اول ماه مه روز جهانی رزم کارگران را گرامی می داریم!

کارگران ایران امسال در شرائطی به استقبال روز کارگر می روند، که شرائط کشور نه تنها برای آنها، بلکه برای معلمان، بازنشستگان، کارمندان دون پایه و متوسط و انبوه لشکر بیکاران جهنمی است که کرونا نيز برآن اضافه شده است. شيوع پاندومى کرونا و ناتوانى کل نظام فقاهتى و دولت منصوب آن در مقابله موثربا بيمارى، سبب هرچه سنگينتر شدن شرايط زندگى مردم شده است. آمارهاى نادرست از مرگ و ميرها و انداختن گناه شرايط وخيم مردم و بى کفايتى به گردن «مخلوقات موهومى» نظير اجنه و نظاير آن اعتراف ضمنى به درماندگى کليت اين حاکميت قرون وسطائى است که بعد از هزاره اى سال از گور تاريخ برخاسته است. تلاش براى تقويت خرافات با وورود رسمى اجنه به دستگاه جهنمى، سيستم استدلال تدافعى رژيم جمهورى اسلامى با برهان تازه اى مجهز شده است. اکنون جن و پرى هم جزو دشمنان فعال ما هستند. البته از جمله کارهاى پر رونقى که بيشتر گسترش خواهد يافت جنگيرى و دعا نويسى و ...است که در عين حال به اشتغال کمک ميکند.

بیکاری و گرانی، کارگران و مزد بگیران را بیشتر از اقشار دیگر جامعه زیر فشار و تنگنا گذاشته است. با ادامه ی سیاست های کشور بر باد ده مافیای حاکم و تحریمهای آمریکا، هر روز بر انبوه لشگر بیکاران افزوده شده و کار چانه زنی برای دستمزدهای بهتر را برای کارگران شاغل مشکل تر می کند. 

کارفرمایان با استفاده از لشگر بیکارانی که از فرط استیصال در بیشتر موارد تحت هر شرائط و با هر دستمزدی حاضر به کار کردن هستند، کارگران شاغل را برای کوتاه آمدن از خواسته هایشان تحت فشار قرار می دهند. قراردادهای غیر قانونی سفید امضا محصول این پروسه است.

مبارزات کارگران و کارمندان شرکت واحد تهران ، نیشکر هفت تپه ی اهواز و کارگران راه آهن و برخورد امنیتی با آنها نشان داد که، رژیم اسلامی حاکم صرف نظر از جناحهای سیاسی اش آنها را به چشم دشمنانش می نگرد. هم اکنون دهها نفر از کارگران و معلمان و بازنشستگان با اتهامات امنیتی یا در زندان هستند و یا با شمشیر داموکلس وثیقه های سنگین بیرون از زندان منتظر رسیدگی به اتهاماتشان به سر می برند. رژیم از کشتن نمایندگان کارگران و معلمان و به بند کشیدن آنها در آسایشگاههای روانی نیز ابائی ندارد. 

علیرغم همه ی فشارهای امنیتی، کارگران، کارمندان، معلمان و بازنشسته ها از پای نه نشسته و پا بپای زنان، جوانان و فعالین حقوق ملی ملل غیر فارس به رزم خود برای آینده ی بهتر ادامه می دهند. گسترش مبارزات کارگران در سال گذشته نشان از پیکارهای دامنه دار آینده است.

فراخوان سندیکاها، اتحادیه ها، انجمنهای کارگری و کارمندی، بازنشستگان، معلمان و دانشجویان مترقی دانشگاههای کشور نمونه ی بارزی از این مبارزات و گامی تازه برای همبستگی زحمتکشان، رنجبران و روشنفکران کشور محسوب می شود. 

جنبش فدرال- دموکرات آذربایجان، کارگران و زحمتکشان آذربایجانی و ترک کشور را برای شرکت هرچه فعالتر درمبارزه فر ميخواند. کارگران!... معلمان!... پرستاران!... بیکاران!... بازنشتگان کشور!...
رژیم فساد و سرکوب اسلامیان حاکم - صرف نظر از وابستگی شان به هر جناحی- کشور را به سوی فلاکت و جنگ نوینی پیش می برد. 
رژیم مافیائی حاکم برای ادامه ی عمر ننگین خود، کشور را برای تحریمهای تازه ای آماده می کند. هنگامی که اکثریت اصولگرایان و اصلاح طلبها - با پولهای غارتی از جیب زحمتکشان و خانواده هایشان- فرزندان خود را به آمریکا، انگلستان، کانادا، استرالیا، تایلند  فرستاده و خود تعطیلاتشان را در ویلاهای خریداری شده در کشورهای غربی می گذرانند، کارگران باید بار تحریمهائی را که نتیجه ی سیاستهای ماجراجویانه، توصیه طلبانه و پان شیعی رژیم است، بر دوشهای نحیف خود بکشند.

جنبش فدرال دموکرات آذربایجان همراه با کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و بیکاران کشور طلب می کند:
- تعیین حداقل دستمزد متناسب با تورم موجود در کشور زیر نظر سندیکاها و انجمن های صنفی کارگران و کارمندان.
-مزد برابر با مردان در مقابل کار مشابه برای زنان.
- حق تشکیل سندیکاها و انجمن های صنفی مستقل برای کارگران و کارمندان. سازمانهای صنفی دولت ساخته همچون خانه ی کارگر نماینده ی کارگران نیستند.
- آزادی کارگران و کارمندان زندانی و تمامی زندانیان سیاسی بخصوص فعالین ملی زندانی آذربایجانی.
- اعلام روز اول ماه مه به عنوان تعطیل رسمی.

- ازدیاد حقوق بازنشستگی مناسب با تورم موجود و خانه نشينى اجبارى ناشى از شيوع پاندومى. حق نظارت نمایندگان بازنشستگان بر صندوقهای بازنشستگی. دست دولت از صندوقهای بازنشستگی کوتاه!...
- برقراری بیمه ی بیکاری برای بیکاران.

جنبش فدرال دموکرات آذربایجان ۱- ماى ۲۰۲۰- ۱۳۹۹