نوزدهم تير ۱۳۸۸ برابر با دهم ژوئيه ۲۰۰۹

عکسهای خبرنامه گویا 18 تیر

درگیری پلیس و نیروهای ضد شورش با هزاران معترض در تهران،

راديو فردا و بی بی سی

تجمع و راهپيمايى هزاران نفر در تهران به مناسبت سالگرد حادثه ۱۸ تير در روز پنجشنبه به درگيرى با پليس ضد شورش انجاميد و نيروهاى امنيتى به سوى معترضان گاز اشك آور پرتاب كردند.

گزارش هاى دريافتى از شاهدان عينى از تهران حاكى است كه تظاهركنندگان با سر دادن شعارهاى «مرگ بر ديكتاتور» از مسيرهاى مختلف به سمت خيابان انقلاب و دانشگاه تهران حركت كرده و با حضور گسترده نيروهاى امنيتى روبرو شده اند.

نيروهاى ضد شورش، بسيجى و لباس شخصى با حمله به تظاهر كنندگان با باتوم و سلاح های سرد دیگر به ضرب و شتم آنها پرداخته اند و براى جلوگيرى از هر گونه تجمع بزرگى، گاز اشك آور به در بزرگ دانشگاه تهران شليك مى شود.

به رغم هشدارهاى امنيتى مقام هاى جمهورى اسلامى ايران مبنى بر برخورد شديد با هرگونه تجمع و راهپيمايى به مناسبت سالگرد حمله به كوى دانشگاه تهران، معترضان به نتايج انتخابات دهم رياست جمهورى در روزهاى اخير از تصميم براى برگزارى اعتراض خيابانى در روز پنجشنبه خبر دادند.

در فراخوان هاى صورت گرفته در سايت هاى اينترنتى، مسيرهاى ميدان ونك، قندى، امام حسين، توپخانه، راه آهن، آزادى، رودكى، صادقيه و كارگر به عنوان محل تجمع و آغاز راهپيمايى روز ۱۸ تير اعلام شده بود.

پليس تمام اين مسيرها را با حضور نيروهاى ضد شورش تحت كنترل شديد امنيتى خود در آورده است ولى به رغم اين حضور گسترده، راهپيمايى دسته هاى پراكنده معترضان به سمت دانشگاه تهران گزارش شده اند.

هلى كوپترهاى نظامى وابسته به سپاه پاسداران هم اكنون بر فراز شهر تهران در پرواز هستند و سيستم تلفن همراه در پايتخت ايران دچار اختلال شديدى شده است.

در روزهاى گذشته امكان ارسال پيام كوتاه از طريق موبايل براى دومين بار ظرف يك ماه گذشته به طور كامل قطع شد.

حركت هاى اعتراضى در ايران پس از برگزارى انتخابات دهم رياست جمهورى آغاز شد و به مدت دو هفته ادامه يافت. مخالفان خواستار ابطال نتيجه آن و برگزارى مجدد انتخابات شده اند.

آيت الله على خامنه اى، رهبر جمهورى اسلامى، و نيروهاى نظامى به مخالفان هشدار داده اند كه با هر گونه راهپيمايى و تجمع آنها به شدت برخورد مى شود.

به دنبال اين هشدار تظاهرات مسالمت آميز معترضان در تهران به شدت سركوب شد و بيش از دو هزار و ۵۰ نفر از فعالان سياسى، مدنى، دانشجويان و مردم عادى از سوى نيروهاى امنيتى بازداشت شدند.

در شامگاه ۱۸ تير سال ۱۳۷۸ گروهى از نيروهاى انتظامى و لباس شخصى هاى نزديك به ارگان هاى نظامى با حمله به كوى دانشگاه، دانشجويان را به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند و اتاق هاى آنها را تخريب كردند.

در جريان اين حمله مرگ حداقل يك نفر تاييد شد و اعتراض هاى دانشجويان به آن، شش روز تهران را در آشوب هاى خيابانى فرو برد.

بی بی سی: در اطراف دانشگاه تهران درگيری رخ داد

با وجود تلاش نيروهای امنيتی برای ممانعت از برگزاری تجمعی به مناسبت دهمين سالگرد حوادث ۱۸ تير، اخباری درباره شليک گاز اشک آور به سمت معترضان در اطراف دانشگاه تهران منتشر شده است.

منابع مختلف خبری از حرکت چند صد نفر از معترضان به سمت دانشگاه تهران خبر دادند که شعار "مرگ بر ديکتاتور" سر داده بودند.

خبرگزارش آسوشيتدپرس معترضان را "صدها زن و مرد جوان" خوانده و در گزارش خود نوشته اعتراض در شرايطی انجام شد که شمار زيادی از نيروهای انتظامی در کنار لباس شخصی ها و بسيج در چهار راه های مختلف خيابان انقلاب در مرکز تهران مستقر شده بودند.

اين خبرگزاری عنوان کرده حدود ۳۰۰ نفر از تظاهر کنندگان که ماسک های سبز به صورت داشتند مقابل در اصلی دانشگاه تهران متوقف شدند و شروع به شعار دادن کردند که با واکنش پليس مواجه شد.

يک شاهد عينی از حمله نيروهای امنيتی به حاضران در خيابان کارگر خبر داد و علاوه بر تاييد ضرب و شتم معترضان و عابران از سوی اين نيروها، گفت برخی از افرادی که مورد ضرب و شتم قرار گرفته بودند نيز دستگير شدند.

اين شاهد عينی همچنين از مسدود شدن کليه خيابان های منتهی به ميدان انقلاب از سوی نيروهای انتظامی خبر داد.

خبرگزاری رويترز هم گزارش داده که نيروهای لباس شخصی سوار بر موتورسيکلت در اطراف دانشگاه تهران مشغول گشت زنی هستند.

خبرگزاری فرانسه که پيش از بروز اين حادثه، فضای اين منطقه از شهر تهران را پر تنش و متاثر از حضور نيروهای ضدشورش توصيف کرده بود، از شليک گاز اشک آور به سمت معترضان و تلاش نيروهای امنيتی برای متفرق کردن معترضان خبر داده است.

خبرگزاری رويترز هم از زبان يک شاهد عينی از شعار دادن تجمع کنندگان در حمايت از ميرحسين موسوی خبرداده است.

رويترز به نقل از ديگر شاهدان عينی اعلام کرد نيروهای امنيتی در برخی از ميادين ديگر شهر تهران هم حضوری گسترده دارند.

اين تجمع در شرايطی رخ داد که اسماعيل احمدی مقدم، رئيس نيروی انتظامی ايران يک روز قبل اعلام کرد درخواستی برای برگزاری تجمع يادبود حوادث ۱۸ تير ۱۳۷۸ دريافت نشده و هشدار داد پليس با هرگونه تجمعی مقابله خواهد کرد.

۱۰ سال پيش در روز هجدهم تير سال ۱۳۷۸ ، و در پی اعتراض دانشجويان دانشگاه تهران به تعطيلی روزنامه اصلاح طلب "سلام"، نيروهای امنيتی به کوی دانشگاه تهران حمله کردند که اين حمله حداقل يک کشته برجای گذاشت، و به پنج روز ناآرامی منجر شد.

18 تیر انقلاب- ولیعصر- هفتتیر- کارگر

چند هزار نفر آمده بودند، اما نیروهای انتظامی، ضدشورش، گارد ویژه و لباس شخصیها هم تقریبا به همان تعداد بودند.
به قصد انقلاب سوار شده بودم اما 16 آذر پیاده شدم، چون سر خیابان نیروهای امنیتی ایستاده بودند و خیلی از ماشینها ترجیحشان این بود که آن مسیر را نروند. ساعت 5/4 بود. جمعیت پراکنده به سوی میدان انقلاب میرفتند. دانشگاه به نظر سوت و کور میآمد اما میدان کمکم شلوغ میشد. جمعیت مدام میدان را دور میزدند و به رغم تلاش نیروهای امنیتی و لباس شخصیها که با تحکم و گاه با باتوم سعی در راندن آنها به خیابانهای فرعی داشتند، سعی داشتند در میدان بمانند. اما به هرحال عدهای به خیابانهای فرعی رانده شدند، این بار به ضرب و زور گاز اشکآور. به ندرت شعاری داده میشد. گاه الله و اکبر و یا اینکه ماموران را هو میکردند. مردم بیشتر حضور داشتند و راه میرفتند. ماموران هم به بازی مردم تن داده بودند و اجازه تجمع نمیدادند. تا ساعت 5/5 که توی میدان بودم به جز یکی دو مورد، ضرب و شتمی صورت نگرفت. اما کسانی را دستگیر کردند و عمدتا پسران جوان. دو نفر را ابتدای خیابان کارگر دستگیر کرده و کنار مغازهای نشانده بودند. از آنها میخواستند پشت به خیابان و روبه  دیوار بنشینند و آنها حاضر به این کار نبودند. آنقدر با باتوم آنها را زدند تا  بالاخره تسلیم شدند و روبه دیوارنشستند.  خیابان کارگر جنگ و گریز بود. گاز اشک آور به وفور زده شده بود و مردم به صورت دستجات کوچک آتش روشن کرده بودند. مغازهها از همان ساعت 5/4 کمکم بستند و ساعت 5/5 تک و توک باز بودند. تجمات دوطرف خیابان کارگر تا فاطمی ادامه داشت. من از بلوار به طرف میدان ولیعصر رفتم. از توی شانزده آذر جماعت زیادی (شاید هزار نفر) دستهجمعی حرکت میکردند و با انگشتهایشان علامت پیروزی ساخته بودند. آنها به طرف ماموران میآمدند. اما ماموران آنها را پراکنده کردند. جنگ و گریز و درگیری تا میدان ولیعصر کشیده شد. ماموران همه جا با باتوم، گاز اشکآور و با موتورهای پرسروصدا مانور میدادند و مانع تجمع مردم میشدند. از میدان ولیعصر به هفت تیر رفتم. آنجا خبری نبود. دوباره به طرف ولیعصر بازگشتم. توی میدان کارگر جوانی را از پشت یک موتور پایین کشیدند و حسابی او را کتک زدند. دست وگردنش زخمی شده بود. شکمش را گرفته بود و فریاد درد میکشید. ماموران میخواستند او را با خود ببرند. ما همه دور ماموران جمع شدیم. بیشتر زنها و دخترها. ماموران با زنان و دختران با ملاحظه بیشتری رفتار میکنند. مردان وبه ویژه پسران جوان را به راحتی کتک میزنند و یا میبرند. توی میدان حتی دختری جوان با یکی از ماموران درگیر شد و او را هل داد و توی شکمش زد اما مامور او را کتک نزد و حتی دستگیر نکرد (این هم از خاصیتهای یک رژیم مردسالار است!). خلاصه با پافشاری و اصرار و ریشسفیدی یکی دو تا پیرمرد توانستیم آن کارگر جوان را بدر ببریم. جماعت در تمام مسیر از ولیعصر تا انقلاب در رفت وآمد بود. ماشینها بوق میزدند. مامورین به ماشینها حمله میکردند و دیدم که شیشه پشت یک ماشین پیکان را روی سر مسافران خرد کردند. تک و توک ساندویچفروشیها باز بود. شاهد بودم که مامورین شیشه یکی از ساندویچفروشیها را شکستند و مشتریهایش را به زور باتوم بیرون کردند. اکثرشان زن و بچه بودند. توی بلوار مردم در حرکت بودند. عدهای میرفتند و عدهای میآمدند. آنان که رفته بودند باز میگشتند و آنان که بازگشته بودند راه آمده را دوباره و چندباره میرفتند. ماموران به بازی گرفته شده بودند. آنها هم مدام به دنبال جمعیت میرفتند، مانع تجمع آنها میشدند. سعی میکردند با شعارهای دستهجمعی با رژه و کوبیدن باتوم روی سپرهایشان مردم را بترسانند، اما مردم حق داشتند توی خیابان باشند، حکومت نظامی که نبود! اگر هم بود اعلام نکرده بودند!  روی چمنهای بلوار خانوادهای روی گازپیکنیکیاش چای دم میکرد و کمی بالاتر گروهی از لباسشخصیها روی چمنها ولو شده و خستگی در میکردند

گزارشی دیگر از وقایع 18 تیر تهران

جمعه ۱۹ تیر ۱۳۸۸

در هفت هشت نقطه مرکزی تهران تظاهرات های توده ای بر پاست. سکوتی در کار نیست. همه شعار می دهند. بعضی ها الله اکبر می گویند اما به سرعت مرگ بر دیکتاتور! دولت کودتا استعفا استعفا! جانشینش می شود. مرکز درگیری ها چهارراه ولی عصر – انقلاب است: پارک دانشجو. جمعیت متمرکز و فشرده است و گاردهای ضد شورش با گازاشک آور و باتوم یورش می برند. چهره ها خونین است. جمعیت مرتب از پیاده رو به خیابان و خیابان به پیاده رو جا به جا می شود. ماشین ها مثل دو هفته پیش همه بوق می زنند. بوق های ممتد. باز هم مشت ها در آسمان است و  دو انگشت به نشانه پیروزی و همبستگی. موج مردم از همه خیابان های اصلی به سمت میدان انقلاب و دانشگاه سرازیر است. اینبار شعار طولانی جدیدی را به سبک دوران انقلاب 57 همه می خوانند:

محمود خائن آواره گردی/ خاک وطن را ویرانه کردی/ کشتی جوانان وطن آه و واویلا..... مرگ بر تو! مرگ بر تو.... مــــرگ بــر تــــو!

گاز اشک آور مثل نقل و نبات بر جمعیت می بارد ولی باور نکردنی است انگار همه عادت کرده اند. حال هیچکس به هم نمی خورد. فقط فورا آتشی روشن می کنند. بعضی ها دود سیگار را به چشم کنار دستی می فرستند. در تقاطع بلوار کشاورز و خیابان کارگر هستیم. از پایین گارد ویژه به سمت ما هجوم می برد. شعار گویان به سمت بالا می دویم. از طرف خیابان فاطمی جمعیت فشرده ای به ما ملحق می شوند و دوباره به سمت پایین بر می گردیم با شعار: نترسین! تنرسین! ما همه با هم هستیم!

خبری از تیراندازی در این قسمت نیست. از بقیه جاها هم هنوز خبری در این مورد نرسیده. چقدر دختر! چقدر مادر! در صف اول. خشمگین و شاداب و الهام بخش! دوباره به سمت ما هجوم می برند. اینبارلباس شخصی ها را هم آورده اند ولی تعدادشان نسبت به روزهای قبل کمتر است و مشخص است که تحت تاثیر افشاگری های این سه هفته در مورد جنایت های بسیجی هاست. به بعضی از اینها لباس فرم سپاه پوشانده اند که منظمتر به نظر بیایند. حالا با تعداد زیاد و با موتور به جمعیت حمله می برند. چند صد نفری وارد بازارچه جنب پارک لاله می شوند که راه در رو ندارد و آنجا گیر می افتند. همراه با چند نفر از روی نرده ها و سیم خاردار می پریم و وارد محوطه پارک می شویم. مقصد خیابان امیرآباد است. دارند از نبش فاطمی خیابان را می بندند که جمعیت امیرآباد به جمعیت اطراف پارک نپیوندند. امیرآباد غلغله است. نبش کوچه ای که ندا در آنجا جان باخت، جمعیت ایستاده اند و شعار مرگ بر دیکتاتور می دهند. پیرمردی که می گوید 80 سال دارد با خوشحالی می گوید دیگر کسی نمی ترسد. همه آمده اند. اینها رفتنی اند. ببین اینهمه جمعیت ولی بر عکس سال 57 یک عمامه به سر هم در میانمان نیست! انتقام خون ندا را این مردم می گیرند! راست می گوید.

مردم وضعیترا خوب درک کرده اند. ضعف و شکنندگی رژیم را دریافته اند. دیگر هیچکس نمی ترسد. پیر و جوان شعار می دهند. محکمتر و مصممتر از سه هفته پیش. خودرویی که در آن خانواده ای نشسته است و بوق ممتد می زنند به آهستگی به سمت شمال خیابان امیرآباد در حرکت است. پسر خانواده سرش را بیرون آورده و به مردم می گوید: باز هم می خواهید مسالمت آمیز مبارزه کنید! نمی بینید که اینها اسلحه دارند! خواهرش هم با شعار مرگ بر دیکتاتور همراهیش می کند!! تنها عکس العمل من تکرار شعار با آنان و بالا بردن مشت است.
خود را سریعا به اینترنت می رسانم و این گزارش را می نویسم. امشب خیلی داغ خواهد بود. شعارها بر بام ها غوغا خواهد کرد. زخمی ها و دستگیری ها هم کم نیست. هنوز هوا تاریک نشده، ایست های بازرسی را در گوشه و کنار گسترده اند با بسیجی های یونیفرم پوش. به خیال خود می خواهند ارعاب کنند و به مردم حالی کنند که وضع فوق العاده است! چه حماقتی!! این هزاران هزار مردمند که امروز با حضور قدرتمند خود در خیابان ها به رژیم حالی کردند که هوا پس است! از بقیه شهرها هنوز خبری ندارم. ولی بدون شک 18 تیر امسال در تهران، یک واقعه به شدت تاثیرگذار بر روند تحولات جاری خواهد بود. بدون شک.

گزارش ارسالی برای نشریه دانشجویی بذر – 18تیر 1388

درگيری های شديد در ميدان انقلاب و شعار مرگ بر خامنه ای،

فعالين حقوق بشر و دمکراسی

مردم در خيابانهای ۱۶ آذر و کارگر و اطراف آن تجمع کردند و با نيروهای سرکوبگر درگير شدند.

جوانان و مردم طی درگيريهای که با نيروهای سرکوبگر داشتند توانستند راه را باز کنند و بسوی ميدان انقلاب حرکت کنند ميدان انقلاب ،۱۶ آذر و خيابان کارگر بيشترين تعداد جمعيت در آن متمرکز هستند. تعداد جمعيت در آنجا به هزاران نفر می رسد و هر لحظه بر تعداد آنها افزوده می شود. درگيريها در اين مناطق بسيار گسترده است و تعداد زيادی از جوانان دستگير شدند. فقط در ميدان انقلاب ساعت ۱۹:۳۰ در حدود ۱۶ نفر دستگير شدند آمار دستگيريها بسيار زياد است. همچنين تعداد زيادی از مردم در اثر ضربات باتوم بشدت زخمی شدند همچنين بصورت گسترده اقدام به پرتاب گاز اشک آور و گاز فلفل می کنند . درگيريها بشدت ادامه دارد.

مردم و بخصوص جوانان با هر حمله ای که توسط نيروهای سرکوبگر صورت می گيرد و جوانان دستگير می شوند جمعيت يک صدا شعار مرگ بر خامنه ای ،مرگ بر ديکتاتور را سر ميدهند. همچنين جوانان وقتی که به مقابله با نيروهای سرکوبگر بر می خيزند با شعار نترسيد نترسيد ما همه با هم هستيم را سر ميدهند.

نيروهای تحت امر ولی فقيه علی خامنه ای ، گارد ويژه، سپاه پاسداران،بسيج و لباس شخصيها بصورت گسترده ای و بی سابقه ای در مناطق مرکزی حضور دارند و بصورت وحشيانه به مردم بی دفاع يورش می برند. بنابه گفتۀ شاهدان عينی با تمام توان نيروهای خود را وارد آنجا کرده اند و همچنين به تعداد آنها افزوده می شود.

امشب در تهران مردم فرياد می زدند: مجتبي، بميري، رهبری را نبينی

هم اينک فريادهای الله و اکبر در تمام پشت بام های تهران شنيده می شود و حتا افرادی که در تظاهرات امروز مورد ضرب و جرح قرار گرفته اند پر توان تر از هميشه فرياد می زدند. يک شعار جالب توجه از امشب روی بام ها شنيده می شد که مستقيماً رهبر کودتا را هدف قرار می داد. آن شعار اين بود: مجتبي، بميري، رهبری را نبيني؛
گفتنی است مردم در تقاطع خيابان ولی عصر (مصدق) با انقلاب حضور چشمگير داشتند و همچنين نيروهای نظامی حکومت نيز که اين مساله منجر به درگيری و مجروح شدن تنی چند از مردم کشورمان شد. رانندگان اتوبوس های شرکت واحد که معترضين را منتقل می کردند، در سر چهارراه ها معترضين را پياده نمی کردند تا دستگير و مورد حجوم قرار گيرند، بلکه با اقدامی ستودنی آنان را در محل های امنی که دورتر از محل درگيری ها بود پياده می کردند و در محل درگيری ها در اتوبوس ها را باز نمی کردند تا نيروهای امنيتی نتوانند به مردم آسيب برسانند.

موسوى،كروبى وخاتمى براى تشكيل پيمان "ضد احمدى نژاد" گردهم آمدند

سه چهره ى برجسته ى اصلاح طلبى در ايران، موسوى، كروبى و خاتمى براى نخستين بار پس از اعلام نتايج شمارش آراى رياست جمهورى كه مورد تشكيك آنان و ساير معترضان قرار گرفت، گردهم آمدند.

تلويزيون العربيه روز سه شنبه 7/7/2009 كسب اطلاع كرد كه اين سه تن در نخستين جلسه ى مشترك خويش پس از حوادث اخير تهران و شهرستانها كه منجر به كشته شدن دهها نفر، مجروح گشتن صدها نفر و بازداشت انبوهى از روشنفكران، فعالان سياسى، دانشجويان و ساير معترضان و منتقدان شد، به بحث و بررسى راههاى تحقق اهداف خويش پرداختند و بر اين نكته تاكيد كردند كه به عنوان اپوزيسيون دولت احمدى نژاد در صدد ايجاد پيمانى وسيع و مردمى باشند.

گفتنى است، سيد محمد خاتمى، رئيس جمهورى سابق ايران پيش از به قدرت رسيدن احمدى نژاد، به مدت 8 سال با طرح "گفتگوى تمدنها، ايران براى همه ايرانيان و فرهنگ مشاركت واصلاح طلبى" موقعيت خارجى و اوضاع داخلى ايران را بهبود بخشيد. شيخ مهدى كروبى نيز سالها رياست پارلمان را برعهده داشت و سابقه ى مبارزتى و روشنگرى او در كنار طرح افكارى همچون "حق اقوام و مذاهب در دفاع از هويت خويش"، "حق اطلاع رسانى و آزادى بيان" و بويژه "دفاع از تحزب و رقابت حزبى" به وى شهرت بسزايى داده است. مهندس مير حسين موسوى نيز خيل عظيم جوانان را با جنبش سبز خويش جذب كرد و آنان را با اهداف ديرينه ى انقلاب آشتى داد.

از سوى ديگر دكتر ابوالحسن بنى صدر اولين رئيس جمهورى ايران كه در انتخابات 1980 با 11 ميليون راى بر رقباى خود پيشى گرفت، ليكن بعدها توسط كادر قدرتمند روحانيت از كار بركنار شد، آيت الله سيد على خامنه اى را مسئول مستقيم "تقلب در انتخابات 12 ژوئن" دانست.

بنى صدر كه در مراسم يادبود ترور سه رهبر كرد مخالف دولت ايران، در وين سخن مى گفت، اظهار داشت: "خود خامنه اى دستور تقلب انتخاباتى را داد، احمدى نژاد را مجددا از صندوقها درآورد، و مجوز سركوب معترضان را صادر كرد".

نخستين رئيس جمهورى ايران، كه از سال 1981 در فرانسه بسر مى برد، گفت: "رژيم كنونى ايران در حال فروپاشى است، ليكن با ايجاد رعب و اعمال خشونت سعى مى كند خود را سر پا نگهدارد". بنى صدر افزود: "دانشجويان و روشنفكران طلايه داران مقاومت عليه دولت اند." وى گفت: "حاكميت قصد دارد از شر اصلاح طلبان و دارندگان انديشه هاى ليبراليستى وآزاديخواهى راحت شود".

بنى صدر خاطر نشان ساخت: "انديشه هاى اسلامى هيچ جايگاهى در حاكميت وحكمرانى كنونى ندارد وتنها براى توجيه سركوب و دروغ و فريب بكار مى رود". وى افزود: "خامنه اى و مافياى مالى حاكم سعى مى كنند از منافع خاص خود دفاع كنند، در حالى كه ملت ايران در فقر و تنگدستى بسر مى برد".

دبى – (العربيه.نت)

عبادی: رژيم ايران روز به روز خشنتر ميشود

صدای آلمان :شيرين عبادي، حقوقدان و برندهی جايزه صلح نوبل با تاکيد از کشورهای غربی خواست در مواجهه با رژيم ايران منافع اقتصادی خود را در اولويت قرار ندهند.

به گزارش خبرگزاری ايتاليايی "آنسا"، خانم شيرين عبادی اين سخنان را روز پنجشنبه ۹ ژوئيه (۱۸ تيرماه ۱۳۸۸) در نشستی از سوی صندوق حمايت از کودکان وابسته به سازمان ملل (يونيسف) در شهر نئاپل ايتاليا اظهار داشت.

شيرين عبادی خطاب به رهبران کشورهای غربی گفت: ,همهی شما مرگ هولناک ندا را ديديد؛ زن جوانی که در درگيری با پليس کشته شد. بياييد به جوانان خود قول دهيد که هيچگاه مصالح حقوق بشری را قربانی منافع اقتصادی خود نخواهيد کرد.,

شيرين عبادی افزود: در ايران سانسور شديدی حاکم است. برای ما خيلی مهم است که شما دربارهی آنچه که در کشور ما ميگذرد سخن بگوييد و در بارهی حوادث ايران اطلاعرسانی کنيد. در غرب مردم از آنچه که در ايران ميگذرد اطلاع کمی دارند.

عبادی در ادامهی سخنانش از سرنوشت دوستان و همکاران خود در ايران ابراز نگرانی کرد. محمدعلی دادخواه، وکيل دادگستری و همکار شيرين عبادی در کانون مدافعان حقوق بشر روز چهارشنبه (۸ ژوئيه) در دفتر وکالتش بازداشت شد. عبدالفتاح سلطاني، يکی ديگر از وکلای سرشناس دادگستری و از همکاران خانم عبادی سه هفته پيش بازداشت شده است.

خود شيرين عبادی نيز از سوی گروهی از حاميان محمود احمدينژاد تهديد به محاکمهی قضايی شده است. اين گروه از وزير دادگستری خواستهاند خانم عبادی را به جرم نقض قانون اساسی و قوانين اسلامی از طريق فعاليتهايش در زمينه حقوق بشر، مورد محاکمه قضايی قرار دهد.

رژيم ايران روزبه روز خشنتر ميشود

شيرين عبادی در ادامهی سخنرانی خود در نشست يونيسف افزود: رژيم ايران روزبه روز خشنتر ميشود. در روزهای اخير افراد زيادی بازداشت شدهاند. بيش از ۲ هزار نفر در زنداناند. ۵۰۰ تن از آنها به اتهام ,بهخطر انداختن امنيت ملی, محاکمه خواهند شد؛ اتهامی که در جمهوی اسلامی بياندازه سنگين است.

شيرين عبادی گفت، همکاران او بدون حکم قضايی بازداشت شدهاند. خانم عبادی با توجه به تظاهرات و درگيريهايی که روز پنجشنبه، ۱۸ تيرماه در خيابانهای تهران رخ داد گفت، هيچ امکانی برای گفتوگو ميان رژيم ايران و معترضان باقی نمانده است. عبادی افزود: ,اما من مطمئن هستم که جوانان ما پيروز خواهند شد زيرا ملت ايران متحد عمل ميکند و رژيم تنها با سرکوب نخواهند توانست به بقای خود ادامه دهد.,

شيرين عبادی در ادامهی سخنان خود بشدت از کنسرنهای نرمافزاری غربی انتقاد کرد. اين کنسرنها به حکومت ايران برنامههايی را فروختهاند که با آن ميتوانند اينترنت را در ايران سانسور و ارتباطات اينترتی و تلفنی مردم را کنترل نمايند.

دو هفته پيش روزنامهی ,والاستريت ژورنال, فاش ساخت، کنسرن آلمانی ـ فنلاندی ,نوکيا ـ زيمنس,، سيستمی به ايران صادر کرده که ميتواند تلفنهای داخلي، اعم از ثابت و همراه را کنترل کند. بنابراين گزارش، شرکتهای نوکيا و زيمنس مرکز کنترلی در تهران ساختهاند که انحصار ارتباطات را در ايران برعهده دارد. به گفتهی مقامهای زيمنس، با سيستم تعبيه شده، نه تنها شبکهی اينترنت، بلکه همچنين مکالمات تلفنی نيز قابل کنترل است.

اتحادیه اروپا به ایران: یا گفتوگو بر سر انتخابات، یا بررسی تحریم بیشتر

راديو فردا : کمیسیون روابط خارجی اتحادیه اروپا روز پنجشنبه اعلام کرد در صورتی که ایران راه حل گفتوگو برای حل مسئله نتیجه انتخابات را رد کند، این اتحادیه وضع تحریمهای بیشتر را بررسی خواهد کرد.
بنیتا فررو – والدنر، کمیسر روابط خارجی اتحادیه اروپا، که برای حضور در سازمان ملل در نیویورک به سر میبرد به خبرنگاران گفت: «اگر [در جهت حل مسئله انتخابات] اتفاقی نیفتد، راه حل تحریمهای بیشتر و تشدید تحریمهای گذشته بار دیگر در اتحادیه اروپا مطرح خواهد شد.»
این تازهترین واکنش اتحادیه اروپا به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در ایران است که از جمله به بازداشت ۹ کارمند ایرانی سفارت بریتانیا در تهران به اتهام دخالت در ناآرامیها نیز انجامید.
روز سهشنبه گذشته نیز سفرای سه کشور اروپایی با حضور در وزارت امور خارجه ایران خواستار آزادی آخرین نفر از این کارمندان شدند که همچنان در بازداشت به سر میبرد.
مديران كل سياسى وزارتخانههاى امور خارجه ۲۷ كشور اروپايى نیز در نشست هفته گذشته خود در جزيره كورفو در يونان اعلام كردند كه پيشنهاد بريتانيا مبنى بر فراخواندن تمام سفيران كشورهاى عضو اتحاديه اروپا را در دستور كار دارند.
خانم فررو – والدنر اشاره کرد که جامعه بینالملل در مورد موضع خود در قبال جمهوری اسلامی یکپارچه و متحد است و «اگر میخواهیم به ایران نشان دهیم که نباید پای خود را از حدی فراتر بگذارد» وضع تحریمهای بیشتر را بررسی خواهد کرد.

بررسی «عدم صدور ویزا برای مقامات ایرانی» در اتحادیه
در همین زمینه روزنامه فایننشال تایمز چاپ آلمان نیز گزارش کرده است که اتحادیه اروپا قرار است امروز جمعه راه حل منع سفر مقامات ایرانی به اروپا را بررسی کند.
این روزنامه به نقل از دیپلماتهای اروپایی در استکهلم که به نام آنها اشارهای نشده است میگوید در صورت تصویب این راه حل کشورهای عضو اتحادیه اروپا «تا اطلاع ثانوی برای دیپلماتها و وابستگان دولت ایران ویزا صادر نخواهند کرد».
کشور سوئد که هماکنون ریاست دورهای اتحادیه اروپا را بر عهده دارد پیشتر به جمهوری اسلامی هشدار داده بود که در صورت آزاد نشدن کارمند سفارت بریتانیا این اتحادیه «آماده دست زدن به اقدامات لازم» است.
در حالی که نیروهای امنیتی و انتظامی جمهوری اسلامی به سرکوب معترضان به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایران در تهران و دیگر شهرها ادامه میدهند، کشورهای غربی و بهویژه آمریکا و اتحادیه اروپا بارها از دولت جمهوری اسلامی خواستهاند به آزادی عقیده و بیان و همین طور آزادی تجمعات احترام بگذارند.
این در حالی است که آیتالله علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، به این کشورها هشدار داده است که از «دخالت» در ایران پرهیز کنند.
رهبر جمهوری اسلامی که انتخابات اخیر را سالم خوانده و حمایت قاطع خود را از محمود احمدینژاد اعلام کرده است، روز دوشنبه گفت: «ما اظهارات و رفتارهای مداخلهجويانه اين دولتها را محاسبه خواهيم کرد و قطعاً در آينده روابط جمهوری اسلامی ايران با آنها تاثير منفی خواهد داشت.»

نامه سرگشاده انجمن پژوهشگران ايران به سران هشت کشور صنعتی جهان

روز ۲۶ جون ۲۰۰۹ در نشست وزرای امور خارجه سران هشت کشور صنعتی جهان، بيانيه ای در حمايت از جنبش مردمی ايران و محکوم کردن سرکوب تظاهرکنندگان صادر شد. ولی با بيان اين نکته که "علاقه ای به دخالت در امور داخلی ايران ندارند" فقط از جمهوری اسلامی خواسته شد که به تعهدات بين المللی خود و قوانين حقوق بشری احترام بگذارد.

بدون ترديد "دخالت در امور داخلی کشورها ممنوع است " ولی الزاما نفی کننده مسئوليتهای انسانی و حقوق بشری هيچ انسان و هيچ دولتی نيست.

مهمترين سوالی که وجود دارد اين است که آيا معانی و مفاهيم واژه های" دخالت " و " حمايت " برای همگان و خاصه برای کشورهای استعمار گر روشن و مشخص نيست؟ آيا مشخص نيست که هيچ ايرانی وطن پرستی پس از اينهمه سالهای دخالت بيگانگان و عواقب و پی آمدهای سنگين آن ديگر اجازه دخالت به هيچ کشور و حکومتی را نمی دهند ولی امروز ايرانيان در شرايط فعلی نيازمند حمايت مجامع بين المللی و حقوق بشری هستند و همواره و پيگير آن را طلب می کنند.

نکته مهم و قابل بررسی اينست که آيا برای محفوظ نگاه داشتن قراردادهای پر سود اقتصادی همچنان می توان تحت پوشش و بهانه "عدم دخالت در امور داخلی" اينهمه خشونت و وحشيگری از سوی حکومتی که کوچکترين مشروعيتی از ديدگاه مردم ايران ندارد را بهانه قلمداد کرد و کشورهای صنعتی جهان با اتکاء به چنين قوانين واپس مانده ای به تداوم منافع خود بپردازند و چشم بر بزرگترين جنايت ها بر انسان ها را بر بندند.

امروز اين وظيفه و مسئوليت بر دوش جامعه بين المللی قرار گرفته است که از حقوق ايرانيان دفاع و آنان را مورد حمايت بين المللی قرار دهند، چرا که امروز مردم ايران هستند که تحت بيشترين ضرب و شتم و آزار و خشونت قرار گرفته است.

درخواست مشخص ما از سران هشت کشور صنعتی جهان و چين بدين شرح است:

کاهش روابط ديپلماتيکn
تحريم های سياسی عليه مقامات رژيمn
تحريمn اقتصادی شرکت ها و افراد شناخته شده رژيم
يکسان کردن تحريم های اقتصادی درn سطوح بين المللی
متوقف کردن مذاکرات تجاری – اقتصادی برای آيندهn
اجرایn احکام دادگاه های آلمان و آرژانتين در رابطه با محکوميت مسئولين رژيم
پافشاریn بر اجرای قوانين بين المللی و حقوق بشری با حضور ناظران بين المللی
حمايتn جامعه بين المللی از جنبش های حقوق بشری و مدنی زنان ، جوانان ، دانشجويان ، معلمان، اتحاديه های بين المللی ، نهادهای غير دولتی و همکاری برای توانمند سازی جنبش های دموکراتيک برای استقرار در ايران

انجمن پژوهشگران ايران هشدار ميدهد قراردادهای اقتصادی ميتواند در کوتاه مدت منافع بسيار بهمراه داشته باشد و اين در حاليست که در حکومت جمهوری اسلامی از يک سو سانترفيوژها به چرخش خود ادامه ميدهند و از سوی ديگر سرکوب و خشونت و زندان و شکنجه و اعدام گسترش پيدا ميکند و ميرود که برای مردم ايران فاجعه ای بزرگتر به بار آورد و خود به بزرگترين تهديد منطقه ای و بين المللی بدل شود.

انجمن پژوهشگران ايران

پيام حزب سبزهای سوئد به مناسبت ۱۸ تير

امروز حکومت ايران با سنگدلی تمام اعتراضهای مردمی را سرکوب میکند، ولی روزی خواهد رسيد که پرچم آزادی در ايران و تهران به اهتزاز در خواهد آمد.
ده سال پيش در نهم جولای (هجدهم تير ۱٣۷٨)، اعتراض دانشجويان در ايران با ضرب و شتم، خشونت، و به عبارتی سرکوب روبهرو شد. چندين دانشجو در آن روز، همچنان که در اعتراضهای چند هفتهی اخير ديديم کشته شدند، و تعدادی دستگير و به چند سال زندان محکوم شدند.

امروز حکومت اسلامی، سنگدلانه اعتراضهای مردمی را سرکوب میکند، ولی روزی خواهد رسيد که پرچم آزادی در ايران و تهران به اهتزاز در خواهد آمد.
سرکوب اعتراضهای مسالمتآميز در درازمدت ممکن نيست و بالاخره به پيروزی منتهی خواهد شد.
جنبش سبزهای سوئد و تمام دنيا از مبارزات دانشجويان و مردم ايران برای دمو کراسی و عدالت حمايت میکند.
ما از مبارزهی مسالمتآميز و مداوم، برای تحقق جامعهای که در آن انتخابات آزاد، عادلانه و دمکراتيک باشد حمايت میکنيم.
در طول بيش از دو هفته از اعلام نتايج انتخابات رياست جمهوری در ايران، چندين نفر به وسيلهی پليس و نيروی انتظامی اين کشور کشته و خيلیها مجروح و بازداشت شدند. آزادیخواهی مردم در درازمدت هرگز نمیتواند سرکوب شود. دانشجويان هميشه پيشقراول مبارزه برای آزادی، حقوق بشر و دمکراسی بودهاند. حزب سبزهای سوئد با تمام توان از مبارزات مسالمتآميز برای آزادی، دمکراسی و حقوق بشر در ايران حمايت میکند.
ما هرگز از ياد نخواهيم برد آنانی را که زندانی شدهاند. برای آزادی آنها از هيچ کوششی دريغ نخواهيم کرد.
اعتراض های مردمی در ايران آشکارا نشان داد که ارتباطات اجتماعی، ديجيتالی و رسانهای چه امکاناتی تازهای فراهم کرده و استفاده خلاقانه از اينترنت، فيس بوک و تويتر چه نقشی در مبارزه برای دمکراسی بهوجود آورده است.
ما میخواهيم که رژيم ايران به حقوق بشر و دمکراسی احترام بگذرد. فقط انتخابات آزاد و احترام به حقوق بشر میتواند يک جامعه و محيط زيست پايدار بهوجود بياورد.

حزب سبزهای سوئد

برگردان از: مقصود رنجبر (از اعضای حزب سبزها)