لغو جلسه اعتراضی ترکان قشقائی در شیراز

فعالان ترک قشقائی،در اعتراض به حملات اخیر شوونیست ها به هویت ملت ترک در روزنامه ایران ودر حمایت از اعتراض های مردم آذربایجان ، قصد داشتند جلسه ای اعتراضی در شیراز برگزار کنند. آنها مجوز برگزاری چنین جلسه ای برای ساعت سه و نیم بعد از ظهر دیروز چهارشنبه ۱۰/۳/۸۵ از فرمانداری شیراز گرفته بودند. به همین خاطر از تمام شهرستانهای اطراف شیراز ؛ فیروز آباد ، مرودشت،زرقان و سایر مناطق ترک نشین مردم ، خود را به محل برگزاری جلسه که سالن ابن سینای دانشگاه علوم پزشکی بود رسانده بودند. اما با کمال تاسف درست یک ساعت قبل از برگزاری این جلسه از فرمانداری تماس می گیرند و اعلام می کنند که مجوز صادره ملغی شده است و لذا تجمع کنندگان به هیچ وجه حق برگزاری چنین جلسه ای را ندارند.

فعالین قشقائی نیز برای پرهیز از بروز تشنج و درگیری از مردم میخواهند ، که با آرامش کامل از منطقه پراکنده شوند.

لازم به ذکر است که مطابق معمول ، حضور تعداد زیادی از مـأموران لباس شخصی که تعدادی از آنها به ترکی صحبت می کردند در میان مردم ، کاملاً مشهود بود.

The Anatomy of Iranian Racism: Reflections on the Root Causes of South Azerbaijan’s Resistance Movement

 Dr Alireza Asgharzadeh

In recent days many Azeri towns and cities in Iran have, once again, become the revolutionary scene of anti-racist and anti-colonial struggle against Iran’s racist and colonial order. The current movement of South Azerbaijan must be situated right at the heart of issues of racial/ethnic oppression and internal colonialism in an Iranian context. By avoiding any mention of the terms ‘racism’ and ‘internal colonialism,’ the dominant Persian discourse has provided a completely upside-down picture of social and ethnic inequality in the country, masterfully managing to deceive the international media and progressive anti-racist forces throughout the world. The fact of the matter is that without taking note of ‘racism’ and ‘colonialism’ as important social facts that do exist in Iranian society, it would be impossible to provide a comprehensive analysis regarding the current Azeri movement, along with other similar movements in Kurdistan, Khuzistan, Baluchistan, Turkman-Sahra, and other regions of the country.  

       Ethnic pluralism, difference and diversity have always been a defining characteristic of what is today called ‘Iran.’ Peoples of various ethnic origins, such as the ancestors of contemporary Azeri-Turks, Kurds, Baluchs, Turkomans, Arabs, Lurs, Gilaks, Mazandaranis and others have lived in Iran for centuries. The history of civilization in what is known today as Iran goes back over six-thousand years. The available archaeological/linguistic record indicates that from the very beginning the region was characterized with extreme ethnic, linguistic, and cultural diversity. No single ethnic group has ever constituted a definite numerical majority in the country, although the Azeri-Turks now have a relatively slight majority with a population of over 30 million.

       Up until 1925, the country had been run in accordance with what one may call a traditional confederative system within which all ethnic groups enjoyed the freedom to use and develop their languages, customs, cultures, and identities. With the beginning of the Pahlavi regime in 1925, the natural trend of ethnic and linguistic plurality was abruptly stopped, and a process of monoculturalism and monolingualism started, which continues to date. The aim of this chauvinistic process has been to present the language, history, culture, and identity of the Persian minority as the only authentic language, history, culture, and identity of all Iranians.

       For over 80 years, the role of the central government in Iran has been one of denying and dismissing ethnic and linguistic diversity in the country. Just as the Pahlavi regime focused on annihilation of cultural, linguistic, and ethnic differences in the country, so too the current Islamic Republic has continued with the politics of assimilation, exclusion, and racism. Under the current establishment, gender-based and religion-based oppressions have also been added to a host of exclusionary and racist practices left over from the previous regime. The racist politics of the governing apparatuses have always been accompanied by ideological and discursive support of the majority of Persian writers, intellectuals and thinkers who, due to their belonging to the dominant group, have enjoyed the privileges of monolingualism, monoculturalism, and racism in the country. To this group must be added the assimilated segment of non-Persian writers and intellectuals whose passionate support for Persian racism has even surprised the Persians themselves. In fact, such individuals of Turkic origin as Mahmood Afshar, Iraj Afshar, Ahmad Kasravi and others have been among the founding fathers of this ugly racist system.

The governing apparatuses, the dominant elite, and the farstoxicated intelligentsia have come together and sustained the structural bases of one of the most racist systems in the contemporary world. This naked racism which feeds on outdated and discredited Arayanist paradigms and racist theories of the 18-20^th centuries Europe has outlived the Jim Crow segregationist system  in America; it has survived Nazism, European fascism, and the Apartheid regime in South Africa. In effect, compared to its kind in Germany, Europe, the US, and South Africa,  the Persian racism in Iran represents  an amazing  success story in terms of its durability, normalcy, and assimilatory capacity.  Below are some salient characteristics of this dominant racist discourse and praxis:

      1. The Belief in the Superiority of ‘Aryan’ Race

Persian racism in Iran advocates a racist and racialized view of the world where the so-called ‘Aryan’ race is seen as a superior race. Using the racist ideas of 18-20^th centuries Europe as its theoretical/ideological bases, the dominant group exploits the country’s resources to promote lavishly funded research and exploration regarding the history and existence of this ‘superior Aryan race’ in Iran.  On the other hand, serious works challenging the supremacy of Aryanist historiography not only do not receive any assistance but are not even allowed publication in Iran.  A glaring case in point is the historian Naser Poorpirar whose recent work on the history of Sasanid dynasty was not permitted to be published in Iran. According to his personal website (http://naria.persianblog.com/), the author self-published the book in Singapore and shipped it back to Iran for distribution. Ordinarily one would expect that a study critically examining the Orientalist construction of pre-Islamic history of Iran would not encounter any kind of government censorship in the Islamic Republic. Not so. Works like Poorpirar’s are not allowed publication simply because they interrogate the Aryan/Fars-centric history of Iran, powerfully exposing its fictional, disingenuous, and dishonest character.

      2. The Belief that Iran Is the Land of Aryans

Persian racism openly defines Iran as the land of these so-called Aryans who are in turn identified with the dominant Persian group, its language, culture, and identity. Through this racist process, Farsi becomes the only national/official language and the Persian culture gets identified as the national culture of all Iranians;  just as Iran’s history gets appropriated to the advantage of this so-called ‘Aryan’ race by excluding, distorting, and erasing the histories, stories, and narratives of other ethnic groups.  This exclusion takes place in government-sponsored research projects, schoolbooks, university texts, curriculum, allocation of research funding, etc. In short, under the racist order in Iran, to be Iranian becomes equated with being Persian. This kind of racist identification serves to foreignize and otherize those communities who are not Persian and who do not speak Farsi as their natural mother tongue.

      3. The Belief in the Purification of Aryan Race of Iran through    Language

Drawing on discredited European racist views, the dominant discourse in Iran equates language with race and tries to fabricate Indo-European language ties for non-Farsi speaking peoples such as the Azeri-Turks in an attempt to show that over a thousand years ago they spoke an Indo-European language and are therefore Aryan. As such, they should cleanse themselves of their inferior linguistic/ethnic/cultural identity and become one with ‘the superior Aryan race’ by speaking the language of this race: Farsi. This kind of racist reconstruction of prehistoric (imaginary) languages essentializes race-based and language-based identities and prioritizes them based on a fabricated history of origins, arrivals, etc., giving rise to the absurd idea about who has come earlier than whom, who has come first, who has come second, who has come last, whose language was spoken earlier than the others; and who, as a result, should have mastery over others. These kinds of non-sensical absurdities serve to create unnecessary competitions among various ethnic/national groups which lead to animosity, mistrust and lack of cooperation among them, while leaving them vulnerable to be colonized and assimilated by the dominant racist order.  

       The Iranian racist order openly proscribes non-Farsi languages in the country, banning them from becoming languages of education, instruction, learning, correspondence, and governance. By banning non-Farsi languages, the dominant group violates minoritized communities’ identities; subjugates their minds, and brutalizes their spirits. It supplants the indigenous names of geographical landmarks, cities, towns, villages, and streets; appropriates ancient heroes, historical figures, literary figures,  scientists, movie stars, popular singers, dancers, and artists belonging to the marginalized communities. It prevents non-Farsi speaking communities from naming their children as they wish, using their own indigenous languages, cultures, names, words, signs, and symbols, forcing them instead to use names and symbols approved by the dominant discourse and praxis.

4. The Practice of Anachronism in Interpreting Works of History, Religion, and Literature

Using an anachronistic method of analysis, the hegemonic discourse in Iran offers purely racist and racialized interpretations of history, historical events, and classical texts such as the Avesta and the Shahnameh of Ferdowsi. It interprets these ancient texts in accordance with modern racist theories and notions which were not in existence at the time these texts were written. The anachronistic reading of these texts becomes central to the maintenance of racist order in Iran in that such a reading legitimates the ownership of the country by a single race, just as it privileges a single language, history, culture, and identity. Anachronism gives a historical justification for contemporary oppressions, exclusions, and annihilations in Iran.

      5. The Belief in Essentialism and an Essentialist notion of Iranian-ness

The dominant order in Iran promotes an essentialist notion of identity based on race and language. Instead of viewing identities as shifting, non-fixed and fluid categories, the Iranian racist order assigns fixed identities to individuals and communities based on their degree of ‘Iranian-ness’ (Iraniyyat). Under this essentialist and essentializing mentality, those speaking an Indo-European language are considered to be in possession of authentic Iranic identity and hence ‘more Iranian’ than those speaking a Semite or Turkic language. 

       The dominant order plays the race card to create hostilities among marginalized communities, seeking to prevent the formation of any semblance of solidarity among them. By identifying some of them as ‘true Iranians,’ ‘real Aryans,’ and ‘the authentic owners of Iran,’ it engenders a policy of divide and conquer, while sowing the seeds of mistrust and animosity among different ethnic groups. At the same time, it prevents a sensible census from taking place based on ethnicity and language, fearing that an ethnic-based and language-based census would reveal the true size and number of both Persian and non-Persian communities in the country.  Just as such racist notions as ‘the true owners of Iran,’ ‘the real Aryans,’ and similar mumbo-jumbo are emphasized to an inflated and inflammatory degree; so too the real issues and concerns such as the need for ‘conducting of an ethnicity/language based national census,’ ‘opening of ethnic studies departments in the universities,’ and ‘researching ethnic groups and ethnic relations in the country’ are de-emphasized, degraded, and dismissed. 

      6. The Belief in the Systematic Practice of Racism

The Iranian racist order uses the coercive force of governing organs to marginalize, criminalize, and punish the activists advocating the cause of minoritized communities, labeling them as traitors, secessionists, agents of foreign governments, etc. During the cold war period, it was customary to label anti-racist activists as communists and KGB agents. Nowadays such activists are labeled as agents of CIA, Israel, Zionism, Turkey, and even the Republic of Azerbaijan.     Through such practices, the dominant order refuses the legitimate demands of minoritized communities for equal treatment, justice, and fairness. It brutally suppresses any ethnic-based and language-based activity, forcefully denying and condemning the right for self-determination of various nationalities. On the economic front, the government channels the country’s resources to building infrastructure, factories, and development projects in Persian populated cities such as Isfahan, Shirza, Yazd, and Kerman, while the non-Persian regions of Kurdistan, Baluchistan, Azerbaijan, and other areas more and more plunge in poverty and deprivation.

Resistance to the Racist Order

Thus, it is in this anti-racist, anti-colonial context that the current South Azerbaijani movement and the movement of other minoritized communities must be approached. It is under a racist and colonial condition that sites such as history, historiography, language, literature, and the education system have become main arenas where the battle for domination and subjugation of the marginalized Other is waged. The dominant group uses these privileged sites to maintain its oppressive power base; to legitimate its dominance and privileged status, and to justify its oppression. Simultaneously, the marginalized uses these very sites to question, challenge, combat, and eventually subvert the oppressive dominant order. For instance, in the linguistic battleground, the dominant bans the minoritized languages and uses its language to supplant them. The marginalized, on the other hand, seeks to reclaim and revitalize her/his excluded indigenous language so that            s/he is empowered to self-express, self-identify, and self-determine. Just as the dominant uses history to deny a historical legitimacy to the marginalized Other, so too the marginalized uses her/his own version of history to reject and repudiate the history which is constructed for her/him by the dominant. The dominant uses the education system to enforce its assimilatory and racist policies. The marginalized redefines the purpose of education and schooling to bring about inclusivity, equity, equality and fairness for all.

       While the marginalized uses all in its power to fight racism and oppression, it is important to realize that her/his battle is an uphill struggle in which s/he has very little access to strategic sites such as history, literature, language, and the education system. These are the sites that have detrimental impacts on the outcome of the battle between the colonizer and the colonized. And these sites are controlled for the most part by the dominant. If the dominant is left to its devices, there is little chance that the marginalized will eventually eliminate the bases of colonialism, oppression, and racism. As such, it is imperative that progressive forces everywhere take note of these anti-colonial, antiracist struggles and support them in any way they can.

---

سانیوز: تبریزو شهرهای دیگر آذربایجان ناآرام است.

به دنبال قیام هویت طلبانه ملت آذربایجان و در اعتراض به برخورد خشونت آمیزحکومت ,شهرهای آذربایجان بار دیگر ناآرام ومتشنج می باشد.امروز شهر تبریز به کل تعطیل می باشد و فضای شهر کاملا حالت نظامی به خود گرفته است.شهر شاهد حضور انبوه نیروهای وابسته به رژیم می باشد.تا ساعتی دیگر انتظار می رود درگیری هایی بین مردم و عوامل حکومت صورت بگیرد.فضای شهرهای دیگر آذربایجان مانند اردبیل,ارومیه , زنجان و ...نیز کاملا غیر عادی گزارش شده است.

اوضاع در شهر میانه نیزکاملا متشنج می باشد.شهر کاملا تعطیل گشته است.درگیری ها در خیابانهای این شهر مابین مامورین و مردم به شدت ادامه دارد.

http://sa-news.blogfa.com

به آتش کشیده شدن یک بانک در میدان زعفرانیه تبریز

مقارن ظهر روز 5 شنبه در پی تظاهرات مردم تبریز علیه رژیم آپارتاید یک بانک در میدان زعفرانیه تبریز به آتش کشیده شده است.

دستگیر شدن چند تن از فعالین فرهنگی شهرستان مشکین شهر

بر اساس اخبار رسیده از شهرستان مشکین شهر ظهر امروز مهندس اسد یعقوبی،مهندس ایرج موذن زاده، جلیل مقدسی و فرهاد سروناز بازداشت شده اند.

جمع دیگری از بازداشت شدگان زندان اوین آزاد شدند

حیدر شادی همچنان در زندان است

بعد از ظهر روز 5 شنبه ، جمع دیگری از بازداشت شدگان تجمع هویت طلبانه میدان بهارستان آزاد شده اند.

حیدر شادی  استاد دانشگاه و یکی از نویسندگان برجسته آذربایجان همچنان در زندان اوین است.

قیام دهها هزار نفر در شهرستان میانه علیه آپارتاید فارس

اکنون ساعت 20.30 دقیقه است.

 دهها هزار تن در شهرستان میانه با تظاهرات در خیابانهای این شهر علیه رژیم اپارتاید در حال شعار دادن هستند.

مردم خواستار رسمی شدن زبان ترکی در سراسر ایران می باشند.

آذربایجان باشون ساغ اولسون

نام یکی از شهدای قیام مردم اردبیل در روز شنبه 6 خرداد مشخص شد. عزیز برادران در جریان تظاهرات روز شنبه اردبیل با اصابت مستقیم گلوله گارد ویژه به شهادت رسیده است.تا کنون بیش از 1500 نفر از جوانان هویت طلب اردبلی بازداشت شده و به مکان نا معلومی منتقل شدهاند و جستجوی خانواده ها برای مطلع شدن از احوال فرزندان خویش بجایی نرسیده است

تصحيح خبر بالا:

عزيز برادران مقتول نيست بلکه قاتل شهيد عابدينی در مشکين شهر است!

Eziz Beraderan meqtul deyil ki hec qatildir! Verilen xeber yalnisdir ve gelen meqtulun adi duz deyil,..Eziz Beraderan sehid Abedininin Meskinseherde qatili dir .lutfen tezlikce bu xeberi islah ediniz

40 متری تبریز به خاک خون کشیده می شود

چنانک در اخبارها شنیدید رژیم بعد از قیام ضد آپارتاید تبریز تهاجم همه جانبه ای را به 40 متر یکی از محلات حاشیه تبریز شروع کرده و این تهاجمات از 8 خرداد به یورش های شبانه به حریم خانه ها و شکستن عفت و حریم انسانیت در این مناطق شده است،از تمام فعالان آذربایجانی و از همه انسانهای آزاده دنیا می خواهیم که صدای مضلومیت 40 متر را به گوش جهانیان برساند بر اثر نرسیدن صدای جنایت حاکمیت و مظلومین مردمان بی دفاع و محروم این محلات رژیم متاسفانه هر روز بر شدت حملات و بی قانونی های خود می افزاید ،آنچه در زیز می خوانید صدای ناله یکی از مردان این محله است.

تبریز محروم است و 40 متر در تبریز،اینجا محله خون قیام است،اکثر مردم آن از قشر پایین جامعه از نظر اقتصادی و اکثر جوانان آن از آگاه ترین جوانان آذربایجان اند،هر هسته آذربایجانچی  بیشتر فعالان خود را از این محله دارد اینان در 74 با حمایت از کانیداتوری چهرگانی او را یاری و حرکت ملی آذربایجان را مردمی کردند،آنان چیزی برای از دست دادن جز هویت ملی خود ندارند برای همین با جان و دندان از این هویت ملی خود دفاع می کنند ،متاسفانه بعد از قیام 1 خرداد تبریز که حضور مردم و فعالان این محله در آن بسیار محسوس بود رژیم حملات گسترده ای را بر علیه این ممحله از تاریخ 8 خرداد شروع کرده است،بسیجیان و گاردهای ویژه که اکثر آنان فارس زبان هستند با شکست حریم خانه ،خانه به خانه فعالان و جوانان این محله را دستگیر می کنند.40 متر در خون است الان سه روز است که کودکان مظلوم ومحروم از تمام خدمات شهری و مدرن دنیای امروز هر لحظه با شیلیک گلوله ها به دامن مادران گریان و غمگین از نا معلوم بودن جوانان شان پناه می برند ،در 40 متر شام آخر انسانیت از یک خرداد خورده شده است در اینجا حریم خصوصی و خانواده به مدد شکستن در های سولقون این محل شکسته شده است.آمار کشته و مجروح شدگان نا معلوم و آمار دستگیر شدگان شاید برای هر خانه ای یکی باشد.اینجا یورد مظلومان است چرا که صدای آنها را حتی همسنگرانشان نیز نمی شنوند،وای بر انسانیت زنده باد بر 40 متر و یاشاسین آذربایجان

سلام دار آغاجی

یولومو گوزله دین هر سحر آخشام، سلام، دار آغاجی . علیکیم - سلام

اجل له اؤلمه یه دؤغلمامیشام ، سلام دار آغاجی . علیکیم - سلام

او هانسی میللت دیر - طالعی سیردیر؟!

یوز آدلا بؤلوندو... یئنه ده بیردیر!

منی ئح;وضورونا بو درد گتیردی، سلام دار آغاجی .علیکیم - سلام

خزری ، بایکالی ، آرالی گؤردوم ،

گؤردوم جان اؤسته دیر ، یارالی گؤردوم

تانرینی بنده دن آرالی گؤردوم ، سلام دار آغاجی . علیکیم - سلام

چارخی ترس فیرلانیر فلک قاری نین،

توران کؤلگه سینده بوداقلارینین،
رنگی بایراغیمدا یارپاقلاری نین، سلام دار آغاجی . علیکیم - سلام

اولین آخیری ، سونون اولی

بویوموش، بیله میشم بونو من ده لی

قورخوم یوخ ، نه اولسون بویون گؤی ده لیر، سلام دا رآغاجی . علیکیم - سلام

ائلی یاغمالانان ، بؤلؤنن ، بؤلن

چایلاری قورویان ، گؤللری اؤلن

ئح;اق - ئح;ساب - چکمه یه گلن منم ، من. سلام دار آغاجی ، علیکیم - سلام

دانیش ، امیر تئیمور ، بو سون نئیدی به؟

بوینومدا - آغ کفن ، دیلیمده - تؤوبه...

درسی نی ترس بیلن ، منیمدی نؤوبه... سلام دار آغاجی ، علیکیم - سلام

سنی من اکمیشم... من سن قنیم،

سنی سووارماغا ئح;لال دیر قانیم

یارپاغین رنگ آلسین قانیمدان منیم، سلام دار آغاجی ، علیکیم - سلام

ائی دارین آغاجی ، کیمدن اسکیکم...کم

یا سنی یئندیرره رم یا سنه یئنم

یادا بوداغیندا یارپاغا دوننم، سلام دار آغاجی ، علیکیم - سلام

قیرغیزام، اوزبه یم ، قازاخ ، تورکمنم،

باشقیردام ، کرکوکم ، ائله گؤرک منم،

سنین گؤزله دییین غریب تئورک منم، سلام دار آغاجی ، علیکیم - سلام

قبول ائت نووبتی قوربانین منم،
منیم جانیم سنده ، بیل ، جانین منم،
ائله غوره لنمه... هر یانین منم، سلام دار آغاجی ، علیکیم - سلام

علیکیم سلام

توپلایان:تایماز (م.ن)

موسیقی: آراز ائل سس

قارانلیغا لعنت چئویرینجه بیر شام یاندیرین... 
(واحید قاراباغلی) 
ناغیل لار و جیزگی فیلم لری (کارتون) کیمی رویالاردا شیرین اولور. ناغیل لاردا "بیر گویرچین بیر غریبی شاه ائدیر"، جیزگی فیلم لرینده دوه بیر دئشیگده ن کئچیر. انسان رویالاری نین دونیاسی داها گئنیش داها سرحدسیزدیر.ایستر یوخودا اولسون ایستر آییق لیق دا... 
من ده سئویره م بو اوج سیز – بوجاق سیز و "اولماز" سیز-"یوخدی" سیز دونیانی. قاپیلیرام بو دونیایه، بورونورم اونداکی آرخایین لیغا، اوزومو آزاد و قایغی لاریمی یئرسیز گوروره م، بیر آن دا آلتای لاری سیر ائدیرهم بیر آن سونرا موغان دوزونو. هم دوغو کولک لری یاشادیغیم قوزئی ین سویوغونا غالب گلیرلر هم بابا یوردوندا چیخمیش گونش بورالارین قارانلیغینی ایشیق لاندیریر. من بئله بیر عالمی نئجه سئومه ییم. بوردا کیمسه بیزیم کیم لی ییمیزی دانمیر، کیمسه دیل یمیزه قفل وورماق نییت ینده دئیل، بیز هئچ بیر خولیانین قوربانی دئیریک، یوردوموزو کیمسه اوز آتا مولکو بیلمیر... گوزل دئیلمی بو دونیا؟! 

بو دونیادا بیزیم انسان لار اوز آتا – بابالاری نین آدینی تکرار ائتمک له آد قازانمیرلار. بیزیم آداملارین آندی اوجاغا، سوزه و کتابا دیر، بابالاری داش و دری اوسته یازمیش بو آداملار بو گون یازیرلاردا اوخویورلاردا. بابالاری بویون ایمه میش بو آداملار بو گون علم و مدنییت گوجو ایله یول لارینی تاپیب، اوز آیاق لاری اوستونده دورماق ایستیرلر. 
"هر زامان باشی اوجا یاشاماق اوچون
او عصرین هونرین اویرنمک گرک
آتایا گوونمک، هونر دگیلدیر،
دونیادا هونره  گوونمک گرکدیر. "        (ب.ق.سهند) 

داها بوردا طالحه باخان لار و رم آتان لارین بازاری یوخدیر، کئچمیشینی بیلن و صاباحا دوغرو اینام لا آتدیم لایان لارین بونلارا نه احتیاجی اولا بیلر؟ بو گوزه ل دونیادا کاغاذی، قلمی و کیتابی، مقدس سانان بیزیم اینسان لار اویرنمک، آختارماق و بیلمک دالینجا دیرلار. اونلار تورک اولادی نین سون نسلی اولماق ایسته میر لر و بونا گوره ده علم لرینین و اوز ذکا لارینین یئتیشمه سی یولوندا آددیملاییر لار. 
" یئنه قوی حکم ائیله سین تورک آغیزی ،

اوغوزون یازدیغی فرمان کاغیذی!"              (آلماس ایلدیریم) 
آمما بو رویالار دونیاسی نین بیر عیبی وار : آییلیب، اوندان آیریلارکن باشقا بیر دونیانین عیبه جرلیک لری داهادا عیبه جر گورونورلر. دئملی رویاسیز یاشایان لار بو سبب ده ن اوزلرینی خوشبخت سانیرلار. اونلار رئال دنیامیزی ده ییشمک ایشینه یا اینانمیرلار یادا بو ایشی اوز پای لارینا دوشموش گورمورلر.

داها بو حقیقی دونیادا نه بیر گویرچین بیر غریبی شاه ائده بیلر، نه ده دوه نی حالدان – حالا سالماق ممکن اولور . منده قالیرام قایغی لاریملا تک. هر بیر یاندا بیزه رحمی گلمه ینلرین بیزیم حاق یمیزدا قارا فیکیر لرین وآغ یالان لارین گوروب اوزوموزه ، اوز اینسانلاریمیزا باخیرام.

" نه چوخ ایمیش بو تورپاغا گوز دیکن
باخا باخا گوزوموزه میل چکن
دوشمنیمیز، دوستوموزدان چوخ ایکن
تورکون تورکله عداوته حاققی یوخ!!      (ب.وهابزاده)

ویا اولو شهریار نه گوزه ل دئمیشدیر:

"کیم قالدی کی بیزه بیغین بورمادی
آلتدان – آلتدان بیزه کلک قورمادی
هئچ بیر کیمسه بیزه هاوار دورمادی."

بلی "قارغیش زامانه نین قانونلارینا!/ قارغیش اوره کلری آییرانلارا /قارغیش اینسانلاری قفسه سالیب !/ بشر حقوقوندان دم وورانلارا. "           (ب.ق. سهند)

" باخیرام ائلیمه، بابالاریما،/باخدیقجا فخریدن باشیم اوجالیر./ اوز گونوم طالعیم، گلیر اونومه/ گوزوم آیاغیما تیکیلی قالیر!"                              (ب.ق.سهند) 
دوغرودور، سیز گوردوکلریزی من ده گوروره م. کافرین بیزیم حالیمیزا آغلادیغی حالدا ، اوزوموز اوزوموزون بیر گون سونرامیزا بیر فیکیریمیز یوخ دیر. 
عوام لاریمیز بیر جور، غیری لریمیز بیر جور . هر نه دونن ده بیتیر، هر نه "من" ده توکنیر.  بس صاباح؟ بس گله جک نسل؟

اونلارادا کریم کیشی کریم دیر!

"بیز اوز دردیمیزه آغلامایاندا،
بیزیم یئریمیزه کیم آغلایاجاق؟
گناهکار توتمایاق بوردا هئچ کیمی
دریلیب آیریلدیق بیز قونچا، قونچا...

چوخ واخت اوزوموزو بینمه دیک بیز

دئدیک فلان کسه گرهک اوخشایاق،

یاندی اوز باغیمیز، فیکیر چشمه میز،

اوزگه باغلارینی سوواردیق آنجاق."                          (ب.وهابزاده) 

بو حالیما من:

"نئیه آغلاماییم ، ساچیم یولماییم
ائللرین ایچینده ائلیم ایتیبدی
نئیه دانیشماییم، نئیه دینمه ییم

دیللرین ایچینده دیلیم ایتیبدی". 
آمما یئنه رحمتلیک خالق شاعیر" بولود قارا چورلو سهند"ین سوزلری منه تسلی وئرییر: 
"هر دردین داواسینا، آختارماق گره ک
نه چیخار ییخیلیب، زاریلداماقدان؟
تالاشسیز قوللارین ، قوتی اولماز
یول گئتمه سه چاتماز ، مقصده اینسان." 

بابالاریمیز اگر مرتجع قووه لره قارشی ووروشوب مکتب و مطبوعات ایجاد ائدیب بیزلری ساوادلاندیرماق ایستیردیلر، بیز ساوادلانارکن سون کتاب لاریمیز مکتب ، اونیورسیت کیتابلاری اولوب. گویا ساواد ائله فیزیک له شیمی اوخویوب " چوره یه چاتماغا" کیمی لازم اولان شئی ایمیش. یئرده ن گویده ن اوستوموزه اویدورما تاریخ، یالان جغرافیا و یابانجی ادبیات یاغیر. بیز نه ائدیریک؟ بیزیم ":یانی یا چیخیب" چوره ک دردی و حوکومت قورخوسو چکمه ینلر نه ایله مشغول دورلار؟ اوزوموزو کیم لرله مقایسه ائده بیلریک؟ بیزه ,(وطن دیشیندا اولان سوی داشلاریمیزا) حوکومت قدغن لری اولمایان بیر اولکه ده هاردادیر"یاراتدیغیمیز معنوی اثر لر"؟
عوام لاریمیز یئرینده بس بو غیر عوام لار نه ایله مشغول دیر لار؟ یازماسالارف ترجمه ائتمه سه لر، هئچ اولماسا اوخویورلارمی؟

ائلیمیز قاتلاشیر آجی هیجرانا
داغیلیب دونیادا هر یئر، هر یانا
قاییدین، آرازلا قول- بویون اولون
آماندیر توپلاشین آذربایجانا ! 

الله رحمت ائله سین "بولو قاراچورلو سهند" ه نه گوزه ل شعره چکمیش حالیمیزی: 
"اوزگه چیراغینا یاغ اولماق بسدیر
دوغما ائللریمیز قارانلیقدادیر

یانیب یاندیرمایاق یادین اوجاغین
ائویمیز سویوقدور قیشدیر شاختا دیر."

گورورسوز کی من او بیریسی قایغی سیز – سوال سیز دونیانی سئومک ده نئجه حاقلی یام؟