سازمان زحمتکشان کردستان ايران کومله

 

ضمن سلام به  دست اندرکاران و فعالين سازمان زحمتکشان انقلابی کردستان ايران، کومله، و با تشکر از دعوت شما از فدراسيون ملل تحت ستم در ايران، برای شرکت در کنگره سالانهء سازمان شما.

 

همچنانکه ميدانيد ، با توجه به اختناق سياسی، فقر اقتصادی و سيطرهء اولترا ناسيوناليسم قومی فارس در داخل و فشار بين المللی، و دگرگونيهای  سياسی  در منطقه از خارج، ايران را در آستانهء تحولات جدی و غيرقابل انکار قرار داده است. بروز جرياناتی چون دوم خرداد که در واقع پاسخی از درون دستگاه دولتی به معضل داخلی کشور بود، جنبش نسبتاً وسيع اعتراضی دانشجويان، اعتلای جنبشهای دمکراتيک ملی متعلق به ملل تحت ستم در ايران و جنبش رو به رشد زنان چالشهای بارزی از سير اين کشور بسوی دگرگونيهای مهم سياسی است.

 

با تمامی اين اوضاع، نابسامانی جدی در ماهيت اپوزيسيون سياسی و خواستگاههای آنان که خود را مدعی جانشينی حاکميت کنونی ارزيابی مي کنند به چشم ميخورد. در يک نگرش عمومی به سياستهای احزابی که، ظاهراً بر شعار دمکراسی پای ميفشارند و با پسوند ايران مزين هستند، تنها جابجايی قدرت سياسی ميان حاکميت کنونی و احزاب سياسی مدعی، از جانب آنان، عين دمکراسی تلقی شده و اساساً اعمال دمکراسی از بالا،  بازتوليد يک حاکميت متمرکز ديگری را هدف قرار داده است. آشکار است که اعمال دمکراسی از بالا در تصادم جدی با دمکراسی، آزادی و برابری است.

 

فدراسيون ملل تحت ستم در ايران، بر اين باور است که تنها راه تحقق دمکراسی در ايران به مثابه اولين گام بسوی انکشاف اجتماعی و نهادينه شدن آن تنها با تکيه بر دمکراسی از پائين ممکن و مقدور است.  بر همين اساس، جنبش دمکراسی خواهی و مدنی، جنبشهای دمکراتيک ملی متعلق به ملل تحت ستم، جنبشهای صنفی زحمتکشان و جنبش مستقل زنان پايه های اساسی دمکراسی از پائين و تکوين يک حاکميت غيرمتمرکز را تشکيل ميدهند.

 

به باور ما، نقش جنبشهای دمکراتيک ملی متعلق به ملل تحت ستم در ايران در تحقق دمکراسی از پائين و تکوين يک حاکميت دمکراتيک و غير متمرکز غير قابل چشم پوشی است. از اين منظر نقش سازمان زحمتکشان انقلابی کردستان ايران و وظيفهء سنگينی که بر عهدهء آن قرار دارد آشکار ميشود. 

 

از سوی ديگر، رشد جنبشهای دمکراتيک ملی ملل تحت ستم در ايران، جمهوری اسلامی و نيروهای متحد آن را در داخل و خارج از حاکميت در موضع واکنشی قرار داده و دسيسه چينی های آشکار و نهانی عليه آن صورت مي گيرد، که ترفند تفرقه افکنی ميان ملل تحت ستم در ايران نمونه بارز آن بشمار ميرود. آگاهی و هوشياری سازمانهای سياسی متعلق به اين ملل و همياری و همکاری اين جريانات با همديگر تنها راه مقابله با اين سياستها از يکسو و تاثير در تغيير افکار عمومی مردم در خصوص حقوق برابر شهروند و برابر حقوقی ملی در ايران است.

 

فدراسيون ملل تحت ستم در ايران، ضمن آرزوی موفقيت برای سازمان زحمتکشان انقلابی کردستان ايران، کومله، در مبارزه عليه اختناق، فقر و ستم ملی، انتظار ميرود نقش فعالی در همياری و همکاری ميان احزاب و سازمانهای سياسی متعلق به ملل تحت ستم در ايران داشته و از انتقال تجارب خود در مبارزه طولانی سياسی دريغ نورزد.

 

زنده باد آزادی

پيش به سوی جمهوری دمکراتيک و فدرال در ايران

 

فدراسيون ملل تحت ستم در ايران