http://asmek-yeni.blogspot.com

http://quluncu.blogfa.com/post-24.aspx

افزایش بی سابقه سرکوب فعالان سیاسی از جانب جمهوری اسلامی ایران

(گزارش آسمک - ۲۶ تیر ۱۳۸۶)

سرکوب و فشار از جانب حکومت جمهوری اسلامی ایران بر علیه فعالیتهای مدنی هر روز ابعاد گسترده تری پیدا می کند. علاوه بر دستگیریهای مداوم و افزایش بی سابقه شکنجه فعالان حرکت ملی آذربایجان در روزهای اخیر شاهد بازداشت اعضای دفتر تحکیم وحدت از جمله مهدی عربشاهی، عبدالله مومنی و بهرام فیاضی، دستگیری فعالان حقوق بشر کرد و آغاز دوباره پروژه اعترافات تلویزیونی هستیم.

کمیته دفاع از زندانیان سیاسی اذربایجان(آسمک) ضمن محکوم نمودن سیاستهای سرکوب و رعب و وحشت حکومت ایران مراتب نگرانی عمیق خود از وضعیت زندانیان سیاسی آذربایجان به ویژه محمد رضا عوض پور نوجوان زندانی شده در تبریز٬ ائلیاز یئکنلی٬ حسین فروهیده٬ ایرج ناجی٬ سعید متین پور و جلیل غنی لو را اعلام می دارد.

با توجه به گزارشها و اخباری که بعضی فعالان سیاسی آزاد شده در روزهای اخیر در اختیار آسمک گذاشته اند٬ احتمال وجود پروژه های اعتراف گیری به صورت فیلمبرداری از فعالان آذربایجانی بسیار جدی می باشد. متاسفانه در چنین پروژه هایی شکنجه های بسیار شدید جسمی و روحی و همچنین ایجاد تهدیدهای جدی برای نزدیکان و عزیزان فعالان سابقه داشته است. با توجه به شیوه بازداشت غیر معمول سعید متین پور فعال حقوق بشر و روزنامه نگار و جلیل غنی لو فعال زنجانی٬ همچنین بی اطلاعی خانواده ایشان از وضعیت آنها و حتی دادن اطلاعات غلط و گاهاْ متناقض در مورد محل نگهداری ایشان از طرف مامورین اطلاعات نگرانیها از احتمل وجود پروژه های مشابه در مورد این دو فعال را بیشتر می کند. آسمک خواستار توجه ویژه به این مسئله از طرف رسانه ها و سازمانهای حقوق بشر می باشد.

آخرین گزارشها از شهرهای آذربایجان

زنجان: از وضعیت سعید متین پور روزنامه نگار و فعال حقوق بشر زنجانی که در ۴ خرداد و جلیل غنی لو که در ۵ خرداد در زنجان دستگیر شده اند٬ اطلاعات زیادی در دست نیست. به گفته خانواده این دو فعال ترک مسئولین دادگاه انقلاب و همچنین اداره اطلاعات آنها را در بی خبری نگه داشته اند. آنها از زنجان به زندان اوین تهران فرستاده شده و احتمالاْ دوباره به زنجان بازگردانده شده اند. با اینحال این مراتب با تاخیر بسیار زیاد به خانواده هایشان اطلاع داده می شود. همسر سعید متین پور از احتمال شکنجه همسرش نگران است. سعيد متين پور قبلاً نیز دوم اسفند ۸۵ مقارن با روز جهاني زبان مادری در زنجان همراه با ضرب و شتم لباس شخصي ها بازداشت شده و پس از تحمل ۱۰ روز حبس در انفرادی  با وثیقه آزاد شده بود. متين پور ۳۲ ساله و فارغ التحصيل رشته فلسفه از دانشگاه تهران است. غنی لو نیز پیش از این در دوم اسفند ۱۳۸۵ همزمان با روز جهانی زبان مادری بازداشت شده و پس از ۲۶ روز بازداشت در سلول انفرادی در زندانهای زنجان و بند ۲۰۹ زندان اوین به قید وثیقه ۳۰ میلیون تومانی آزاد شده بود. غنی لو در این ۲۶ روز تحت شکنجه قرار گرفته بوده است. سازمان عفو بین الملل طی بیانیه ای در روز۷ ژوئن ۲۰۰۷ به بازداشت متین پور و غنی لو اعتراض کرده است.

بنا به گزارشهای رسیده از زنجان بهروز صفری نیز چند هفته است که در بازداشت به سر می برد. خانواده این فعال در نتیجه فشارهای شدید وارده از طرف ارگانهای امنیتی از دادن هر گونه اطلاعات در مورد ایشان خودداری می کنند.

رضا عباسی عضو موسس آسمک در زنجان که پس از تحمل یک سال حبس خرداد ماه امسال از زندان زنجان آزاد شده بود دوباره احضار شده است. نیروی انتظامی زنجان وی را احضار واز وی تعهد گرفته است تا در مراسم روز بابک شرکت نکند. همچنین عباسی از احضار کتبی خود توسط دایره اجرای احکام دادگستری استان زنجان نیز خبر داده است. وی ششم تیرماه ۸۵ مقارن با مراسم قلعه بابک توسط اداره کل اطلاعات زنجان بازداشت و به یک سال حبس تعزیری محکوم گردیده بود که پس از تحمل یازده ماه حبس آزاد شد. او همچنین عضو شاخه زنجان سازمان دانش آموختگان ایران(ادوار تحکیم) است.

کمیته ناظر بر نشریات دانشجویی ابراهیم شهبازی مدیر مسئول نشریه دانشجویی "قیبچاق" را به اتهام ترویج افکار ملی گرایانه ترکی و تخریب هویت فارسی به این کمیته احضار کرد.

هیات نظارت دانشگاه زنجان نیز وی را به دلیل درج گزارشی در مورد پلمپ دفتر جمعیت اسلامی دانشجویان (جمعیت ترکهای دانشگاه زنجان)، نوشتن مطالبی در مورد اشغال قره باغ، عدم درج شناسنامه نشریه به فارسی، عدم ارائه ترجمه مطالب ترکی مندرج در نشریه به کمیته ناظر، درج مطلبی در باره فیلم 300 ونقد افکار ضد زن و ضد ترک وضد عرب موجود در شاهنامه فردوسی به این کمیته احضار کرده است. در پایان احضاریه این کمیته آمده است: کلیه فعالیتهای نشریه مزبور در راستای ترویج ملی گرایی ترکی وتخریب فرهنگ فارس است. پیش از این نیز مسئولین دانشگاه زنجان با لغو امتیار تشکل دانشجویی جمعیت اسلامی دانشگاه و توقیف نشریه آراز سسی و قیزیل اوزن و... و احضار دانشجویان فعال هویت طلب ترک به کمیته انظباطی در صدد ایجاد فشار بر دانشجویان هویت طلب ترک این دانشگاه بوده اند.

سولدوز(نقده): کریم پذیره (۳۷ ساله کارمند اخراجی بانک) و ولی صیامی (۲۳ ساله مشهور به بابک) از فعالان حرکت ملی آذربایجان در این شهر نزدیک یک ماه است که در بازداشت به سر می برند. این دو فعال سیاسی پس از بازگشت از باکو پایتخت جمهوری آذربایجان در آستارا دستگیر شده و پس از حدود ۱۰ روز بازداشت در زندان اداره اطلاعات اردبیل به اداره اطلاعات نقده تحویل داده شده اند. بنا به اظهارات نزدیکان این دو فعال٬ آنها به هنگام حضور در شهر باکو توسط اطلاعات ایران به داخل کشور احضار شده اند. بنا گزارشهای موثق عده دیگری از فعالان سیاسی نقده از چند هفته پیش در بازداشت اداره اطلاعات نقده و ارومیه به سر می برند که هویت بعضی از آنها هنوز مشخص نشده است. امیر فراهانی (۴۰ ساله) جزء این بازداشت شدگان است. او نیز پس از بازگشت از جمهوری آذربایجان دستگیر شده است. 

بسیاری از فعالن سیاسی شهر سولدوز(نقده) از جمله میرعلی رضایی (مسئول موسسه غیر دولتی بیلیم یولو در سولدوز و مدرس زبان ترکی) - سیروس صیامی (هنرمند موسیقی) - فرامرز غلام زاده - صادق معین زاده - بهزاد قوجایی - ولی آذریون- مصطفی قاسمی - کریم نعیمی و قهرمان قنبرپور که قبل از اعتراضات اول خرداد بازداشت شده بودند٬ پس از حدود ۳۰ روز بازداشت در بازداشتگاههای شهرهای ارومیه و نقده با قرار وثیقه آزاد شده و در انتظار محاکمه یا صدور حکم می باشند. مهندس ابراهیم معینی نیز پس از ۳۰ روز بازداشت انفرادی و با حکم ده ماه حبس تعزیری به زندان اورمیه منتقل شده است.

قوشاچای (میاندوآب): دستگیر شدگان اعتراضات اول خرداد در قوشاچای نیز با قرار وثیقه آزاد شده اند. بهبود قلیزاده٬ جلال کویدریلو٬ شاهین حسنی٬ امیر آقازاده٬ محسن فرامرزی٬ علی سلطانی و ولی الله ظهرابی فعالینی هستند که به صورت موقت آزاد شده و در انتظار محاکمه می باشند. چند تن از آنها حین بازداشت در زندان اداره اطلاعات ارومیه مورد شکنجه قرار گرفته اند. خانواده محبوسین حین بازداشت آنها ضمن تحصن مقابل فرمانداری میاندوآب خواستار  آزادی این زندانیان شدند. اغلب این فعالین چند روز قبل از اعتراضات اول خرداد در شهرهای مختلف آذربایجان به جرم دعوت مردم جهت شرکت در اعتراضات دستگیر شده بودند.

خوی: حکم قطعی دادگاه تجدید نظر ابراهیم جعفرزاده فعال خویی حرکت ملی آذربایجان و دبیر سابق مؤسسه غیر دولتی "أورین" خوی صادر گردید. ابراهیم جعفرزاده که نهم تیر ۱۳۸۴ به اتهام اقدام علیه نظام، اقدام به تجزیه طلبی و قومیت گرائی، تبلیغ افکار پان ترکیستی، شرکت در مراسم غیر قانونی قلعه بابک بمدت ۱۰ روز در زندان اهر بازداشت شده بود به پنج ماه حبس محکوم گردید. جعفرزاده از سال ۱۳۷۸ تا کنون ۶ بار با اتهامهای مختلف بازداشت و سپس با قرار وثیقه آزاد شده است. جعفرزاده آخرین بار در تاریخ ۲ اسفند ۱۳۸۵ به دلیل مشارکت در اعتراضات گسترده روز جهانی زبان مادری ۲۴ روز در بازداشت به سر برده بود. حکم مربوط به این پرونده هنوز صادر نشده است.

حسین فروهیده(خطیبی) فعال سیاسی اهل خوی که از حدود یک سال قبل به جرم جاسوسی برای ترکیه در بازداشت اداره اطلاعات به سر می برد٬ از زندان اطلاعات ارومیه به زندان خوی منتقل شده است. فروهیده از طرف دادگاه انقلب ارومیه به اعدام محکوم شده بود ولی پس از صدور بیانیه سازمان عفو بین الملل در تاریخ ۳۰ مه ۲۰۰۷ اخباری مبنی بر لغو حکم اعدام گزارش شده است. با اینحال وضعیت کنونی حسین فروهیده و پسر عمه او ایرج ناجی کاملاْ نامعلوم می باشد. ایرج ناجی به اتهام برانگیختن مردم خوی برای شرکت در راهپیمایی ماه مه ۲۰۰۶ (خردادماه ۱۳۸۵) از جانب کشور ترکیه (!) ، متهم شده است. این راهپیمایی ها در مخالفت با انتشار کاریکاتوری در روزنامه دولتی ایران صورت گرفت که در آن صدها و احتمالا هزاران نفر از تظاهرکنندگان دستگیر شده و نیروهای دولتی به سوی تظاهرکنندگان شلیک کردند. به گفته محمد خطیبی برادر کوچک حسین برادرش بعد از انتقال به خوی با مادرش تلفنی صحبت کرده است. او هم اکنون ممنوع الملاقات می باشد.

اورمیه: کریم ... فعال حرکت ملی آذربایجان در ارومیه شب جمعه ۱۵ تیر هنگام اجرای مراسم نورافشانی در پارک ساحلی الغدیر (شهرچایی) اورمیه به مناسبت تولد بابک خرمدین وقتی به همراه همسر و دو فرزندش مشغول تماشای مراسم نور افشانی بود٬ مورد ضرب شتم مامورین نیروی انتظامی قرار گرفته و بازداشت شد. همچنین چند تن دیگر از جمله اكبر نيكجو اهل شهرستان گرمی و دانشجوي رشته زبان انگليسي دانشگاه اورميه نیز به همراه کریم دستگیر و به بازداشتگاه ادلره اطلاعات ارومیه منتقل شدند.

عده ای از دانشجویان دانشگاه اورمیه که در جریان اعتراضات خرداد ماه بازداشت شده و با وثیقه های سنگین آزاد شده اند٬ هنوز در بلاتکلیفی و انتظار صدور حکم به سر می برند. دوتن از این دانشجویان یعنی اکبر پاشایی دبیر کانون دانشجویی استاد شهریار که روز اول خرداد بازداشت و بیش از یک ماه در بازداشتگاه اطلاعات ارومیه و تحت شکنجه نگهداری شده بود٬ و همچنین مهدی حاج محمدی توسط حراست دانشگاه دستگیر و در اختیار اداره اطلاعات اورمیه قرار گرفته بودند. مهدی حاج محمدی دانشجوی سال آخر شیمی دانشگاه اورمیه و مدیر مسئول نشریه دانشجویی "اویانیش" عصر نهم خرداد توسط حراست دانشگاه دستگیر و در اختیار اداره اطلاعات اورمیه قرار گرفت. حاج محمدی همچنین عضو دانشجوی کمیته ناظر بر نشریات دانشجویی دانشگاه اورمیه بوده است. نشریه اویانیش به همراه دو نشریه "یاشیل" و "اولوس" بعد از تحصن چند هزار نفره دانشجویان دانشگاه اورمیه بر علیه روزنامه ایران در اردیبهشت ۱۳۸۶ توقیف شدند. حاج محمدی پس از دو هفته بازداشت با قرار وثیقه آزاد شد.

همچنین داریوش اسماعیل زاده از دانشجویان آموزشکده فنی اورمیه که یک خرداد دستگیر شده بود و بعد ازتحمل ۲۸ روز شکنجه و حبس با قرار وثیقه ۱۰ میلیون تومانی آزاد شد.

در طول اعتراضات بیش از ۲۰ دانشجو در ارومیه دستگیر شده بودند.

ائلياز يئکنلی بعد از بهبودی نسبی به بند ۱۲ زندان مرکزی اورميه انتقال يافته است. او پس از نوشتن نامه ای مبنی بیماری بر اثر شکنجه های اداره اطلاعات اورمیه مورد معالجه قرار گرفت. یئکنلی که در ۲۱ آذر ۱۳۸۵ در جریان جشنهای سالگرد حکومت ملی آذربایجان دستگیر شده است در انتظار پایان محکومیت یک ساله خویش است.

مهدی نوری( ائلمان)، ابراهيم معينی از شهر سولدوز(نقده)، هادی حمیدی و ائلياز يکتلي از جمله زندانیان سیاسی هستند که در زندان اورميه و در بند ۱۲ نگهداری می شوند.

تبریز: محمدرضا عوض پور دانش آموز ۱۶ ساله تبریزی که بعد از ظهر روز سه شنبه ۲۹ خرداد ماه توسط مأمورین بسیج حوزه ۸ شهری (محله "یئکه توکان" تبریز) بازداشت شد، هنوز در زندان تبریز به سر می برد. خانواده او هنوز از اتهام فرزندشان هیچ اطلاعی ندارند. صادق عوض پور پدر محمدرضا می گوید٬ پسرم را در بند ۴ زندان تبریز که معمولاْ محل بازداشت افراد شرور می باشد بازداشت کرده اند٬ و این در حالیست که من هنوز هیچ اطلاعی از علت بازداشت فرزند ۱۶ ساله خود ندارم. امکان داشتن وکیل برای محمدرضا عوض پور که از ۱۷ فروردین ۱۳۸۵ تا کنون ۳ بار بازداشت شده، هیچ وقت فراهم نبوده است.   سازمان عفو بین الملل در بیانیه ای که روز ۵ می ۲۰۰۶ در رابطه با مصطفی عوض پور فعال سیاسی تبریزی و برادر بزرگتر محمدرضا صادر کرده بود، نوشتن شعار "من ترک هستم و زبان من ترکی است" بر روی دیوار از طرف محمدرضا را به عنوان علت بازداشت او ذکر نموده است. در همین گزارش آمده است: "به گفته محمدرضا طی این مدت وی شکنجه شده و حتی به مدت ۲۴ ساعت وی را از پا آویزان کرده و بازجویی می کردند و به وی در این مدت آب و غذایی داده نشده و حتی اجازه دستشویی رفتن نیز به وی داده نشده است."

دو فعال تبریزی به نامهای حمید پورولی و ولی فتح الهی روز ۱۶ تیر به خاطر شرکت در مراسمات سالروز تولد بابک خرمدین دستگیر و یک روز بعد با کفالت آزاد شده اند. تلفن همراه دستگیر شدگان به آنها بازگردانده نشده است. حمید پورولی قبلاْ نیز بارها به همراه پدر و برادر خود عزیز و حبیب پورولی بازداشت شده است.

۴ تن از فعالین سیاسی تبریز به اسامی حسین نصیری، نوراله حسینیان، ابراهیم فرج زاده و جواد سلمانی پس  از نزدیک سه ماه حبس و شکنجه با سپردن  ۳۰ میلیون تومان وثیقه آزاد شده اند. حسین نصیری فعال شناخته شده تبریزی به همراه دوست خود نورالله حسینان ۶ اردیبهشت یعنی حدود یک ماه قبل از اعتراضات خرداد ماه ترکهای آذربایجان بازداشت شده بودند. خانواده این دو فعال در طول بازداشت آنها به شدت از سوی مامورین اطلاعات تحت فشار بودند و اطلاعی از محل نگهداری فرزند خود نداشتند. به آنها اخطار داده شده بود که نشر هر گونه خبر مشکل آنها را بیشتر خواهد کرد. حسین نصیری قبلاً هم سابقه بازداشت داشنه است.

چنگیز بخت آور فعال ملی و کارگری که سی ام ارديبهشت ماه دستگير شده  است٬ در زندان تبریز به سر می برد. علیرغم محاکمه وی در تاریخ ۱۹ تیر ماه هنوز قراری در مورد وی صادر نشده است. اتهامات او ارتباط با تشکیلاتهای مخفی و فعالیت علیه نظام جمهوری اسلامی می باشد. بخت آور سال گذشته حدود چهار ماه در زندانهای اداره اطلاعات تبريز و اوين تهران زندانی بوده است.

سلیمان شبانی فعال ۲۴ ساله تبریزی که در اعتراضات ۱ خرداد دستگیر شده است به دلیل شکنجه زیاد در بیمارستان بيمارستان امام خميني(ره) تبریز بستری و سپس دوباره به بازداشتگاه انتقال داده شده است.

کمیته انظباطی دانشگاه تبریز۱۴ تن از دانشجویان  این دانشگاه را به نامهای بابک رحمتی (مدیر مسئول نشریه دانشجویی گونش)، منصور امینیان، هادی بهدری (دبیر کانون آذربایجان شناسی)، ابراهیم زینالی (مدیر مسئول نشریه کانون آذربایجان شناسی)، وحید دهقانی، فراز ذهتاب، آیدین خواجه ای، مقصود عهدی، علی داور، امین امامی، آیدین غفارنژاد و نعیم احمدی را به دو ترم تعلیق از تحصیل و حامد توفیق (دبیر سیاسی انجمن اسلامی تبریز)، وبهنام زالی را به یک ترم تعلیق از تحصیل محکوم کرد. همچنین کمیته انظباطی دانشگاه تبریز پرونده مقصود عهدی را به کمیته مرکزی انظباطی وزارت علوم ارسال نمود. بدینوسیله حکم دو ترم تعلیق بابک رحمتی عملا باعث صدور حکم اخراج برای وی می گردد. این دانشجویان از فعالین هویت طلب در دانشگاه تبریز می باشند.

در این احکام که همگی با عنوان "شرکت در تجمعات غیر قانونی داخل دانشگاه به قصد ایجاد بلوا و آشوب در محیط دانشگاه به صورت مکرر" می باشد، دانشجویان در مجموع به ۲۶ ترم تعلیق از تحصیل محکوم شده اند، که در این بین ۱۲ نفر با ۲ ترم تعلیق و ۲ نفر با یک ترم تعلیق مواجه شده اند. در این بین صدور احکام اولیه و ثانویه به صورت همزمان می باشد که حق هرگونه اعتراض را از دانشجویان محکوم شده می گیرد. لازم به ذکر است این احکام در رابطه با تحصنهای اعتراض آمیز در واکنش به دستگیری "نادر مهد قره باغ" دانشجوی دانشگاه تبریز در روز ۲ خرداد صادر گردیده است. نادر مهد قره باغ دانشجوی سال سوم مهندسی برق دانشگاه تبریز۱۷ خرداد به قید ضمانت آزاد شد.

همچنین بهنام ترکانپور دانشجوی فعال ترک و عضو شورای مرکزی تشکل آرمان دانشگاه آزاد تبریز با حکم کمیته انظباطی این دانشگاه به یک ترم محرومیت از تحصیل محکوم شد.  کمیته انظباطی دانشگاه آزاد در آخرین جلسه خود ترکانپور را به اتهام توهین به کارمندان دانشگاه در جریان نمایشگاه حلبچه به یک ترم تعلیق محکوم کرد. این در حالی است که این پرونده فاقد شاکی خصوصی بوده و هویت کارمند شاکی از ترکانپور مشخص نیست.

اردبیل: بهروز علیزاده فعال ۱۹ ساله اردبیلی بعد از حدود ۱۰ ماه حبس  و تحمل ۵۰ ضربه شلاق از زندان اردبیل آزاد شد. علیزاده مهر ماه ۱۳۸۵ در جریان اعتراضات مربوط به عدم تدریس زبان مادری در مدارس ایران بازداشت و به حبس محکوم شده بود. علیزاده قبلاْ نیز چندین بار دستگیر شده است. 

دادگاه انفلاب اردبیل عسگر اکبرزاده  و منصور جدی ۲ فعال اردبیلی حرکت ملی آذربایجان را به اتهام تبلیغ علیه نظام (پخش اعلامیه)، وسیله نشر ارگان بدون اسم در ارتباط با اعتراضات ۱ مهر ۸۵ آذربایجان محاکمه و به ۴ ماه حبس تعزیری محکوم کرد.
عسگر اکبرزاده، دانشجوی شیمی دانشگاه پیام نور اردبیل مهر ماه ۸۵ به اتهام اقدام علیه امنیت ملی بازداشت و پس از ۲ ماه بازداشت موقت با قرار وثیقه آزاد شده بود.

براساس اظهارات خانم رقیه لسانی همسر عباس لسانی، همسرش به مدت دو هفته ممنوع الملاقات شده است. لسانی همچنین تهدید شده است که به بند روانی زندان اردبیل فرستاده خواهد شد. مسئولان زندان با وارد کردن فشارهای گوناگون از لسانی می خواهند به دستورات آنها توجه کند و از بعضی کارها از جمله سخنرانی برای زندانیان خودداری کند. شفیعی قاضی پرونده عباس لسانی به همسر وی گفته است که در صورت عدم همکاری لسانی با مامورین، او به کرمان و یا اهواز تبعید خواهد شد.

مراغه: ائلشن روشنی پور، بابک مرادی، سعید محمدپور،مجید قره داغی و مصطفی قلیزاده دانشجویان هویت طلب دانشگاه آزاد مراغه توسط دادستان مراغه در رابطه با پرونده دعوت دانشجویان به تجمع دانشجویی در دانشگاه آزاد مراغه، احضار وجهت بازجویی به وزارت اطلاعات ارجاع گردیدند.

این افراد چندین بار توسط وزارت اطلاعات احضار وبازجویی شده اند وماموران آنها را جهت اعتراف بر علیه فعالین شهر مراغه و دوستانشان زیر فشار قرار داده اند. مامورین همچنین با مراجعه به خانواده این افراد، خانواده ها را ترغیب نموده اند تا فرزندانشان راجهت ادای اعترافات دروغین برعلیه فعالین هویت طلب شهر مراغه تحت فشار قرار دهند.

تهران: سعید موغانلی(محمدی) سردبیر هفته نامه یارپاق به هنگام مراجعت از باکو در فرودگاه مهرآباد تهران توسط ماموران اطلاعات دستگیر و پس از بازجویی آزاد شده است. سعید موغانلی قبلا نیز چندین بار به دلایل مختلف دستگیر و زندانی شده بود.

به امید آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی

کمیته دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجان - آسمک

http://asmek-yeni.blogspot.com

az_asmek@yahoo.com

بیانیه فعالان هویت طلب ترک در محکومیت بازداشتهای 18 تیر

دوشنبه، 25 تیر 1386

ادوارنیوز:

سرکوب و فشار از جانب حکومت اسلامی هر روز ابعاد گسترده تری به خود پیدا می کند. و به نظر می رسد سیاست مشت آهنین این حکومت برای بقای بیشتر همچنان ادامه داشته باشد.آنچه قبل از روی کار آمدن دولت احمدی نژاد پیش بینی می شد و امروز آن را شاهد هستیم تلاش برای تنگ تر شدن فضا ی سیاسی به منظور ممانعت از فعالیتهای گروههای مخالف و منتقدحکومت می باشد. طی دو سال گذشته برخورد های خشونت آمیز با اعتراضات معلمان،کارگران،زنان،دانشجویان و هویت خواهان در شرایطی صورت می گیرد که دولت احمدی نژاد با شعار مهرورزی روی کار آمده است.

دستگیری غیر قانونی اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت متحصن در مقابل دانشگاه امیر کبیر و حمله به دفتر مرکزی سازمان ادوار تحکیم وحدت در سال روز حمله به کوی دانشگاه در حالی صورت می گیرد که مقامات قضایی خود اذعان به صدور مجوز چنین کاری را دارند!

آیا دستگیری عده ای که مدنی ترین روشها را برای فعالیتهای خود برگزیده اند نیاز به برخورد خصمانه و خشونت آمیز دارد؟تهاجم ددمنشانه به دفتر سازمان ادوار تحکیم و حتی شلیک گلوله بر اساس کدامین منطق قابل توجیح است؟تحصن آرام ومدنی اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم آنهم در اعتراض به ادامه بازداشت غیر منطقی و غیر قانونی دانشجویان بی گناه دانشگاه امیر کبیر آیا مخل نظم عمومی و بر خلاف قانون است که عوامل حکومتی این چنین بی خردانه پیشانی چرکین خود را با لکه ننگ دیگری ممهور می کنند؟

بی شک چنین رفتارهای قرون وسطایی و غیر انسانی تنها و تنها زیبنده حکومت های نا لایق و غیر مردمی میباشد که بقای خود را در سرکوب شدید و خشونت بار جنبش ها و به حبس کشیدن فعالین اجتماعی،سیاسی و حقوق بشر می دانند.

امروز شرایط به گونه ای شده است که کشور در حال تبدیل شدن به زندانی بزرگ می باشد.زنان جامعه علیرغم توان برابری در عرصه های علمی و... با مردان، هنوز از نابرابری های جنسی رنج می برند. حاکمیت حتی زنان را ازحق انتخاب آزادانه ی پوشش محروم ساخته است و کار به آنجایی رسیده است که در شهرهای بزرگ و کوچک ماموران ،زنان را به جرم اینکه پوشش کامل ندارند پس از برخوردهای تحقیر آمیز و بعضا خشونت بار زندانی می کنند.و در این میان فعالین جنبش زنان به حبسهای سنگین محکوم می گیرند.گناه دلارام علی ، آزاده فرقانی، نسیم سلطان بیگی ، عالیه اقدام دوست ، بهاره هدایت و... چیست که احکام سنگین برای آنها صادر می شود؟آیا آنها به غیر از رفع تبعیضات جنسی و برابری حقوق مرد و زن چیز دیگری می خواهند که تازیانه خشم خود بر آنان فرود می آورید؟

حرکتهای کارگری و اعتراضات معلمان به شدید ترین وجه ممکن سرکوب می گردد.قشرهای زحمتکشی که خواستار رسیدگی به مشکلات عدیده شان می باشند آیا باید با خشونت به آنها جواب داده شود؟گناه منصور اسانلو چیست که برای چندمین بار آنهم به شیوه ای عجیب ربوده میشود؟

جنبش های هویت خواهانه در مظلومیتی تمام عیار یک تنه به مقابله با حکومتی رفته اند که پاسخش با باتوم و زنجیر و قمه بسیجیان است. روزی نیست که خبری مبنی بر دستگیری فعالین هویت خواه در آذربایجان نباشد!جرم این افراد تنها دفاع از فرهنگ و زبان مادریشان است.آنها خواسته ای جز پاسداشت مقام و منزلت انسان و احقاق حقوق تضییع شده خویش ندارند.تاسف بارتر این که در این بین عده ای نیز با سیاستهای حکومت همنوایی می کنند!

در حال حاضر دهها تن از همفکران ما در زندانهای آذربایجان به بدترین شیوه نگهداری میشوند و صدای مظلومانه آنها به جایی نمی رسد.دانشجویان هویت طلب ترک از طرف کمیته های انضباطی دانشگاه به جرم دفاع از هویت خود به تعلیق از تحصیل محکوم می شوند.و در این میان متین پورها,لسانی ها ،عوض پورها ،غنی لو ها و صدها زندانی در شهرهای اردبیل،تهران،زنجان،تبریز،ارومیه و... در معرض انواع شکنجه های غیر انسانی جسمی و روحی قرار دارند.آیا خواسته آنها فراتر از قانون اساسی است که چنین بی رحمانه با آنها رفتار می شود؟

جنبش دانشجویی که هدفش جز استقرار دموکراسی و حقوق بشر در جامعه نیست این روزها چنان بی رحمانه مورد یورش و تهاجم نیروهای استبداد قرار گرفته است که آدمی را به تحیر وا می دارد. اتخاذ شیوه ای که در برخورد با اراذل و اوباش نیز قبیح می باشد در مواجهه با فعالین دانشجویی که نخبگان جامعه ما راتشکیل می دهند چه معنایی می تواند داسته باشد؟

اکنون حدود دو ماه است که 8 دانشجوی دانشگاه پلی تکنیک مورد خشم رییس جمهور دولت مهرورز واقع شده اند. احمد قصابان،مجبد توکلی،پویان محمودیان،مجید شیخ پور،مقداد خلیل پور،احسان منصوری،عباس حکیم زاده و علی صابری اکنون دو ماه است که در بند 209 اوین شکنجه های گوناگون را به جرم گناه نکرده تحمل می کنند.

دهها دانشجو در دانشگاههای مختلف با احکام تعلیق از تحصیل مواجه شده اند.به کمیته های انضباطی فراخوانده می شوند و ....

و اکنون اعضای دفتر تحکیم و سازمان ادوار مورد خشم و غضب اقتدارگرایان واقع شده اند.کسانی که شیوه ای مدنی و مسالمت آمیز را برای پیگری و مطالبات خویش برگزیده بودند با غیر عقلانی ترین شیوه پاسخ خود را دریافت کردند. محمد هاشمی، علی نیکو نسبتی، مهدی عربشاهی، حنیف یزدانی، علی وفقی، عبدالله مومنی، بهرام فیاضی، مرتضی اصلاحچی، مجتبی بیات، عزت الله قلندری، حبیب حاج حیدری، مسعود حبیبی، سعید حسین نیا، آرش خاندل و اشکان غیاسوند که خواسته ای جز دموکراسی و حقوق بشر ندارند آیا شایسته چنین برخوردهایی می باشند؟

بی تردید چنین برخوردهایی از طرف حکومت ره به جایی نخواهد برد و دیر یا زود دستگاه استبداد ناچارا تن به خواست شهروندان خواهد داد و گرنه اسیر طوفان خشم ملت خواهد گشت.

ما به عنوان بخشی از جنبش هویت خواهی آذربایجان(حرکت ملی آذربایجان) با محکوم نمودن اقدام ناشایست عوامل حکومت اسلامی در برخود با فعالین جنبش دانشجویی خواهان آزادی سریع و بی قیدو شرط آنها می باشیم.

ما با تاکید مجدد بر خواستهای به حق مردم آذربایجان و با بیان اینکه دفاع از حقوق هر انسانی را بر خود واجب می دانیم بدین طریق اعلام می داریم که تا آزادی دستگیر شدگان روز 18 تیر 1386 از هیچ کوششی دریغ نخواهیم کرد.

فعالین هویت خواه ترک در شهرهای مختلف در معرض انواع مختلف آزارها و اذیتهای حکومت فاشیستی می باشند و نیاز به حمایت از جانب تمامی مدافعان حقوق بشر دارند بدین وسیله ضمن درخواست از گروههای مختلف برای حمایت از فعالین هویت خواه و زندانیان سیاسی آذربایجان اعلام می داریم تنها در صورت وحدت تمامی گروههای مخالف و منتقد است که جمهوری اسلامی را وادار به عقب نشینی و اتخاذ سیاستهای معقول و تمکین به خواست شهروندان خواهد کرد.

ما از تمامی مدافعان حقوق بشر علی االخصوص فعالان خارج از کشور درخواست می نماییم ترتیبی اتخاذ نمایند تا هیاتی از طرف شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و دیگر سازمانهای بین المللی برای بازدید از زندانها و شکنجه گاههای جمهوری اسلامی عازم ایران گردند.