گرفتن حرمت و آبروی دانشجویان به عناوین مختلف، از جمله مشخص کردن عده ای به عنوان ناهنجار از جهت پوشش و منش، کمیته های انضباطی به منظور ارعاب دانشجویان و برخورد تبعیض آمیز استادان، از افتخارات دیگر محیط فرهنگی ماست.

 

توهین تا به جایی پیش رفت که گفته شد با حضور دختران، حضور در کلاس امکان پذیر نیست!! تا کجا مجبور به پذیرش عقاید دیگران و عقب نشینی از اعتقادات و تربیت خانوادگی خود هستیم؟ هنگامیکه تمام اعمال و حرکات دیکته وار بر ذهن و قالبمان حک می شود، چگونه انتظار گرفتن حقی که گرفتنی است نه دادنی، می رود؟

دانشگاه طی یک هدف بلند مدت و زیر بنایی قصد خط کشی بین دختران و پسران و در مقابلِ هم قرار دادن آنها را داشته است و در این زمینه با ترفندهای متفاوت و استفاده از افراد مختلف، موفق عمل کرده است. آیا زمان آن نرسیده است که به بازی مسوولین پایان دهیم و با اتحاد، در یک جبهه قرار بگیریم و برای حقوق انسانی خود بجنگیم؟ مسوول ذی ربط با صدای هر اعتراضی مسوول پیگیری است. این صدای اعتراض جمعی از دانشجویان است که خواهان احقاق حقوق خود هستند.

بدانید که دانشجو زنده است و شرافت و وجدان انسانی هنوز پا بر جاست.

 

اما ریاست محترم دانشگاه، جناب آقای دکتر چناقلو:

ما دانشجویان معترض خواستار جبران بی تفاوتی های گذشته بوده و شروع آن را نه تنها عذر خواهی رسمی آقایان زاهد، حسینی و قالیچی می دانیم بلکه این شمایید که با عذر خواهی خود، به خاطر وضع موجود و خصوصا لکه ننگی که دامن دانشگاه را گرفته است، می باید حسن نیت خود را به اثبات برسانید.

در پایان لازم به ذکر است که حق پی گیری موضوع را تا زمان رسیدن به نتیجه مطلوب برای خود محفوظ می داریم.