عملیات شاخه زیتون (2)

علی قره جه لو

 

نقش پکک و سازمان های مسلح کرد در چارچوب پروژه خاورمیانه بزرگ

"پیاده نظام ما در منطقه"،  اصطلاحی است که اوباما در مورد "پید" PYD/PYG  یعنی شاخه نظامی "پکک"  PKK در سوریه بکاربرده است.   این نیرو، با حمایت نظامی، تسلیحاتی، لوجستیک، مالی، سیاسی و تبلیغاتی آمریکا، قرار بود طرح تجزیه شمال سوریه و ایجاد کریدوری که بتواند نفت شمال عراق (موصل - کرکوک) را از طریق این کریدور به دریای مدیترانه برساند، ایجاد و سازماندهی شد.  آمریکا و غرب، سازمان پکک را ظاهرا سازمانی تروریست تلقی می کنند، و در عین حال، و با اصرار، پید و دیگر شاخه های آنرا به بهانه ی اینکه سازمانی مستقل از پکک بوده و با آن ارتباطی ندارد، و علیه داعش مبارزه می کند، زیر چتر حمایتی خود گرفته اند.

حمایت همه جانبه از این نیرو در سوریه، تعلیم و تجهیز آن به سلاح های مدرن، نه یک طرح پنهان و سری، که تصمیم مشترک سیا / پنتاگون - رئیس جمهور آمریکا / گنگره آمریکا است.  آمریکا این نیرو را که ستون فقرات آنرا، و از جمله فرماندهی آنرا عناصر پکک و افسران نیروهای ویژه آمریکا مستقر در سوریه تشکیل می دهند، اخیرا با نامی جدید بنام "نیروهای دموکراتیک سوریه"  (SDF)  به افکار عمومی جهان تقدیم کردند.  نام جدید، بعد از لو رفتن ارتباط  پید با پکک، و با پیشنهاد فرمانده نیروهای ویژه آمریکا در سوریه انجام شد.  نیروهای دموکراتیک سوریه، برخی از نیروهای جهادی - سلفی،  معدودی از عشایر عرب سوریه و نیز آن بخش از نیروهای داعش را که با پیشروی ارتش سوریه به سمت شمال رانده شده اند را زیر چتر خود جمع کرده است.  (1)

در سوریه چه اتفاق افتاد؟

آنچه که تا به امروز در سوریه رخ داده است (از مارس 2011)، در معنای کلاسیک آن، و برخلاف آنچه که رسانه های غربی از ابتدا روی آن سرمایه گذاری کرده و تبلیغ کرده اند، نه یک "انقلاب"، که حادثه ای طراحی شده و سازماندهی شده بود.  این واقعیت را وزیرخارجه سابق  قطر "محمد بن جاسم" در مصاحبه ای که با بی بی سی کرده، چنین بیان می کند:  "اجرای این طرح 137 میلیارد دلار خرج برداشت".  در چارچوب این طرح، از 82 کشور مختلف جهان، انواع و اقسام نیروها و عناصر جهادی - تکفیری، قاتلین و مزدوران حرفه ایی شرکت های خصوصی نظیر "بلک واتر"، و مخالفین رژیم ... سازماندهی و روانه سوریه کردند، تا رژیم سوریه را ساقط کنند.  زیرا رژیم اسد حاضر به کوتاه آمدن در مقابل خواست های آمریکا در سوریه و منطقه نشد. شعارعمومی این طرح "اسد قاتل" "اسد باید برود" بود.

البته این واقعیت احتیاجی به تکرار ندارد، و کسی هم مدعی خلاف آن نیست که سوریه کشور گل و بلبل بود.  سوریه نیز مانند بسیاری از کشورهای جهان احتیاج به اصلاحات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی داشت، ولی، نه ویرانی، فروپاشی و نابودی.  سوریه کشوری بود که قرض خارجی نداشت، از لحاظ کشاورزی خودکفا بود، و دارای سیستم آموزش و بهداشت مجانی.  از  یک کشور جهان سوم بیشتر از این چه انتظاری می شود داشت؟  سوریه حتی در مقایسه با سایر کشورهای منطقه از آزادی های بیشتری برخوردار بود.  و حتی صدها بار بیشتر از کشورهایی که همدست آمریکا و اسرائیل در منطقه هستند، نظیر عربستان و امارات متحده عربی .. دموکراتیک تر بود.

حال، کدام عقل سالمی می تواند ادعا کند که که جنگ وکالتی آمریکا با دست سازمان های جهادی، مزدوران حرفه ای و سازمان های مسلح رنگارنگ کردی پکک، پیاده نظام آمریکا در سوریه، بخاطر آزادی، دموکراسی، "فدرالیسم دموکراتیک"، "کنفدرالیسم دموکراتیک" است؟  آمریکا تاکنون به کدام کشور آزادی و دموکراسی و حقوق بشر برده است که می خواهد در سوریه دموکراسی برقرار کند؟  هدف آمریکا ، روشن تر و گستاخانه تر از آن است که کسی بتواند آنرا پنهان کند.  آمریکا با پروژه خاورمیانه بزرگ -  که صدها بار از زبان عالی ترین مقامات آمریکا اعلام شده است -  قصد تجزیه و تکه پاره کردن چهار کشور منطقه و تاسیس "اسرائیل دوم" در وسط این کشورها را دارد.  حضور آمریکا در سوریه، مخالف حقوق بین الملل و منشور سازمان ملل و به هیچ شمردن تمامی نورم های بین المللی است. 

توازن قوا در شمال سوریه

آمریکا با هشت سال جنگ تحمیلی در سوریه، سرانجام نتوانست بشار اسد را سرنگون کند، ولی تجزیه سوریه هنوز هم در دستور کار آمریکا قرار دارد.  طبق فورمول جدید آمریکا، اسد در قدرت خواهد ماند، ولی سوریه تبدیل به فدراسیون خواهد شد.  (وضعیتی مانند شمال عراق که منجر به رفراندوم جدایی شد)  نیروی مسلح این دولت فدراتیو که تحت نام "نیروهای دموکراتیک سوریه" پنهان شده اند همان پید/ پکک است، که اخیرا با عنوانی جدید "نیروهای دموکراتیک سوریه" SDG به بازار عرضه شده است، و قرار است از مرزهای دولت فدراتیو کرد، علیه ترکیه سوریه و عراق حفاظت کند!

در شمال سوریه، آمریکا %30 خاک سوریه را اشغال، و 14 پایگاه نظامی در مناطق اشغالی تاسیس کرده، و بیش از 5 هزار از نیروهای ویژه ارتش آمریکا و مستشاران نظامی - امنیتی - اطلاعاتی نیز در این مناطق مستقر شده اند.  قابل تامل است که مناطق اشغالی آمریکا در سوریه شامل مناطق تامین انرژی دولت سوریه، یعنی میدان های نفت و گاز سوریه است!  (2) 

در جنوب سوریه ارتش اسرائیل به بهانه ایجاد منطقه حایل به دنبال اجرای طرح اشغال بخشی از مناطق جنوبی سوریه است.   داعش هر زمانی که در وضعیت بحرانی گیر کرد و به محاصره ارتش سوریه درآمد، هواپیماهای جنگنده اسرائیل با بمباران مواضع نیروهای ارتش سوریه به امدادش رسیدند.  هم چنانکه حملات هوایی آمریکا در شمال به مواضع ارتش سوریه در همین راستا و با هدف حمایت هوایی از پید/ پکک انجام شده، و می شود.  حمایت اسرائیل از سازمان های ترور در گزارشات سازمان ملل نیز منعکس شده است.  هیئت های ناظر سازمان ملل در بلندی های جولان، کمک های تجهیزاتی اسرائیل به داعش و مداوای زخمی های داعش در بیمارستان های اسرائیل را ثبت کرده اند!

با توجه به واقعیات فوق، از منظر کشورهایی که در معرض تهدید مستقیم آمریکا قرار دارند، تنها راه متوقف کردن پروژه آمریکا، همکاری و اتحاد این کشورهاست.  اتحاد کشورهای منطقه (هرچند رقیب، و حتی دشمن هم) برای دفع  تهدید دشمن مشترک، امری ضروری و اجتناب ناپذیر در ادامه بقای این کشورها، بشمار می رود. 

همچنین، مداخله نظامی ترکیه در شمال سوریه را باید از این دیدگاه بررسی کرد.  ترکیه، که در 24  اگوست 2016 با "عملیات سپر فرات" تا "الباب" پیشرفت و ارتباط عفرین - عین العرب  یعنی کریدور آمریکا - اسرائیل را  از میان قطع کرد.  و اکنون، "عملیات شاخه زیتون" قصد بر چیدن کریدور آمریکا - اسرائیل را دارد.

پیشنهاد اخیر آمریکا به ترکیه، دایر بر ایجاد منطقه امنیتی به عمق 30 کیلومتر از مرز ترکیه به سمت جنوب در شمال سوریه در این راستا قابل ملاحظه است.  هدف متوقف کردن پیشروی ترکیه به سمت منبیچ و شرق رودخانه فرات است.  این پیشنهاد از طرف ترکیه رد شد.  ترکیه متقابلا  مطالبات خود از آمریکا را در 5 ماده به اطلاع آمریکا رساند.  طبق گزارش سی ان ان ترک، مطالبات ترکیه از این قرار است:

1-  آمریکا به هیچ شکلی نباید به پید/ پیج  PYD/YPG اسلحه بدهد.

2-  سلاح هایی که تاکنون داده شده جمع آوری کند.

3-  تعلیم عناصر پید/ یپج را متوقف کند.

4-  به حمایت لوجستیک پایان داده شود.

5-  کلیه روابط و ارتباطات با پید/ یپج قطع شود.

چنان که دیده می شود، مخاطب ترکیه در بحران سوریه نه پکک/ پید، بلکه آمریکا است.  یعنی صاحب کار اصلی.  باز چنان که دیده می شود پکک/پید  که در سوریه (همچنان که  بارزانی در عراق) با پشت گرمی به سلاح و حمایت آمریکا به ماجراجویی کشیده شدند،  به آخر خط رسیدند.  و نهایتا چاره ای جز تسلیم ندارند.  آشتی ترکیه و سوریه،  و تدوین سیاست و استراتژی مشترک در مورد منطقه، و آغاز عملیات مشترک علیه پیاده نظام آمریکا، حلقه اتحاد روسیه - عراق - ایران - ترکیه را تکمیل خواهد کرد.  همچنان که این اتحاد، در مورد بارزانی (مدل عراق) نتیجه داد.  تجربه تاریخی، و تحولات اخیر منطقه یک بار دیگر ثابت می کند، که زیر چتر حمایت و هدایت سیا - پنتاگون  نمیشود انقلاب کرد، "انقلاب روژوا" هیچ نمیتوان کرد.  (3)

پیامدهای عملیات شاخه زیتون

زمانی که عملیات شاخه زیتون، ترکیه و آمریکا را رو در رو قرار داد، سبب نزدیکی بیشتر ترکیه به ایران و روسیه شد.  واشنگتن وقتی دید ترکیه بسیار مصمم است که عملیات شاخه زیتون را تا پاکسازی کامل پکک/ پید در عفرین ادامه دهد، ترجیح داد که حتی خود را نیز نشان ندهد، لذا چتر حمایتی خود از عفرین را برداشت، با این هدف که شاید بتواند روسیه و ترکیه را رو در روی هم قرار دهد.  بدنبال آغاز عملیات زیتون، فرمانده کل نیروهای مسلح آمریکا (CENTCOM)  "جوزف وتل"   Joseph Votel  اعلام کرد:  "عفرین در داخل منطقه عملیاتی نیروهای ائتلافی قرار ندارد"!  (16.1.2018)

"سیپان حمو" Sipan Hemo  فرمانده کل "نیروهای دفاع خلق" YPG   که شاخه نظامی پید/پکک در سوریه است، اعلام کرد:  "با روس ها توافقاتی داشتیم.  اما روسیه یکشبه تمامی توافقات را بهیچ شمرده و به ما خیانت کرد"  (22.1.2018)  یعنی امید آمریکا، در رو در رو قرار دادن ترکیه با روسیه نیز نقش بر آب شد. 

از طرف دیگر ارتش سوریه، فرصت پاکسازی النصره در ادلیب را بدست آورد. و نیز "کنگره دیالوگ ملی سوریه"  در سوچی (روسیه) هر چند با فراز و نشیب هایی، برای حل قطعی بحران سوریه، ابتکار عمل را از دست غرب (کنفرنس های ژنو) خارج کرد.   جنگ بین ترکیه و آمریکا، که تاکنون جنگ نیابتی آمریکا با ترکیه بود، و از طریق پیاده نظام آمریکا در منطقه پیش برده می شد، با سمت گیری ارتش  ترکیه به سوی منبیچ  و شرق رودخانه فرات، رو در روئی مستقیم، بین نیروهای آمریکا و ترکیه را اجتناب ناپذیر خواهد کرد.

اگر به تحولات فوق، از یک دور نمای جهانی نگاه کنیم، تشخیص این واقعیت مشکل نخواهد بود که، دنیا در حال تجربه کردن یک زلزله ژئوپولیتیک است.  این وضعیت با عملیان عفرین سرعت گرفت.  سیستم آتلانتیک قدیمی با رهبری آمریکا در حال فروپاشیدن است، زیرا توازن قدرت در جهان تغییر کرده  و یک جهان چند قطبی در حال شکل گیری است.  آمریکا، نیروها یی را که  تا دیروز در چهارچوب استراتژی منطقه ای خود پرورش داده، تعلیم داده، سازمان دهی و مسلح کرده و  آنها را در چارچوب طرح های خود به میدان جنگ توسعه طلبانه خود فرستاده، دیگر قادر به پشتیبانی از آنها نیست.  از این رو سرنوشت پکک/ پید  جدا از سرنوشت داعش، النصره  در سوریه نخواهد بود.  لذا فریاد هایی نظیر، "بازهم به کردها خیانت شد"، "آمریکا به سرکوب کردها چراغ سبز نشان داد" ...  سودی نخواهد داشت.  پاکسازی سازمان های مسلح کردی که نقش پیاده نظام آمریکا در منطقه، علیه خلق های منطقه، از جمله خلق کرد، را بازی می کنند، به نفع آینده همه خلق های منطقه است.   (4) 

توضیحات:

1)  وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) در سال مالی 2017 برای شرکای خود در سوریه پید/پکک که تحت پوشش "نیروهای دموکراتیک سوریه" (SDG) فعالیت می کنند، 500 میلیون دلار تخصیص داده بود.  این رقم در لایحه بودجه ای که برای سال مالی 2018 آماده شده است به 550 میلیون دلار افزایش یافته است. از این رقم 300 میلیون دلار برای تعلیم و تجهیز، و 250 میلیون دلار برای "نیروهای امنیت مرزی" SDG تخصیص داده شده است.  لازم به ذکر است که بودجه دفاعی آمریکا در سال مالی 2017 ، 692  میلیارد دلار و در سال 2018 به رقم  800 میلیارد دلار افزایش خواهد یافت.

-  سخنگوی وزارت خارجه روسیه، "ماریا زاخارووا" در گردهمایی مطبوعاتی هفتگی خود گفت:  "منطقه امنیتی که آمریکا در منطقه "تانف" (جنوب سوریه) به وسعت 55 کیلومتر بوجود آورده است، بخاطر پنهان شدن نیروهای داعش است که از مقابل ارتش سوریه مجبور به عقب نشینی می شوند.  منطقه امنیتی آمریکا تبدیل به میعادگاه داعشی ها شده است".

از طرف دیگر نماینده دائمی روسیه در سازمان ملل "واسیلی نبنزا"  Vassily Nebenza در گردهمایی شورای امنیت در مورد "عملیات  تروری که صلح و امنیت جهانی را تهدید می کنند" گفت:  "در ماه گذشته، پید/ پکک در مناطق اشغالی آمریکا در سوریه 400 داعشی را آزاد کرده اند.  از این میان 120 داعشی به صفوف "نیروهای دموکراتیک سوریه" SDG پیوسته اند".  عناصر داعش به مناطق تحت کنترل آمریکا/ پید/ پکک پناهنده شده و در آنجا دوباره سازماندهی شده و به مناطق بحرانی سوریه انتقال می یابند. 

http://www.guncel.de/haber/2176/abdden-pyd-pkkya-550-milyon-dolar-yardim

http://www.mynet.com/haber/dunya/rusya-dan-dunyayi-sarsan-aciklama-abd-isid-e-yardim-ediyor-3696016-1

http://www.sanalbasin.com/rusya-isid-militanlari-sdgye-katildi-23544579

 

2)  لازم به یاد آوری است، هر قدمی که ارتش ترکیه در عفرین پیش میرود، دست آمریکا در این جنگ آشکار تر می شود. زیرا سلاح ها و مهمات و تجهیزاتی که به دست ارتش ترکیه افتاده و مصادره می شود نشان می دهد که این سلاح ها و تجهیزات نه برای مقابله با داعش بلکه بخاطر مقابله با ارتش ترکیه به پید / پکک داده شده است.  از جمله موشک های ضد هوایی مدرن.  زیرا داعش هر سلاحی هم که داشته باشد دارای هواپیمای جنگی نیست.  موشک های ضد هوایی MANPAD   که از مدرن ترین سلاح ای زراد خانه آمریکا محسوب می شود، و به علت سبکی می شود آنرا از روی شانه پرتاب کرد، صرفا به قصد هدف گیری هواپیماهای ترک، به پید/ پکک داده شده  است، زیرا آمریکا می دانسته که ترکیه سرانجام، اجازه برپائی یک اسرائیل دوم در جنوب مرزهای خود را تحمل نخواهد کرد.

-  وزارت خارجه روسیه اعلام کرد:  "در ماههای اخیر، ادامه غیر قانونی حضور آمریکا در سوریه، نه بخاطر مبارزه با داعش، بلکه تصرف دارایی های اقتصادی سوریه است.  چنانکه وقتی شبه نظامیان وابسته به ارتش سوریه در منطقه "دیرالزور" برای بازپسگیری مناطق انرژی سوریه علیه سازمان های ترور پکک/ پید ، عملیات نظامی آغاز کردند، آمریکا با بمباران شدید که منجر به کشته شدن بیش از 100 نفر شبه نظامی سوری گردید عکس العمل نشان داد".

https://www.aydinlik.com.tr/pkk/ypg-ile-degil-abd-ile-savasiyoruz-turkiye-subat-2018-1

3)  در، نقش بر آب شدن رفراندوم استقلال بارزانی، که با اصرار و تشویق آمریکا - اسرائیل صورت گرفت دو عامل اساسی نقش داشتند، اول، آنجا خاک عراق بود، و حکومت عراق برای حفظ حاکمیت و تمامیت ارضی خود، مصمم به استفاده از نیروی نظامی بود.  دوم،  کشورهای منطقه، و در درجه اول، ترکیه، ایران، سوریه، و روسیه در مقابل طرح با برپایی یک اسرائیل دوم، متحد شدند.  و این چیزی بود که آمریکا آنرا حساب نکرده بود.  زیرا آمریکا فکر می کرد با دامن زدن به رقابت، و ایجاد شکاف بین ایران و ترکیه به هدف خود خواهد رسید.

امروز، کشورهای آسیای غربی در شمال سوریه، نسبت به شمال عراق در شرایط  مناسب تری قرار دارند.  زیرا اولا، آمریکا نتوانست اسد را سرنگون کند.  سوریه بعد از هشت سال جنگ داخلی تحمیلی، نیروهای همدست آمریکا در سوریه را شکست داده، و در مسیر پیروزی قطعی پیش می رود.  ثانیا،  نیرومند ترین نیروی مسلح منطقه، ارتش ترکیه وارد صحنه شده است.  ثالثا،  آمریکا - اسرائیل، در مقابل جبهه متحد کشورهای آسیای غربی ترجیح دست بردن به سلاح را ندارند، این مسئله در شمال عراق تجربه شد.  در شرایط کنونی، در شمال سوریه، در مقابل همکاری نظامی سوریه و ترکیه هیچ نیرویی قادر به ایستادگی نیست.  آنجا خاک سوریه، و مرزهای ترکیه است.  این را خود آمریکا هم می داند.  از این رو تمام تلاش و محاسبات سیاسی -  دیپلماتیک آمریکا و شرکای غربی اش روی ممانعت از همکاری ترکیه و سوریه متمرکز شده است.   در واقع، معادله شمال عراق،  در شمال سوریه نیز صادق است.  جبهه کشورهای منطقه: ایران، ترکیه، سوریه، عراق، روسیه، در مقابل جبهه:  آمریکا، اسرائیل، عربستان، بارزانی، پکک

دادگاه رضا ضراب در آمریکا ، تصویب نسل کشی ارمنی در پارلمان هلند (بدون توجه به رای دادگاه عالی حقوق بشر اروپا که تبعیت از آن برای اعضای اتحادیه اروپا الزامی است).  دوباره گرم کردن مسئله نسل کشی ارمنی بوسیله رئیس جمهور فرانسه ماکرون، (علی رغم رای دادگاه قانون اساسی فرانسه در رد آن).  همچنین، افزایش تنش اخیر بین ترکیه و یونان در شرق مدیترانه ،همه، در چارچوب ممانعت از همکاری سیاسی - نظامی ترکیه با سوریه قابل درک است.

https://www.cnnturk.com/turkiye/ankaranin-abdden-5-talebi

4)  در پایان دومین هفته عملیات شاخه زیتون، اخبار مربوط به آمادگی تسلیم پکک / پید در عفرین به نیروهای ارتش ترکیه رسید.  امروز در کمتر از سی روز بعد از آغاز عملیات و با وساطت روسیه، تسلیم پکک/ پید نه به ارتش ترکیه، بلکه به ارتش سوریه صورت قطعی یافته است.  یعنی عملیات شاخه زیتون در عفرین به هدف خود، که پاکسازی پکک /پید در عفرین بود، نزدیک، و حاکمیت سوریه بر عفرین و تامین امنیت مرزهای جنوبی ترکیه، صورت قطعی می یابد.